قرار موقوفی تعقیب و موارد صدور آن

قرار موقوفی تعقیب، قراری شکلی است که با صدور آن، پرونده کیفری مختومه می شود. موارد صدور این قرار، در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری، آمده است. مواردی نظیر فوت متهم، شمول عفو، گذشت شاکی در جرایم قابل گذشت و نسخ مجازات قانونی، از موارد صدور قرار موقوفی تعقیب می باشد. نحوه اعتراض به این قرار، بدین صورت است که فرد شاکی، باید در مهلت اعتراض، اقدام به ارائه دادخواست تجدیدنظر خواهی، در دادسرا یا دادگاه نماید.

زمانی که در دادسرا، شکایتی مطرح می گردد، دادسرا، موظف به رسیدگی به پرونده است. در واقع از وظایف اصلی دادسرا، انجام تحقیقات مقدماتی و رسیدگی های اولیه و پس از آن، صدور یکی از قرارهای جلب به دادرسی و ارجاع پرونده به دادگاه کیفری، منع تعقیب، موقوفی تعقیب یا سایر قرار ها است.

در صورت توجه اتهام به متهم، با صدور جلب به دارسی، پرونده به دادگاه صالح، ارسال می شود تا قاضی دادگاه، به موضوع رسیدگی کند. در صورتی که برای فرد متهم، کیفر خواست صادر نشود، یکی از قرار های منع تعقیب، قرار موقوفی تعقیب، قرار تعلیق تعقیب یا سایر قرارها صادر خواهد شد که هرکدام، آثار حقوقی متفاوتی، به دنبال دارد.

 به همین دلیل، در این مقاله، به بررسی قرار موقوفی تعقیب و موارد صدور این قرار، می پردازیم  و به این سوال، پاسخ می دهیم که معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه؟ و موارد صدور آن چیست؟ سپس، در ادامه، نحوه اعتراض به قرار موقوفی تعقیب را مورد بررسی قرار می دهیم. در ادامه، با ما همراه باشید.

قرار موقوفی تعقیب چیست

آراء صادره از دادگاه های کیفری، می توانند به صورت احکام یا قرار باشند. قرارها خود، انواع مختلفی دارند که در قانون آیین دادرسی کیفری، به آن ها پرداخته شده است. در پاسخ به این پرسش که  معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه، باید گفت: قرار موقوفی تعقیب، یکی از انواع قرار های شکلی است؛ به این معنی که مقام قضایی، در صورت وجود موارد صدور آن، به ماهیت جرم ارتکابی نمی پردازد و اقدام به صدور این قرار، می نماید. قرار موقوفی تعقیب تا حدود زیادی شبیه قرار موقوفی اجرای حکم است .

در پاسخ به این سوال که معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه؟ و موارد صدور آن چیست؟ باید گفت که موارد صدور قرار موقوفی تعقیب، در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری، بیان شده است و شامل مواردی نظیر فوت متهم، گذشت شاکی خصوصی در جرایم قابل گذشت، شمول عفو و نظایر این ها می باشد. از آثار قرار موقوفی تعقیب، مختومه شدن پرونده، خروج آن از جریان رسیدگی و عدم تعقیب متهم، است.

موارد صدور قرار موقوفی تعقیب چیست

در قسمت قبل، به توضیح این موضوع که  معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه و  موارد صدور آن چیست، به طور کلی، پرداختیم. در این قسمت، سعی داریم تا بر اساس ماده 13 قانون آیین دادرسی كیفری، موارد صدور قرار موقوفی تعقیب را بیان کنیم. ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری، اشعار می دارد: " تعقیب امر كیفری كه طبق قانون شروع شده است و همچنین اجرای مجازات موقوف نمی‌شود، مگر در موارد زیر" که این موارد، عبارتند از:

فوت متهم یا محكوم علیه

گذشت شاكی یا مدعی خصوصی، در جرایم قابل گذشت

شمول عفو

نسخ مجازات قانونی

شمول مرور زمان، در موارد پیش‌بینی شده در قانون

توبه متهم، در موارد پیش‌بینی شده در قانون

اعتبار امر مختوم

توقف تعقیب و دادرسی، در صورت جنون متهم، پیش از صدور حکم قطعی

نحوه اعتراض به قرار موقوفی تعقیب

در قسمت های قبل، توضیح دادیم که  معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه و به این سوال پاسخ دادیم که موارد صدور آن چیست. قرار موقوفی تعقیب، از جمله قرارهای قابل اعتراض است. در این قسمت، قصد داریم تا در خصوص نحوه اعتراض به قرار موقوفی تعقیب، نکاتی را بیان نماییم. نحوه اعتراض به قرار موقوفی تعقیب، همانند اعتراض به قرار منع تعقیب، دارای مراحلی است و به شرح زیر می باشد:

فرد باید، در مهلت اعتراض، اقدام به اعتراض نماید: مهلت اعتراض به قرارهای قابل اعتراض، بر اساس تبصره ماده 270 قانون آیین دارسی کیفری، برای اشخاص مقیم ایران، ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور، یک ماه از تاریخ ابلاغ است.

نحوه اعتراض، بدین صورت خواهد بود که فرد باید، مراتب اعتراض خود را طی یک دادخواست تجدیدنظر، با ذکر شماره پرونده و شماره دادنامه و شرح اعتراض خود، در مهلت اعتراض تجدیدنظر خواهی، از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، برای دادگاه، ارسال نماید.

فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب

در بخش های قبل، به این سوال پاسخ دادیم که معنی قرار موقوفی تعقیب یعنی چه و  موارد صدور آن چیست. همچنین، گفتیم که نحوه اعتراض به قرار موقوفی تعقیب، بدین صورت می باشد که معترض، باید مراتب اعتراض خود را طی یک دادخواست تجدیدنظر، با ذکر شماره پرونده و شماره دادنامه و شرح اعتراض خود، در مهلت اعتراض تجدیدنظر خواهی، از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، برای دادگاه تجدیدنظر، ارسال نماید.

اما سوال مهم دیگری که در رابطه با قرار موقوفی تعقیب، به عنوان یکی از قرار های تامین کیفری مطرح می شود، این مساله است که فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب چیست؟ به عبارت دیگر، در چه مواردی، قرار موقوفی تعقیب، صادر شده و در چه مواردی، مرجع قضایی، اقدام به صدور قرار منع تعقیب می نماید؟ در پاسخ به این سوال که فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب چیست؟ می توان به موارد زیر اشاره نمود:

اولین فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در موارد صدور این دو قرار می باشد؛ با این توضیح که قرار موقوفی تعقیب، در مواردی، نظیر فوت متهم یا محكوم علیه، گذشت شاكی یا مدعی خصوصی، در جرایم قابل گذشت، شمول عفو، نسخ مجازات قانونی، شمول مرور زمان و سایر موارد ذکور در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری، صادر می گردد. حال آنکه، قرار منع تقیب، در مواردی صادر می گردد که عملی از جانب متهم انجام گرفته، ولی آن عمل، جرم نمی باشد و یا اینکه، دلایل کافی برای ارتکاب جرم از ناحیه متهم، وجود ندارد.

دومین فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در مرجع صادر کننده قرار می باشد. قرار موقوفی تعقیب، در موارد قانونی، هم از جانب دادسرا و هم از جانب دادگاه، قابل صدور می باشد؛ در حالی که، قرار منع تعقیب، صرفا از ناحیه دادسرا صادر شده و در صورت عدم دلایل کافی یا جرم نبودن عمل، دادگاه، رای بر برائت متهم صادر می نماید.

یکی دیگر از تفاوت های قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در نحوه اعتراض به این قرارها می باشد؛ با این توضیح که قرار موقوفی تعقیب، اگر از دادسرا صادر شود، قابل اعتراض در دادگاه کیفری دو بوده و چنانچه، از دادگاه کیفری دو صادر گردد، قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر می باشد. اما قرار منع تعقیب، چون صرفا از سوی دادسرا صادر شده، تنها، قابل اعتراض در دادگاه کیفری دو می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص قرار موقوفی تعقیب و موارد صدور آن در کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی به سوالات شما عزیزان پیرامون قرار موقوفی تعقیب و موارد صدور آن پاسخ دهند.