نقض رای در دیوان عالی کشور، یعنی اگر آرا بعد از صدور، در دیوان عالی کشور مورد فرجام خواهی قرار می گیرند، اگر در آرای صادره، یکی از موارد نقض رای مندرج در ماده 371 قانون وجود داشته باشد، رای صادر شدع نقض می گردد. ارجاع پرونده به دادگاه صالح، برای رسیدگی مجدد، از اقدامات دیوان عالی کشور پس از نقض رای می باشد.

 

بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که حکم صادر شده از دادگاه بدوی و یا دادگاه تجدیدنظر، به طور صحیح و منطبق با قانون یا شرع صادر نشده باشد، محکوم علیه می تواند، در مواردی، نقض حکم در دیوان عالی کشور را تقاضا نماید. در این صورت، دیوان عالی کشور، موظف به رسیدگی است و در صورتی که یکی از جهات قانونی نقض حکم را تشخیص بدهد، حکم یا قرار صادر شده را نقض می کند و اقدامات متناسب با آن را انجام می دهد. 

نقض رای مورد اعتراض در دیوان عالی کشور، تنها در صورتی امکان دارد که یکی از موارد نقض رای که در قانون آیین دادرسی مدنی به صورت حصری بیان شده است، در رای مورد اعتراض وجود داشته باشد. بنابراین، لازم است، موارد نقض رای مورد اعتراض، مورد بررسی قرار بگیرد که محکوم علیه در صورت وجود آن موارد، بتواند نسبت به رای صادر شده، درخواست رسیدگی نماید.

با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله قصد داریم، در ابتدا به این سوال پاسخ دهیم که نقض رای در دیوان عالی کشور یعنی چه؟ سپس در ادامه، اقدامات دیوان عالی کشور پس از نقض رای را بررسی کنیم. اگر در خصوص این موضوع، سوالاتی دارید، در این مقاله همراه ما باشید.

دیوان عالی کشور، بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ، نظارت بر اجرای صحیح قوانین در دادگاه ها را بر عهده دارد . در همین راستا ، زمانی که از رای صادر شده ای، فرجام خواهی شود ، دیوان عالی کشور، آن را مجددا مورد رسیدگی فرجامی قرار می دهد تا اگر یکی از موجبات نقض حکم وجود داشت ، رای را نقض کند. به موجب ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی، در موارد زیر، حکم یا قرار، نقض می گردد :

دادگاه صادرکننده رای، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به موضوع را نداشته باشد و در مورد عدم رعایت صلاحیت محلی، وقتی که نسبت به آن، ایراد شده باشد.

رای صادره، خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی شناخته شود.

عدم رعایت اصول دادرسی و قواعد آمره و حقوق اصحاب دعوا، در صورتی که به درجه ای از اهمیت باشد که رای را از اعتبار قانونی بیندازد.

آرای مغایر با یکدیگر، بدون سبب قانونی، در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شده باشد.

تحقیقات انجام شده، ناقص بوده و یا به دلایل و مدافعات طرفین، توجه نشده باشد.

حتما بخوانید: موارد نقض حکم در دیوان عالی کشور

دیوان عالی کشور، بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ، نظارت بر اجرای صحیح قوانین در دادگاه ها را بر عهده دارد . در همین راستا ، زمانی که از رای صادر شده ای، فرجام خواهی شود ، دیوان عالی کشور، آن را مجددا مورد رسیدگی فرجامی قرار می دهد تا اگر یکی از موجبات نقض حکم وجود داشت ، رای را نقض کند. به موجب ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی، در موارد زیر، حکم یا قرار، نقض می گردد :

دادگاه صادرکننده رای، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به موضوع را نداشته باشد و در مورد عدم رعایت صلاحیت محلی، وقتی که نسبت به آن، ایراد شده باشد.

رای صادره، خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی شناخته شود.

عدم رعایت اصول دادرسی و قواعد آمره و حقوق اصحاب دعوا، در صورتی که به درجه ای از اهمیت باشد که رای را از اعتبار قانونی بیندازد.

آرای مغایر با یکدیگر، بدون سبب قانونی، در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شده باشد.

تحقیقات انجام شده، ناقص بوده و یا به دلایل و مدافعات طرفین، توجه نشده باشد.

حتما بخوانید: موارد نقض حکم در دیوان عالی کشور

دیوان عالی کشور، بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ، نظارت بر اجرای صحیح قوانین در دادگاه ها را بر عهده دارد . در همین راستا ، زمانی که از رای صادر شده ای، فرجام خواهی شود ، دیوان عالی کشور، آن را مجددا مورد رسیدگی فرجامی قرار می دهد تا اگر یکی از موجبات نقض حکم وجود داشت ، رای را نقض کند. به موجب ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی، در موارد زیر، حکم یا قرار، نقض می گردد :

دادگاه صادرکننده رای، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به موضوع را نداشته باشد و در مورد عدم رعایت صلاحیت محلی، وقتی که نسبت به آن، ایراد شده باشد.

رای صادره، خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی شناخته شود.

عدم رعایت اصول دادرسی و قواعد آمره و حقوق اصحاب دعوا، در صورتی که به درجه ای از اهمیت باشد که رای را از اعتبار قانونی بیندازد.

آرای مغایر با یکدیگر، بدون سبب قانونی، در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شده باشد.

تحقیقات انجام شده، ناقص بوده و یا به دلایل و مدافعات طرفین، توجه نشده باشد.

حتما بخوانید: موارد نقض حکم در دیوان عالی کشور