در این مقاله به بررسی مواردی که حق حبس وجود ندارد می پردازیم . 

در تعریف حق حبس گفتیم که وقتی در یک عقد معوض ، یکی از دو طرف تعهد خود را موکول به اجرای تعهد توسط طرف دیگر کند ، حق حبس صورت گرفته است . در واقع هدف از این کار ملزم کردن طرف معامله به انجام تعهد است . نکته مهم در فایده حق حبس این است که فرد می تواند از حق حبس استفاده کند بدون اینکه معامله را فسخ کند یا از بین ببرد . به این ترتیب که قرارداد به قوت خود باقی است اما با عدم انجام تعهد ، قرارداد را به حالت تعلیق در می آید . البته در مواردی هم حق حبس از بین می رود و طرفین قرارداد نمی توانند از آن استفاده کنند . در این مقاله به بررسی این موارد از جمله توافق طرفین در نداشتن حق حبس ، انجام مورد تعهد ، از بین رفتن دین متقابل تعهد ، می پردازیم . 

از بین رفتن دین متقابل تعهد

اصل حاکمیت اراده در حقوق قراردادها به این معنی است که دو طرف می توانند قرارداد خود را تا آنجا که مخالف قواعد غیر قابل نقض در قانون ( قواعد آمره ) و اخلاق در جامعه نباشد ، هر طور که بخواهند منعقد کنند . حق حبس هم نتیجه قرارداد و توافق طرفین است از این رو دو طرف می توانند توافق کنند که هیچ کدام از آنها از این حق برخوردار نشوند ( این توافق مخالف قواعد آمره و اخلاق نیست ) . پس اگر دو طرف قرارداد به طور صریح یا ضمنی ، حق حبس را از خود سلب کنند ، هیچ کدام از دو طرف قرارداد نمی تواند اجرای تعهدش را موکول به اجرای تعهد از طرف مقابل کند . بنابراین یکی از مواردی که حق حبس از بین می رود ، توافق طرفین در نداشتن حق حبس است . 

از بین رفتن دین متقابل تعهد

اصل حاکمیت اراده در حقوق قراردادها به این معنی است که دو طرف می توانند قرارداد خود را تا آنجا که مخالف قواعد غیر قابل نقض در قانون ( قواعد آمره ) و اخلاق در جامعه نباشد ، هر طور که بخواهند منعقد کنند . حق حبس هم نتیجه قرارداد و توافق طرفین است از این رو دو طرف می توانند توافق کنند که هیچ کدام از آنها از این حق برخوردار نشوند ( این توافق مخالف قواعد آمره و اخلاق نیست ) . پس اگر دو طرف قرارداد به طور صریح یا ضمنی ، حق حبس را از خود سلب کنند ، هیچ کدام از دو طرف قرارداد نمی تواند اجرای تعهدش را موکول به اجرای تعهد از طرف مقابل کند . بنابراین یکی از مواردی که حق حبس از بین می رود ، توافق طرفین در نداشتن حق حبس است . 

از بین رفتن دین متقابل تعهد

اصل حاکمیت اراده در حقوق قراردادها به این معنی است که دو طرف می توانند قرارداد خود را تا آنجا که مخالف قواعد غیر قابل نقض در قانون ( قواعد آمره ) و اخلاق در جامعه نباشد ، هر طور که بخواهند منعقد کنند . حق حبس هم نتیجه قرارداد و توافق طرفین است از این رو دو طرف می توانند توافق کنند که هیچ کدام از آنها از این حق برخوردار نشوند ( این توافق مخالف قواعد آمره و اخلاق نیست ) . پس اگر دو طرف قرارداد به طور صریح یا ضمنی ، حق حبس را از خود سلب کنند ، هیچ کدام از دو طرف قرارداد نمی تواند اجرای تعهدش را موکول به اجرای تعهد از طرف مقابل کند . بنابراین یکی از مواردی که حق حبس از بین می رود ، توافق طرفین در نداشتن حق حبس است .