فاینانس، ریفاینانس و یوزانس چیست

فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، از مهم ترین قراردادها و روش های تامین مالی سرمایه برای مواردی چون، بودجه پروژه های مختلف، واردات کالا یا خرید تجهیزات، هستند و از مهم ترین وجه افتراق و تفاوت فاینانس با ریفاینانس و یوزانس در این است که مدت بازپرداخت در فاینانس، نسبت به ریفاینانس و یوزانس، طولانی تر می باشد.

امروزه، تامین سرمایه برای واردات کالا یا خرید تجهیزات، همچنین، انجام پروژه های عمرانی، ساختمانی و...، یکی از مشکلات و معضلات شرکت های دولتی، نیمه دولتی و خصوصی، همچنین، اشخاص حقیقی فعال در حوزه های عمرانی یا واردات است و با توجه به تاثیر فعالیت این اشخاص در اقتصاد، ضروری است، دولت، توجه ویژه ای به حل مساله آن ها داشته باشد.

همین امر، سبب گردیده، امکان استفاده از روش های تامین مالی فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، مورد پیش بینی قرار گیرد و با توجه به پیچیدگی قواعد حاکم بر آن، ضروری است، متقاضیان، با اینکه کاربرد، وجه افتراق و تفاوت، همچنین، هزینه های فاینانس، ریفاینانس و یوزانس چیست، آشنا گردند.
 

لذا در مقاله حاضر و در راستای اطلاع رسانی، ماهیت و کاربرد فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، طرفین، هزینه ها، تفاوت و وجه افتراق آن ها، مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است. علاقمندان به کسب اطلاعات در این باره می توانند، ادامه متن مقاله را مطالعه نمایند.

فاینانس، ریفاینانس و یوزانس چیست

قبل از ذکر وجه افتراق و تفاوت فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، ضروری است توضیح داده شود، فاینانس، ریفاینانس و یوزانس چیست. فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، از مهم ترین روش ها و قراردادهای تامین مالی هستند که در سطح داخلی و بین المللی، برای تامین بودجه پروژه های مختلف، مورد استفاده قرار می گیرند و در واقع، فرصتی مناسب برای تامین بودجه پروژه ها را فراهم می آورند.

 فاینانس، به معنای تامین مالی اولیه است و اساسا، برای وام های بلند مدت با بازپرداخت بین ۵ تا ۱۵ سال، مورد استفاده قرار می گیرد. فاینانس، سبب انعقاد قرارداد، بین فاینانسر مالی (سرمایه گذار) یا بانک ها و موسسات مالی و اعتباری و شخص یا شرکتی که برای انجام پروژه‌ های تجاری و اقتصادی‌ خود، نیاز به آورده نقدی دارد (سرمایه پذیر)، منعقد می‌ شود؛

 به موجب قرارداد فاینانس، سرمایه پذیر، متعهد می گردد، اصل وام و سرمایه دریافتی را به همراه سود و بهره آن و سایر هزینه های توافق شده، در مواعد مقرر، به سرمایه گذار، بازگرداند. شایان ذکر است، در نظام بانکی ایران، استفاده از تسهیلات مالی خارجی، فاینانس نامیده می شود و قواعد آن، تابع بخشنامه های صادره از بانک مرکزی، در هر سال است. 

ریفاینانس، در ایران، به معنای اعتبارات اسنادی بابت واردات كالا، همچنین به معنای قرارداد تامین مالی کوتاه مدت است و شخص یا واحد اقتصادی سرمایه پذیر، متعهد می گردد، در بازه زمانی بین 6 ماه الی 1 سال، سرمایه دریافتی، به همراه سود و سایر هزینه های توافق شده را به سرمایه گذار، بازگرداند؛

به عبارتی، از نظر اساتید اقتصاد، "ريفاينانس، نوعی گشایش اعتبار اسنادی است که فروشنده/ ذی‌نفع، در زمان معامله اسناد، طبق شرایط، اعتبار وجه اسناد را به صورت نقد از بانک کارگزار دریافت می‌ کنند و خریدار، با توجه به قرارداد منعقده با بانک، در زمان تعیین شده در قرارداد، اقدام به پرداخت وجه اسناد می‌ نماید."

در ریفاینانس، این امکان برای وارد‌ كننده ايرانی وجود دارد که بانک، به عنوان شخص ثالث، وارد فرایند گردد و وجه کالاهای وارداتی خریداری شده توسط وارد کننده ایرانی را به صورت نقد، به فروشنده بپردازد و واردکننده ایرانی، به صورت مدت‌ دار و اقساطی، وجه پرداختی را به بانک، بپردازد. باید دانست، ریفاینانس در عرصه بین المللی، به اصلاح زمانبندی پرداخت بدهی و جایگزنی وام قدیم با وام جدید دارای شرایط بهتر، گفته می شود.

یوزانس که در تجارت بین الملل به آن، نسیه تضمین شده نیز می گویند، به توافق بر پرداخت قیمت کالا، فناوری و تجهیزات دریافت شده در قبال ارائه برات مدت دار، گفته می شود. هزینه یوزانس، بهره ای است که خریدار کالا در زمان سررسید، علاوه بر قیمت کالا، بابت مهلتی که برای پرداخت به وی داده شده است، می پردازد. در واقع، در یوزانس، به خریدار کالا و تجهیزات، مهلتی برای پرداخت وجه داده می شود و برای اعطای این مهلت، اسناد اعتباری بلند مدت، نظیر برات الکترونیک یا کاغذی، دریافت می گردد؛

 چنانچه طرف مقابل، از انعقاد قرارداد یوزانس، امتناع نماید، این امکان وجود دارد که موسسه مالی یا بانک‌ های تجاری، به عنوان شخص ثالث، وارد جریان شده و وجه اعتبار را به فروشنده بپردازند و در موعد مقرر، بهره و اصل یوزانس را از خریدار، دریافت کنند.

شایان ذکر است، در پاسخ به پرسش هایی نظیر اینکه فاینانس خارجی چیست، شغل فاینانس چیست یا رشته فاینانس چیست؟ باید گفت، زمانی که سرمایه گذار در قرارداد فاینانس، بانک ها، موسسات مالی و اعتباری و اشخاص خارجی هستند یا وام ارزی، دریافت می گردد، فاینانس خارجی، تحقق یافته است؛

و شغل فاینانس، زمانی مفهوم خواهد یافت که شخصی، در زیر شاخه های رشته فاینانس، تحصیل نماید و در بازار کار مرتبط با رشته خود، اعم از تحلیلگر مالی، مدیر مالی، حسابدار مالی و مواردی از این دست، فعالیت کند. در ادامه، طرفین در فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، بررسی می گردند.

طرفین در فاینانس، ریفاینانس و یوزانس

در تیتر پیشین مقاله، توضیح داده شد که فاینانس، ریفاینانس و یوزانس چیست و چه کاربردی دارد. در این تیتر از مقاله دینا، طرفین در فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، مورد توضیح و بررسی، قرار خواهد گرفت. این طرفین، بر حسب شخص یا اشخاص منعقد کننده قرارداد تامین مالی و نوع قرارداد، عبارتند از:

ذینفع اعتبار

بانک گشاینده اعتبار

بانک کارگزار 

متقاضی اعتبار (شخصیت حقیقی یا اشخاص حقوقی واجد شرایط)

علاقمندان به کسب اطلاعات در خصوص شرایط و قواعد مشارکت در کار و سرمایه می توانند، نسبت به مطالعه مقاله پیشنهادی در تیتر بیشتر بخوانید، اقدام کنند. در ادامه، در خصوص هزینه های متداول در فاینانس و سپس وجه افتراق و تفاوت فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، توضیح داده خواهد شد.

هزینه های متداول در فاینانس

هنگام تامین مالی سرمایه از طریق هریک از روش های فاینانس، ریفاینانس و یوزانس، باید هزینه های لازم و ضروری، پرداخت گردند. با توجه به اهمیت این موضوع، در این تیتر از مقاله دینا، هزینه های متداول در فاینانس، مورد بررسی قرار گرفته است:

هزینه تسهیلات: مبلغی است که از سوی فاینانسر، به سرمایه پذیر، اعطا می گردد.

هزینه تعهد: درصدی از مبلغ تسهیلات مورد تقاضا است که در ابتدا، باید توسط سرمایه پذیر، پرداخت گردد.

هزینه کارمزد: مبلغی است که در مقابل ارائه خدمات به سرمایه پذیر، از وی، دریافت می گردد.

هزینه بیمه صادراتی: هزینه ای است که در فاینانس بین المللی، توسط موسسات بیمه صادراتی و بر اساس رتبه ریسک هر کشور، اخذ می گردد.

هزینه بازپرداخت اقساط: مبلغی است که در مواعد مقرر، به سرمایه گذار، پرداخت می شود و متشکل از اقساط مربوط به اصل سرمایه دریافتی و بهره متعلق به آن است. در ادامه، اینکه تفاوت و وجه افتراق فاینانس با ریفاینانس و یوزانس چیست، بررسی خواهد شد.

تفاوت و وجه افتراق فاینانس با ریفاینانس و یوزانس

یکی از پرسش های رایج در خصوص قراردادهای تامین مالی، مبنی بر این است که تفاوت و وجه افتراق فاینانس با ریفاینانس و یوزانس چیست؟ لذا در این تیتر از مقاله، در خصوص تفاوت و وجه افتراق موارد مذکور، توضیح داده خواهد شد.

تفاوت و وجه افتراق فاینانس با یوزانس و ریفاینانتس، در مدت زمان آن ها است؛ فاینانس، برای تامین مالی بلند مدت تر به کار می رود و عموما، زمان استفاده از وجه فاینانس و مدت بازپرداخت آن، نسبت به ریفاینانس و یوزانس، طولانی تر است.

تفاوت و وجه افتراق فاینانس با یوزانس، در این است که فاینانس، در بحث تامین مالی و دریافت پول به صورت وام، مطرح می گردد اما یوزانس، علاوه بر بحث تامین مالی و دریافت پول به صورت وام، در بحث کالا، خدمات و یا دانش فنی نیز، قابل طرح است.

دیگر تفاوت و وجه افتراق فاینانس با ریفاینانس و یوزانس، در این است که عموما، فاینانس برای تامین بودجه پروژه ها استفاده می گردد اما ریفاینانس و یوزانس، بیشتر در بحث واردات و صادرات کالا و خرید و فروش تجهیزات، دانش فنی و خدمات مطرح می شوند.

از دیگر تفاوت ها و وجه افتراق های فاینانس با یوزانس در این است که اعتبارات اسنادی فاینانس، به محض رویت، قابلیت تبدیل شدن به پول را دارند اما، اعتبارات اسنادی یوزانس، مدت دار هستند.

در ایران و در انعقاد قراردادهای تامین مالی فاینانس و ریفاینانس از طریق بانک های داخلی با بانک های خارجی، باز پرداخت تسهیلات به بانک های خارجی، حسب مورد، توسط بانک های تجاری (در ریفاینانس) و بانک مرکزی (در فاینانس)، تضمین می گردد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص کاربرد، وجه افتراق و تفاوت فاینانس، ریفاینانس و یوزانس در کانال تلگرام حقوق عقود و قراردادها عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون کاربرد و وجه افتراق و تفاوت فاینانس، ریفاینانس و یوزانس پاسخ دهند.