دینا / حقوقی / سایر موضوعات حقوقی / حقوق ملت در قانون اساسی

حقوق ملت در قانون اساسی

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 180000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

در این مقاله قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، حقوق ملت در قانون اساسی و حقوق ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را بررسی می نماییم .

 

از جمله مهمترین مضوعاتی که در قوانین اساسی درج می گردد ، حقوق و آزادی های شهروندان می باشد . در برخی از کشورها ، حقوق و آزادی های ملت در مقدمه قانون درج شده است ؛ در حالتی که حقوق و آزادی های شهروندان در متن قانون اساسی نیز قابل ذکر هستند . در این مقاله قصد داریم به بررسی حقوق ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بپردازیم . به همین دلیل ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، حقوق ملت در قانون اساسی و حقوق ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را بررسی می نماییم .

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1358 نخستین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تدوین شد . این قانون که در بردارنده موضوعاتی همچون حقوق ملت بود ، مورد استقبال اکثریت مردم ایران قرار گرفت و مردم به آن رای مثبت دادند . پس از آن ، قانون اساسی در سال 1368 مورد بازنگری قرار گرفت و اصلاحاتی در آن اعمال شد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد قانون اساسی کلیک کنید .

حقوق ملت در قانون اساسی

یکی از مهمترین موضوعاتی که در قوانین اساسی درج می شود ، حقوق و آزادی های شهروندان می باشد . در واقع ، مبحث حقوق و آزادی های شهروندان یک موضوع مهم و اساسی است و به این دلیل در قوانین اساسی درج می شود که کمتر دچار تغییر و تحول شود و از این طریق ، تضمین گردد . قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز از این امر مستثنی نیست . حقوق و آزادی های ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در فصلی جداگانه تحت عنوان " حقوق و آزادی های ملت " درج شده است که در قسمت بعد آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد .

حقوق ملت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

بر اساس فصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، حقوق ملت عبارت است از :
اصل‏ نوزدهم : ‎‎‎‎‎مردم‏ ایران‏ از هر قوم‏ و قبیله‏ که‏ باشند از حقوق‏ مساوی‏ برخوردارند و رنگ‏، نژاد، زبان‏ و مانند اینها سبب‏ امتیاز نخواهد بود .

اصل بیستم : همه‏ افراد ملت‏ اعم‏ از زن‏ و مرد یکسان‏ در حمایت‏ قانون‏ قرار دارند و از همه‏ حقوق‏ انسانی‏، سیاسی‏، اقتصادی‏، اجتماعی‏ و فرهنگی‏ با رعایت‏ موازین‏ اسلام‏ برخوردارند .

اصل‏ بیست و یکم : دولت‏ موظف‏ است‏ حقوق‏ زن‏ را در تمام‏ جهات‏ با رعایت‏ موازین‏ اسلامی‏ تضمین‏ نماید .

اصل‏ بیست و دوم : حیثیت‏، جان‏، مال‏، حقوق‏، مسکن‏ و شغل‏ اشخاص‏ از تعرض‏ مصون‏ است‏ مگر در مواردی‏ که‏ قانون‏ تجویز کند .

اصل‏ بیست و سوم : تفتیش‏ عقاید ممنوع‏ است‏ و هیچکس‏ را نمی توان‏ به‏ صرف‏ داشتن‏ عقیده‏ ای‏ مورد تعرض‏ و مؤاخذه‏ قرار داد .

اصل‏ بیست و چهارم : نشریات‏ و مطبوعات‏ در بیان‏ مطالب‏ آزادند مگر آنکه‏ مخل‏ به‏ مبانی‏ اسلام‏ یا حقوق‏ عمومی‏ باشد. تفصیل‏ آن‏ را قانون‏ معین‏ می‏ کند .

اصل بیست و پنجم : بازرسی‏ و نرساندن‏ نامه‏ ها، ضبط و فاش‏ کردن‏ مکالمات‏ تلفنی‏، افشای‏ مخابرات‏ تلگرافی‏ و تلکس‏، سانسور، عدم‏ مخابره‏ و نرساندن‏ آنها، استراق‏ سمع و هر گونه‏ تجسس‏ ممنوع‏ است‏ مگر به‏ حکم‏ قانون ‏.

اصل‏ بیست و ششم : احزاب‏، جمعیت‏ ها ، انجمن‏ های‏ سیاسی‏ و صنفی‏ و انجمنهای‏ اسلامی‏ یا اقلیت های‏ دینی‏ شناخته‏ شده‏ آزادند ، مشروط به‏ این‏ که‏ اصول‏ استقلال‏ ، آزادی ‏، وحدت‏ ملی ‏، موازین‏ اسلامی‏ و اساس‏ جمهوری اسلامی‏ را نقض‏ نکنند . هیچ کس‏ را نمی‏ توان‏ از شرکت‏ در آنها منع کرد یا به‏ شرکت‏ در یکی‏ از آنها مجبور ساخت ‏.

اصل‏ بیست و هفتم : تشکیل‏ اجتماعات‏ و راه‏ پیمایی‏ ها، بدون‏ حمل‏ سلاح‏، به‏ شرط آن‏ که‏ مخل‏ به‏ مبانی‏ اسلام‏ نباشد آزاد است ‏.

اصل‏ بیست و هشتم : هر کس‏ حق‏ دارد شغلی‏ را که‏ بدان‏ مایل‏ است‏ و مخالف‏ اسلام‏ و مصالح‏ عمومی‏ و حقوق‏ دیگران‏ نیست‏ برگزیند . دولت‏ موظف‏ است‏ با رعایت‏ نیاز جامعه‏ به‏ مشاغل‏ گوناگون‏ ، برای‏ همه‏ افراد امکان‏ اشتغال‏ به‏ کار و شرایط مساوی‏ را برای‏ احراز مشاغل‏ ایجاد نماید .

اصل‏ بیست و نهم : برخورداری‏ از تأمین‏ اجتماعی‏ از نظر بازنشستگی ‏، بیکاری ‏، پیری ‏، ازکارافتادگی ‏، بی‏ سرپرستی ‏، در راه‏ ماندگی ‏، حوادث‏ و سوانح ‏، نیاز به‏ خدمات‏ بهداشتی‏ و درمانی‏ و مراقبت های‏ پزشکی‏ به‏ صورت‏ بیمه‏ و غیره‏ ، حقی‏ است‏ همگانی ‏. دولت‏ موظف‏ است‏ طبق‏ قوانین‏ از محل‏ درآمدهای‏ عمومی‏ و
درآمدهای‏ حاصل‏ از مشارکت‏ مردم ‏، خدمات‏ و حمایتهای‏ مالی‏ فوق‏ را برای‏ یک‏ یک‏ افراد کشور تأمین‏ کند .

اصل‏ سی ام : دولت‏ موظف‏ است‏ وسایل‏ آموزش‏ و پرورش‏ رایگان‏ را برای‏ همه‏ ملت‏ تا پایان‏ دوره‏ متوسطه‏ فراهم‏ سازد و وسایل‏ تحصیلات‏ عالی‏ را تا سر حد خودکفایی‏ کشور به‏ طور رایگان‏ گسترش‏ دهد .

اصل‏ سی و یکم:  داشتن‏ مسکن‏ متناسب‏ با نیاز ، حق‏ هر فرد و خانواده‏ ایرانی‏ است ‏. دولت‏ موظف‏ است‏ با رعایت‏ اولویت‏ برای‏ آنها که‏ نیازمندترند به‏ خصوص‏ روستانشینان‏ و کارگران‏ زمینه‏ اجرای‏ این‏ اصل‏ را فراهم‏ کند .

اصل‏ سی و دوم : هیچ کس‏ را نمی‏ توان‏ دستگیر کرد مگر به‏ حکم‏ و ترتیبی‏ که‏ قانون‏ معین‏ می‏ کند . در صورت‏ بازداشت ‏، موضوع‏ اتهام‏ باید با ذکر دلایل‏ بلافاصله‏ کتبآ به‏ متهم‏ ابلاغ‏ و تفهیم‏ شود و حداکثر ظرف‏ مدت‏ بیست‏ و چهار ساعت‏ پرونده‏ مقدماتی‏ به‏ مراجع صالحه‏ قضایی‏ ارسال‏ و مقدمات‏ محاکمه ‏، در اسرع‏ وقت‏ فراهم‏ گردد . متخلف‏ از این‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ می‏ شود .

اصل‏ سی و سوم : هیچ کس‏ را نمی‏ توان‏ از محل‏ اقامت‏ خود تبعید کرد یا از اقامت‏ در محل‏ مورد علاقه‏ اش‏ ممنوع‏ یا به‏ اقامت‏ در محلی‏ مجبور ساخت‏، مگر در مواردی‏ که‏ قانون‏ مقرر می‏ دارد .

اصل‏ سی و چهارم : دادخواهی‏ حق‏ مسلم‏ هر فرد است‏ و هر کس‏ می‏ تواند به‏ منظور دادخواهی‏ به‏ دادگاه‏ های‏ صالح‏ رجوع‏ نماید. همه‏ افراد ملت‏ حق‏ دارند این‏ گونه‏ دادگاه‏ ها را در دسترس‏ داشته‏ باشند و هیچکس‏ را نمی‏ توان از دادگاهی‏ که‏ به‏ موجب‏ قانون‏ حق‏ مراجعه‏ به‏ آن‏ را دارد منع کرد .

اصل‏ سی و پنجم : در همه‏ دادگاه‏ ها طرفین‏ دعوی‏ حق‏ دارند برای‏ خود وکیل‏ انتخاب‏ نمایند و اگر توانایی‏ انتخاب‏ وکیل‏ را نداشته‏ باشند باید برای‏ آنها امکانات‏ تعیین‏ وکیل‏ فراهم‏ گردد .

اصل‏ سی و ششم : حکم‏ به‏ مجازات‏ و اجرا آن‏ باید تنها از طریق‏ دادگاه‏ صالح‏ و به‏ موجب‏ قانون‏ باشد .

اصل‏ سی و هفتم : اصل ‏، برائت‏ است‏ و هیچکس‏ از نظر قانون‏ مجرم‏ شناخته‏ نمی‏ شود، مگر این‏ که‏ جرم‏ او در دادگاه‏ صالح‏ ثابت‏ گردد . برای آشنایی بیشتر با اصل سی و هفتم قانون اساسی کلیک کنید .

اصل‏ سی و هشتم : هر گونه‏ شکنجه‏ برای‏ گرفتن‏ اقرار و یا کسب‏ اطلاع‏ ممنوع‏ است‏. اجبار شخص‏ به‏ شهادت‏، اقرار یا سوگند، مجاز نیست‏ و چنین‏ شهادت‏ و اقرار و سوگندی‏ فاقد ارزش‏ و اعتبار است ‏. متخلف‏ از این‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ می‏ شود .

اصل‏ سی و نهم : هتک‏ حرمت‏ و حیثیت‏ کسی‏ که‏ به‏ حکم‏ قانون‏ دستگیر ، بازداشت ‏، زندانی‏ یا تبعید شده ‏، به‏ هر صورت‏ که‏ باشد ممنوع‏ و موجب‏ مجازات‏ است ‏.

اصل‏ چهلم : هیچکس‏ نمی‏ تواند اعمال‏ حق‏ خویش‏ را وسیله‏ اضرار به‏ غیر یا تجاوز به‏ منافع عمومی‏ قرار دهد.

اصل‏ چهل و یکم : تابعیت‏ کشور ایران‏ حق‏ مسلم‏ هر فرد ایرانی‏ است و دولت‏ نمی‏ تواند از هیچ‏ ایرانی‏ سلب‏ تابعیت‏ کند ، مگر به‏ درخواست‏ خود او یا در صورتی‏ که‏ به‏ تابعیت‏ کشور دیگری‏ درآید .

اصل‏ چهل و دوم : اتباع‏ خارجه‏ می‏ توانند در حدود قوانین‏ به‏ تابعیت‏ ایران‏ در آیند و سلب‏ تابعیت‏ این گونه‏ اشخاص‏ در صورتی‏ ممکن‏ است‏ که‏ دولت‏ دیگری‏ تابعیت‏ آنها را بپذیرد یا خود آنها درخواست‏ کنند .

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حقوق ملت در قانون اساسی به کانال تلگرام موضوعات حقوقی مراجعه کنید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون حقوق ملت در قانون اساسی پاسخ دهند .