تعریف سفته یا فته طلب، با توجه به قانون سفته، عبارت است از، سندی که صادر کننده آن، متعهد می شود، مبلغ درج شده در آن را، در تاریخ مشخص یا عندالمطالبه پرداخت کند. نحوه صدور سفته، بدین شکل است که باید، مواردی چون نام گیرنده، مبلغ، تاریخ صدور و پرداخت، در آن، نوشته شود. پس از تهیه برگه سفته و درج این موارد، صادر کننده، آن را مهر و امضا می کند و در نتیجه به پرداخت متعهد می شود.

سفته، یک سند تجاری است که در معاملات بازرگانی، بسیار پر کاربرد است. از این رو، باید مانند تمام اسناد تجاری، ویژگی های یک سند تجاری را داشته باشد. سفته، یک سند تعهد آور است و صادر کننده آن را متعهد به پرداخت وجه درج شده در سفته می کند. سفته، زمانی به وجود آمد، که تجار، در انتقال پول، از جایی به جای دیگر، احساس خطر کردند و اغلب متضرر می شدند.

در حال حاضر، شرکت های تجاری و تجار، با استفاده از سفته، مشکلات مالی خود را حل می کنند.  مردم، اغلب از مقرراتی که بر سفته، حاکم است بی اطلاع اند. همچنین،نحوه صدور سفته، با توجه به آنچه در قانون سفته آمده است، شرایط ویژه ای دارد که عدم توجه به آن، خسارت های مالی جبران ناپذیری را برای افراد، در پی خواهد داشت.

از این رو، در این مقاله، به بیان این موضوع که تعریف سفته چیست و نحوه صدور آن چگونه است، می پردازیم و نکاتی را در خصوص قانون سفته با توجه به قانون تجارت، ارایه می دهیم. چنانچه، سوالاتی پیرامون تعریف سفته، قانون سفته و نحوه صدور آن دارید، با ما همراه باشید.

همه ما، واژه سفته یا سفته الکترونیکی را، بارها و بارها شنیده ایم، اما بسیاری از ما، نمی دانیم که تعریف سفته چیست. در تعریف سفته و بیان این امر که سفته چیست، با توجه به قانون، باید گفت: سفته، از اسناد تجاری است و سندی است که صادر کننده آن، متعهد می شود، مبلغ درج شده در آن را، در تاریخ مشخص یا عندالمطالبه، پرداخت کند.

امروزه، استفاده از سفته در بین افراد، جهت سپردن ضمانت، نظیر سفته حسن انجام یا ضمانت انجام کار، تعهد به پرداخت وجه در مهلت معین و مواردی نظیر این ها، رواج بسیاری یافته است. بنابراین، سفته، یک سند تعهد به پرداخت است. مطابق قانون صدور سفته که در قانون تجارت بیان شده، صدور سفته، قوانین خاص خود، نظیر درج امضا و مهر، مشخص کردن محل صدور و مواردی از این دست را دارد که در صورت عدم رعایت آن ها، سفته، صرفا، یک سند عادی، محسوب خواهد شد.

هر برگه سفته، دارای بخش های مشخصی است که باید، با توجه به قانون پر کردن سفته، به درستی تکمیل شوند تا سفته، از اعتبار یک سند تجاری، برخوردار باشد. قسمت های مختلف موجود در یک برگه سفته، شامل مواردی از قبیل قسمت مربوط به مبلغ، تاریخ، سررسید، نام بستانکار، نام متعهد، محل پرداخت سفته و محل اقامت متعهد سفته می باشد.

همه ما، واژه سفته یا سفته الکترونیکی را، بارها و بارها شنیده ایم، اما بسیاری از ما، نمی دانیم که تعریف سفته چیست. در تعریف سفته و بیان این امر که سفته چیست، با توجه به قانون، باید گفت: سفته، از اسناد تجاری است و سندی است که صادر کننده آن، متعهد می شود، مبلغ درج شده در آن را، در تاریخ مشخص یا عندالمطالبه، پرداخت کند.

امروزه، استفاده از سفته در بین افراد، جهت سپردن ضمانت، نظیر سفته حسن انجام یا ضمانت انجام کار، تعهد به پرداخت وجه در مهلت معین و مواردی نظیر این ها، رواج بسیاری یافته است. بنابراین، سفته، یک سند تعهد به پرداخت است. مطابق قانون صدور سفته که در قانون تجارت بیان شده، صدور سفته، قوانین خاص خود، نظیر درج امضا و مهر، مشخص کردن محل صدور و مواردی از این دست را دارد که در صورت عدم رعایت آن ها، سفته، صرفا، یک سند عادی، محسوب خواهد شد.

هر برگه سفته، دارای بخش های مشخصی است که باید، با توجه به قانون پر کردن سفته، به درستی تکمیل شوند تا سفته، از اعتبار یک سند تجاری، برخوردار باشد. قسمت های مختلف موجود در یک برگه سفته، شامل مواردی از قبیل قسمت مربوط به مبلغ، تاریخ، سررسید، نام بستانکار، نام متعهد، محل پرداخت سفته و محل اقامت متعهد سفته می باشد.

همه ما، واژه سفته یا سفته الکترونیکی را، بارها و بارها شنیده ایم، اما بسیاری از ما، نمی دانیم که تعریف سفته چیست. در تعریف سفته و بیان این امر که سفته چیست، با توجه به قانون، باید گفت: سفته، از اسناد تجاری است و سندی است که صادر کننده آن، متعهد می شود، مبلغ درج شده در آن را، در تاریخ مشخص یا عندالمطالبه، پرداخت کند.

امروزه، استفاده از سفته در بین افراد، جهت سپردن ضمانت، نظیر سفته حسن انجام یا ضمانت انجام کار، تعهد به پرداخت وجه در مهلت معین و مواردی نظیر این ها، رواج بسیاری یافته است. بنابراین، سفته، یک سند تعهد به پرداخت است. مطابق قانون صدور سفته که در قانون تجارت بیان شده، صدور سفته، قوانین خاص خود، نظیر درج امضا و مهر، مشخص کردن محل صدور و مواردی از این دست را دارد که در صورت عدم رعایت آن ها، سفته، صرفا، یک سند عادی، محسوب خواهد شد.

هر برگه سفته، دارای بخش های مشخصی است که باید، با توجه به قانون پر کردن سفته، به درستی تکمیل شوند تا سفته، از اعتبار یک سند تجاری، برخوردار باشد. قسمت های مختلف موجود در یک برگه سفته، شامل مواردی از قبیل قسمت مربوط به مبلغ، تاریخ، سررسید، نام بستانکار، نام متعهد، محل پرداخت سفته و محل اقامت متعهد سفته می باشد.