دینا / عقود و قراردادها / سایر عقود / تفاوت اقاله با فسخ و انفساخ

تفاوت اقاله با فسخ و انفساخ

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 180000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

اقاله، به معنای انحلال عقد با اراده دو طرف قرارداد می باشد؛ در حالیکه فسخ به معنای انحلال عقد از سوی یکی از طرفین قرارداد می باشد. انفساخ نیز انحلال عقد به حکم قانون خواهد بود. تفاوت اقاله با انفساخ در این است که اقاله، تنها در عقود لازم، اعمال شده، در حالیکه انفساخ، در عقود لازم و جایز، جاری خواهد بود. 

 

بر اساس ماده 10 قانونی مدنی، تمامی قراردادهای منعقد شده میان افراد، تا جایی که مخالف قوانین امری نباشند، معتبر بوده و قابل احترام هستند. افراد، ممکن است برای امور مختلفی، نظیر انجام یک تعهد در قبال دریافت مزد، خرید و فروش یک ملک یا هر امری که مالیت دارد، اقدام به انعقاد قرارداد با یکدیگر نمایند. پس از انعقاد قرارداد، طرفین آن، باید به مفاد قرارداد، پایبند بوده و نمی توانند، هر زمان که بخواهند، نسبت به برهم زدن آن، اقدام کنند. 

با این وجود، ممکن است اشخاص، بعد از مدتی تصمیم به انحلال عقد بگیرند یا آنکه عقد به علت یا سببی اجرا نشده و منحل گردد. قانونگذار در قانون مدنی انحلال قرارداد را به سه صورت اقاله، فسخ و انفساخ، با استثنائاتی، جایز دانسته و شرایط هر یک را به تفصیل بیان نموده است.

در همین راستا قصد داریم در این مقاله، ابتدا اقاله، فسخ و انفساخ را تعریف نموده و در ادامه، تفاوت اقاله با انفساخ و فرق اقاله با فسخ را بررسی نماییم. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه، در ادامه مقاله، با ما همراه باشید.

تعریف اقاله، فسخ و انفساخ

ماده 183 قانون مدنی، عقد را اینگونه تعریف می نماید: «عقد عبارت است از اینکه، یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر، تعهد به امری نمایند و مورد قبول آن‌ها، قرار گیرد.» اما در برخی شرایط، طرفین قرارداد، تصمیم به انحلال عقد گرفته یا قرارداد، بنا به دلایلی، منحل می شود. به طور کلی، انحلال قرارداد را می توان، به سه حالت اقاله، انفساخ و فسخ تقسیم نمود. در ادامه به تعریف هر یک خواهیم پرداخت.

 

در علم حقوق منظور از اصطلاح عقد ، عقود معینی، مثل عقد بیع، عقد اجاره، عقد رهن، عقد وکالت، عقد مضاربه می باشند که در قانون مدنی، شرایط و چگونگی آن­ها، ذکر شده است، حال آنکه کلمه قرارداد، بر تمامی عقود، خواه معین باشند یا نباشند، اطلاق می شود.

 

فسخ: ماده 219 قانون مدنی، عقد را الزام آور و قابل اتباع برای طرفین قرارداد معرفی می نماید. با این وجود، این ماده، خیاراتی را برای طرفین عقد، قرار داده است که در صورت وقوع آنها، طرفین، حق فسخ قرارداد را خواهند داشت. فسخ به معنای زایل نمودن است. زمانی که لفظ فسخ را در مورد عقد، به کار بریم، به معنای باطل نمودن تمامی تعهدات طرفین، به صورت یک طرفه در قرارداد است.

 

معنی خیار در قانون مدنی، یعنی اجازه و اختیاری که قانون به افراد می دهد تا بتوانند، با استفاده از آن ها، معامله خود را فسخ کنند. خیار حیوان، مجلس، تاخیر ثمن، خیار تدلیس، خیار غبن و خیار عیب، از انواع خیارات در حقوق بوده که قانون مدنی، موادی را به هریک، اختصاص داده است. هر کدام از خیارات، برای آن که اعمال شوند، شرایط مخصوص به خود را دارند.

 

تفاسخ یا اقاله: ماده 283 قانون مدنی، مقرر می دارد: «بعد از معامله، طرفین می توانند به تراضی، آن را اقاله و تفاسخ کنند.» بر اساس این ماده، اقاله، یکی از موارد انحلال قرارداد، بعد از انجام معامله، با موافقت و رضایت دو طرف قرارداد می باشد. اقاله قرارداد، یعنی، اشخاصی که قرارداد را منعقد نموده اند، تصمیم بگیرند، ادامه تعهد به قرارداد را متوقف و قرارداد را بین خودشان منحل کنند. 

فرق و تفاوت بطلان با فسخ قرارداد، این است که در ابطال قرارداد، به دلیل عدم وجود یکی از شرایط صحت معامله، مانند قصد و رضا یا اهلیت، قرارداد، از همان ابتدا، ایجاد نشده و فاقد هرگونه اثر حقوقی است؛ اما، در فسخ، عقد به نحو صحیحی منعقد گردیده، لکن، پس از مدتی، توسط یکی از طرفین و به صورت یک طرفه، به هم زده شده و بنابراین، قرارداد تا لحظه فسخ، دارای اثر حقوقی می باشد.

انفساخ: انفساخ به معنای ابطال غیر ارادی و قهری عقد می باشد. به عبارت دیگر طرفین قرارداد، در انفساخ قرارداد، نقشی نداشته و به حکم قانون، اتفاق می افتد. به عنوان مثال، عقد وکالت با فوت وکیل یا موکل، منحل می شود. از آنجا که این مورد، تنها بر اساس حکم قانون بوده و طرفین در آن نقشی ندارند، انفساخ نامیده می شود. 

تفاوت اقاله با انفساخ

در بخش قبل موارد انحلال عقد را نام برده و هر یک را تعریف نمودیم. همانطور که گفته شد، ماده 219 قانون مدنی، عقودی را که بر اساس قانون، واقع می شوند را لازم‌ الاتباع و الزام آور دانسته است، مگر اینکه به رضای طرفین اقاله یا به علت ‌قانونی، فسخ شود. سوالی که در این بخش مطرح می شود آن است که فرق اقاله با انفساخ چیست، در این بخش به بررسی این مورد خواهیم پرداخت. 

 

اقاله قرارداد، یکی از راه های برهم زدن معامله در حقوق بوده و به معنای تراضی طرفین، بر انحلال عقد می باشد. رضایت دو طرف، اهلیت آن ها و معلوم بودن موضوع اقاله، از شرایط اقاله قرارداد است. محدوده اقاله، با توجه به اینکه تعهدات قراردادی، انجام شده است یا خیر، فرق خواهد داشت. از بین رفتن اثر اجرایی قرارداد، نسبت به آینده، از جمله آثار اقاله می باشد.

 

در مورد فرق این دو باید گفت، اقاله تنها در عقود لازم امکان پذیر است، در حالیکه انفساخ در عقود لازم و جایز، جاری می باشد. عقد لازم، عقدی است که جز در موارد معینه، در قانون، امکان فسخ آن برای هیچ یک از طرفین، وجود ندارد. اما در عقد جایز، هر یک از طرفین، هر زمان که بخواهد، می توانند آن را فسخ کند.

به عنوان مثال، طبق ماده 954 قانون مدنی، عقد وکالت که عقدی جایز است، با فوت یا حجر هر یک از طرفین عقد، منفسخ می گردد یا ماده 387 قانون مدنی، عقد بیع را که عقدی لازم است، در صورتی که مبیع قبل از تسلیم، بدون تقصیر و اهمال بایع، تلف شود، منفسخ می داند

 

تفاوت اقاله با فسخ

همانطور که در بخش های قبل، بیان نمودیم، یکی از راه های انحلال عقد، فسخ می باشد. فسخ به معنای آن است که یکی از طرفین عقد، با اراده خود عقد را به هم بزند. سوالی که در این بخش، مطرح می شود آن است که فرق اقاله با فسخ چیست؟ در این بخش، به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.

 

عقد لازم، عقدی است که جز در موارد معینه، در قانون، امکان فسخ آن برای هیچ یک از طرفین، وجود ندارد. اما در عقد جایز، هر یک از طرفین هر زمان که بخواهد، می تواند آن را فسخ کند. از فرق های عقد لازم و عقد جایز، می توان به قابلیت فسخ و تاثیر فوت و حجر طرفین در عقد اشاره کرد.

 

فسخ در عقود جایز و عقود لازم، صورت می گیرد. به طور مثال، طبق ماده 1120 قانون مدنی «عقد دائم، به فسخ یا طلاق، منحل می شود» و همچنین، ماده 1122 قانون مدنی، موارد فسخ نکاح که به طرفین، اختیار فسخ را می دهد، بیان نموده است. فرق فسخ با اقاله در این است که در اقاله، دو طرف، با هم تصمیم به برهم زدن معامله دارند، اما در فسخ، به اراده یک طرف، عقد منحل می گردد. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص تفاوت اقاله با فسخ و انفساخ در کانال تلگرام حقوق قراردادها و عقود عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون تفاوت اقاله با فسخ و انفساخ پاسخ دهند.