در این مقاله به بررسی قرار عدم اهلیت می پردازیم .

هر فردی برای آن که بتواند دارای حقی که قانونگذار به موجب قانون به او داده است گردد و آن را اجرا کند باید دارای اهلیت یا صلاحیت باشد . برطبق قانون مدنی هر فردی برای اجرای حقوق مدنی خود باید دارای اهلیت قانونی باشد . برای اقامه دعوا و همچنین دفاع و خوانده دعوا بودن هم ، فرد باید دارای اهلیت باشد همانطور که در قانون نیز بیان شده است از جمله مواردی که فرد دارای اهلیت نمی باشد ، عبارتند از : صغر ( صغیر بودن) ، عدم رشد ، جنون ، یا ممنوعیت از تصرف در اموال در نتیجه حکم ورشکستگی می باشد . در صورتی که فرد فاقد اهلیت باشد در پروسه دادرسی قرار عدم اهلیت صادر می گردد . در این مقاله به بررسی قرار عدم اهلیت و اعتراض به قرار عدم اهلیت می پردازیم . 

قرار عدم اهلیت از جمله قرارهای قاطع دعوا است . بدین معنا که با صدور این قرار پرونده از دادگاه رسیدگی کننده به دعوا خارج می شود . 
برطبق ماده 84 قانون ایین دادرسی خوانده می تواند ضمن پاسخ نسبت به ماهیت دعوا ، به اینکه خواهان فاقد اهلیت قانونی برای اقامه دعوا است ، هم ایراد کند . زیرا یکی از شروط اقامه دعوا این است که فرد اهلیت قانونی داشته باشد و همچنین خوانده نیز باید دارای اهلیت برای دفاع و پاسخ در دادگاه را داشته باشد ، در غیر این صورت قرار عدم اهلیت صادر می گردد .
لازم به ذکر است که اگر فردی که دارای اهلیت نیست ، نماینده قانونی یا قضایی همراه داشته باشد که در مراجع قضایی از وی دفاع کند ، قرار عدم اهلیت صادر نمی گردد . 

قرار عدم اهلیت از جمله قرارهای قاطع دعوا است . بدین معنا که با صدور این قرار پرونده از دادگاه رسیدگی کننده به دعوا خارج می شود . 
برطبق ماده 84 قانون ایین دادرسی خوانده می تواند ضمن پاسخ نسبت به ماهیت دعوا ، به اینکه خواهان فاقد اهلیت قانونی برای اقامه دعوا است ، هم ایراد کند . زیرا یکی از شروط اقامه دعوا این است که فرد اهلیت قانونی داشته باشد و همچنین خوانده نیز باید دارای اهلیت برای دفاع و پاسخ در دادگاه را داشته باشد ، در غیر این صورت قرار عدم اهلیت صادر می گردد .
لازم به ذکر است که اگر فردی که دارای اهلیت نیست ، نماینده قانونی یا قضایی همراه داشته باشد که در مراجع قضایی از وی دفاع کند ، قرار عدم اهلیت صادر نمی گردد .