در این مقاله حکم غیابی ، اعتراض به حکم غیابی و مهلت اعتراض به حکم غیابی را مورد بررسی قرار خواهیم داد . 

اصل بر آن است که طرفین دعوا با حضور خود در دادگاه یا ارائه لایحه به دادگاه ، از خود دفاع کنند ؛ اما گاهی حکمی که دادگاه صادر می کند ، به صورت غیابی است ؛ یعنی طرفی که محکوم شده است در دادگاه حضور نداشته است . به همین دلیل ، علاوه بر تجدیدنظر خواهی و فرجام خواهی ، محکوم علیه رای غیابی می تواند به حکم صادر شده بر علیه خود واخواهی هم انجام بدهد . روش واخواهی صرفا مخصوص احکامی است که به شکل غیابی صادر شده اند . به همین دلیل ، قصد داریم در این مقاله به بررسی این سوال بپردازیم که اعتراض به حکم غیابی چگونه انجام می شود ؟ در پاسخ به این سوال ، حکم غیابی ، اعتراض به حکم غیابی و مهلت اعتراض به حکم غیابی را مورد بررسی قرار خواهیم داد . 

مهلت اعتراض به حکم غیابی

بر اساس ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی ، « حکم دادگاه حضوری است ؛ مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد و به طور کتبی نیز دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه ، ابلاغ واقعی نشده باشد » .
با توجه به این ماده ، روشن است که اصل بر حضوری بودن رسیدگی و حکم صادره از دادگاه است ؛ اما در برخی از شرایط ، حکم غیابی است . در قانون شرایط صدور حکم غیابی بیان شده است . بر اساس این ماده حکم غیابی در صورتی صادر می شود که :
اولا ، شخص خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ کدام از جلساتی که برای رسیدگی به موضوع تشکیل شده است حضور نیافته باشند . 
دوما ، هیچکدام از اشخاص مذکور در مورد قبل لایحه ای نیز به دادگاه نفرستاده باشند و به اصطلاح بطور کتبی دفاع نکرده باشند . 
سوما اینکه ابلاغ به شکل ابلاغ قانونی صورت گرفته باشد . در واقع ، زمانیکه اخطاریه دادگاه به خوانده ابلاغ واقعی شده باشد ، دیگر نمی توان حکم را غیابی دانست . چرا که خود شخص خوانده در جریان دادرسی قرار گرفته است . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اینکه حکم غیابی چیست و چه تفاوتی با حکم حضوری دارد کلیک کنید . 

مهلت اعتراض به حکم غیابی

بر اساس ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی ، « حکم دادگاه حضوری است ؛ مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد و به طور کتبی نیز دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه ، ابلاغ واقعی نشده باشد » .
با توجه به این ماده ، روشن است که اصل بر حضوری بودن رسیدگی و حکم صادره از دادگاه است ؛ اما در برخی از شرایط ، حکم غیابی است . در قانون شرایط صدور حکم غیابی بیان شده است . بر اساس این ماده حکم غیابی در صورتی صادر می شود که :
اولا ، شخص خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ کدام از جلساتی که برای رسیدگی به موضوع تشکیل شده است حضور نیافته باشند . 
دوما ، هیچکدام از اشخاص مذکور در مورد قبل لایحه ای نیز به دادگاه نفرستاده باشند و به اصطلاح بطور کتبی دفاع نکرده باشند . 
سوما اینکه ابلاغ به شکل ابلاغ قانونی صورت گرفته باشد . در واقع ، زمانیکه اخطاریه دادگاه به خوانده ابلاغ واقعی شده باشد ، دیگر نمی توان حکم را غیابی دانست . چرا که خود شخص خوانده در جریان دادرسی قرار گرفته است . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اینکه حکم غیابی چیست و چه تفاوتی با حکم حضوری دارد کلیک کنید . 

مهلت اعتراض به حکم غیابی

بر اساس ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی ، « حکم دادگاه حضوری است ؛ مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد و به طور کتبی نیز دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه ، ابلاغ واقعی نشده باشد » .
با توجه به این ماده ، روشن است که اصل بر حضوری بودن رسیدگی و حکم صادره از دادگاه است ؛ اما در برخی از شرایط ، حکم غیابی است . در قانون شرایط صدور حکم غیابی بیان شده است . بر اساس این ماده حکم غیابی در صورتی صادر می شود که :
اولا ، شخص خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ کدام از جلساتی که برای رسیدگی به موضوع تشکیل شده است حضور نیافته باشند . 
دوما ، هیچکدام از اشخاص مذکور در مورد قبل لایحه ای نیز به دادگاه نفرستاده باشند و به اصطلاح بطور کتبی دفاع نکرده باشند . 
سوما اینکه ابلاغ به شکل ابلاغ قانونی صورت گرفته باشد . در واقع ، زمانیکه اخطاریه دادگاه به خوانده ابلاغ واقعی شده باشد ، دیگر نمی توان حکم را غیابی دانست . چرا که خود شخص خوانده در جریان دادرسی قرار گرفته است . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اینکه حکم غیابی چیست و چه تفاوتی با حکم حضوری دارد کلیک کنید .