عدم پذیرش تراکنش های بدون کد شهاب در ساتنا

سفته یکی از اسناد تجاری است که صادر کننده آن متعهد می شود تا مبلغ آن را به گیرنده آن پرداخت کند و برای مواردی مانند ضمانت کاری یا ضمانت وام کاربرد دارد. طریقه تکمیل سفته بسیار اهمیت دارد و پر نکردن نام گیرنده، تاریخ دریافت، مبلغ سفته و خالی گذاشتن بخش امضا، آثاری را به بار خواهد آورد.

سفته یا فته طلب یک سند تجاری است که بابت تعهد به پرداخت صادر می شود . بنابراین سفته یک سند تعهد آور است که برای صدور آن باید دقت کافی به خرج داد . فلسفه وجود سفته به زمانی بر می گردد که تجار برای جا به جایی پول نقد احساس خطر می کردند از این رو با صادر کردن سفته از این قبیل مشکلات جلوگیری می کردند.

امروزه سفته برای اهداف مختلفی مثل سفته ضمانت وام و سفته ضمانت کاری صادر می شود. با همه این ها همان طور که گفتیم سفته باید ویژگی های لازم را داشته باشد تا معتبر شناخته شود. در صورتی که نکات لازم را در طریقه نوشتن سفته رعایت نکنیم، سفته دیگر از امتیازات سند تجاری بهره نخواهد برد و دیگر نمی توان از این طریق آن را مطالبه کرد.

از این رو در این مقاله به این پرسش ها پاسخ می دهیم که چه مواردی را باید در طریقه نوشتن سفته رعایت کرد و در ادامه هر کدام از این موارد را تعریف کرده و توضیح می دهیم که عدم ذکر هرکدام از این ها چه آثاری به بار خواهد آورد و در آخر هم به آموزش تصویری نوشتن سفته و نحوه پر کردن سفته ضمانت کاری و طریقه تکمیل سفته  ضمانت وام خواهیم پرداخت. 

آموزش تصویری نوشتن سفته

سفته در قانون تجارت این گونه تعریف شده است:"فته‌ طلب سندی است که به موجب آن امضاکننده تعهد می‌کند مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله‌کرد آن شخص کارسازی نماید." بنابراین سفته سندی است که صادر کننده تعهد می کند مبلغی را در تاریخ مشخص به شخص خاصی پرداخت کند. از جمله کاربرد های سفته می توان به ضمانت کاری یا سفته حسن انجام کار و ضمانت وام اشاره کرد.

 

سفته ممکن است برای ضمانت کاری، ضمانت وام و یا مسائلی از این قبیل صادر شود. پس از این که موارد تعریف سفته و موارد صدور سفته را دانستیم، لازم است طریقه تکمیل برگه سفته را نیز بدانیم. در زیر آموزش تصویری نوشتن سفته را برای شما آورده ایم. تکمیل مواردی که با ستاره مشخص شده اند، الزامی است. 

 

 

نکاتی در مورد طریقه تکمیل سفته: 

1در صورتی که امضا یا مهر ( اثر انگشت ) صادر کننده درج نشود، سفته اعتبار خود را به عنوان یک سند تجاری و حتی سند عادی از دست می دهد.

2مبلغ سفته باید حتما هم به حروف و هم به عدد نوشته شود. پیشنهاد می شود مبلغ سفته از مبلغ اسمی آن بیشتر نباشد.

3در صورتی که نام گیرنده ذکر نشود، سفته در وجه حامل محسوب می شود و هر شخصی که سند را در دست داشته باشد می تواند مبلغ آن را مطالبه کند.

4طریقه تکمیل سفته برای ضمانت کاری یا ضمانت وام هم از این قرار است که بهتر است بر روی سفته یا پشت آن درج شود که برای ضمانت کاری یا ضمانت وام پرداخت شده است و نوشتن تاریخ در آن موضوعیت ندارد. در صورتی که ضامن پشت سفته ضمانت کاری را امضا می کند، حتما قید کند که آن امضا برای ضمانت است در غیر این صورت به عنوان ظهر نویسی تلقی می شود.

لازم به ذکر است که بر اساس قانون تجارت ، درج محل پرداخت سفته از نکات الزامی نوشتن و تنظیم سفته نمی باشد.

لازم است پیش از این که طریقه تکمیل سفته را بدانید، ویژگی ها و موارد استفاده سفته را بدانید. پیشنهاد می شود برای اطلاع از این موارد مقاله زیر را مطالعه کنید.

حتما بخوانید: سفته چیست و نحوه صدور آن

نحوه نوشتن تاریخ در پر کردن سفته

طبق ماده 308 قانون تجارت، تاریخ سفته یکی از گزینه هایی است که حتما باید در طریقه تکمیل سفته قید شود:"فته‌ طلب علاوه بر امضاء یا مهر باید دارای تاریخ و متضمن مراتب ذیل باشد:1 - مبلغی که باید تادیه شود با تمام حروف.۲ - گیرنده وجه.۳ - تاریخ پرداخت." از این رو صادر کننده باید در درج دو تاریخ زیر بر روی سفته دقت کند:

1 تاریخ صدور سفته: در صورتی که صادر کننده تاریخی که سفته را صادر کرده است بر روی سفته درج نکند ، سفته ارزش تجاری خود را از دست می دهد و تبدیل به یک سند عادی می شود . تاریخ صدور شامل روز، ماه، سال است که باید با حروف نوشته شود.

2تاریخ پرداخت سفته: تاریخ پرداخت سفته باید بر روی آن قید شود. در سفته ضمانت کاری و ضمانت وام به جای تاریخ پرداخت بهتر است ذکر شود "سفته بابت حسن انجام کار" و اصلا تاریخ قید نشود.

در صورتی که سفته دارای تاریخ باشد و صادر کننده مبلغ سند را در تاریخ معین پرداخت نکند، گیرنده می تواند ظرف ده روز اعتراض خود را تحت عنوان اعتراض عدم تادیه یا واخواست اعلام کند و پس از آن ظرف مدت 5 سال با ارائه دادخواست مطالبه سفته، به دادگاه وجه سفته را طلب کند. اگر بر روی تاریخ سفته، عبارت "عند المطالبه" یا "به محض رویت نوشته" شده باشد، گیرنده سفته می تواند تا مدت یک سال برای مطالبه مبلغ سفته اقدام کند و در صورتی که مبلغ سند را دریافت نکرد، می تواند به طریقی که گفته شد، وجه سفته را مطالبه کند.

بیشتر بخوانید: قیمت سفته در سال 1400

نحوه نوشتن نام گیرنده در پر کردن سفته

ذکر نام گیرنده در طریقه تکمیل سفته طبق ماده 308 قانون تجارت ضروری است و  نوشتن نام گیرنده باعث می شود که  طلبکار مشخص باشد . در صورتی که نام گیرنده نوشته نشده باشد سفته در وجه حامل محسوب می شود، یعنی سند در دست هر کسی باشد، می تواند وجه آن را مطالبه کند. 

در صورتی که گیرنده بخواهد سفته را به دیگری انتقال بدهد می تواند بدون رعایت تشریفات، با استفاده از پشت نویسی یا ظهر نویسی، سفته را منتقل کند. در سفته ضمانت کاری و ضمانت وام در صورتی که به عنوان ضامن شخصی پشت آن را امضا کند حتما باید قید کند که بابت ضمانت است در غیر این صورت با ظهر نویسی یا پشت نویسی سفته خلط می شود.

نحوه درج امضا در نوشتن سفته

درج امضا یکی دیگر از شرایط لازم برای تنظیم سفته به عنوان یک سند تجاری است. امضا کردن یا مهر زدن سفته توسط صادر کننده به این معنی است که او بدهکار بودن خود را تایید می کند. در صورتی که سفته بدون امضا باشد، نه تنها سند تجاری نیست بلکه سند عادی هم محسوب نخواهد شد.

در صورتی که صادر کننده سند به جای امضا، مهر یا اثر انگشت بزند، موجب بی اعتباری سفته نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: سفته با امضا و اثر انگشت و بدون آن

 

مبلغ سفته

هر سفته مبلغ مشخصی دارد که بر روی برگه سفته چاپ شده است که در واقع این مبلغ سقف اعتبار سفته را نشان می دهد که به آن مبلغ اسمی سفته می گویند. مثلا وقتی روی سفته نوشته شده است:"سفته تا مبلغ ده میلیون ریال" یعنی اعتبار سفته ده میلیون ريال(یک میلیون تومان) است. صادر کنندگان سفته باید دقت داشته باشند که وجود این مبلغ بر روی سفته به این معنی نیست که آن ها مبلغ مورد نظر خود را بر روی برگه سفته درج نباید درج کنند و  حتما باید مبلغ سفته را هم به حروف و هم عدد یادداشت کنند در غیر این صورت، این سند اعتبار نخواهد داشت.

وظیفه توضیع سفته با بانک ملی است و مبلغی که برای خرید سفته میپردازیم درواقع مالیات آن است که مجلس شورای اسلامی آن را مشخص می کند و هرچه مبلغ سفته بیشتر باشد، قیمت خرید آن هم بیشتر می شود و به ازای هر ده میلیون ریال در مبلغ اسمی، پنج هزار ریال باید پرداخت شود.

نکته قابل توجه دیگر در این زمینه این است که مبلغی که بر روی سفته می نویسند نباید از مبلغ اسمی سفته بیشتر باشد به این معنی که در سفته ای که مبلغ اسمی آن معادل ده میلیون ریال است، نمی توان مبلغ ده میلیون و بیست ریال نوشت. با این حال در صورتی که مبلغ نوشته شده بیش از مبلغ اسمی بیشتر باشد، اعتبار سفته از بین نمی رود و مبلغ نوشته شده قابل مطالبه است.

در ادامه بخوانید: دادگاه صالح برای مطالبه سفته

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد نحوه نوشتن سفته به کانال تلگرام چک و سفته مراجعه کنید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون نحوه نوشتن سفته پاسخ دهند .