دینا / عقود و قراردادها / بیع / حکم تنفیذ چیست

حکم تنفیذ چیست

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 230000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

تنفیذ معامله، به معنای تایید کردن، رضایت دادن و اعتبار بخشیدن به معامله یا قرارداد می باشد. گاهی تنفیذ قرارداد، توسط شخص ذی نفع انجام می شود و گاهی هم، نیاز است که دادگاه، با رسیدگی به موضوع دعوی، حکم تنفیذ را صادر نماید. تفاوت تنفیذ با تفویض، آن است که تفویض به معنای واگذاری اختیار انجام امری به شخص دیگر است.

 

پس از آنکه اشخاص، اعمال حقوقی انجام داده و به عنوان نمونه، اقدام به انعقاد عقد بیع، عقد وکالت، عقد رهن، عقد صلح و غیره نمودند، ایجاد آثار حقوقی این قراردادها، منوط به آن است که معامله، به صورت صحیح و قانونی انجام شده و در صحت و نفوذ آنها، هیچ شک و شبهه ای نباشد. با این حال، در مواردی، ممکن است که معامله، به لحاظ قانونی، غیر نافذ باشد.

 

در چنین شرایطی، ممکن است در خصوص صحت یا بطلان این قرارداد، میان طرفین اختلاف حادث شده و نیاز به تنفیذ معامله باشد. بر این اساس، پرداختن به این سوال که حکم تنفیذ چیست، اهمیت محوری دارد؛ چرا که صرفا در صورت تنفیذ معامله، می توان از آثار حقوقی آن، برخوردار شده و در غیر این صورت، بدون تنفیذ معامله، اجرای مفاد آن، امکانپذیر نیست .

 

به همین مناسبت، در ادامه این مقاله، قصد داریم ابتدا، به بررسی این موضوعات بپردازیم که تنفیذ در حقوق یعنی چه و حکم تنفیذ چیست. در ادامه نیز، به توضیح اینکه تنفیذ معامله چیست پرداخته و تفاوت تنفیظ و تفویض را شرح خواهیم داد.

تنفیذ در حقوق یعنی چه ؟

در بحث عقود و قراردادها، بحث مهمی وجود دارد و آن هم مربوط به تنفیذ معامله یا قرارداد می باشد. به طور کلی، در علم حقوق، می توان وضعیت قراردادها و معاملات را در سه دسته خلاصه نمود که عبارتند از صحت معامله، بطلان معامله و عدم نفوذ معامله. معامله صحیح، به معامله ای گفته می شود که تمامی شرایط صحت معامله را دارد و معامله باطل، بنا به دلایل قانونی، صحیح نبوده و هیچگونه آثار حقوقی بر آن مترتب نیست.

 

اما گاهی معامله، در وضعیتی است که به آن، عدم نفوذ گفته می شود و به لحاظ حقوقی، نه صحیح است و نه باطل؛ بلکه نیازمند تنفیذ بوده و حکم تنفیذ معامله، سبب اعتبار بخشی به آن می شود؛ مانند تنفیذ وکالت یا تنفیذ عقد بیع. اما قبل از آنکه در قسمت های بعد، به توضیح حکم تنفیذ معامله پرداخته شود، در این قسمت از مقاله، پاسخ به این سوال که تنفیذ در حقوق یعنی چه، مورد اشاره قرار خواهد گرفت.

 

در خصوص اینکه تنفیذ در حقوق چیست، باید گفت که تنفیذ، به معنای اعتبار بخشیدن به عمل حقوقی است که قابل ابطال می باشد. بنابراین، زمانی که از تنفیذ قرارداد وکالت یا بیع سخن می گوییم، منظور آن است که بنا به دلایلی همچون وقوع بیع فضولی، عقد ، غیر نافذ بوده و نیازمند تنفیذ می باشد که در این حالت، شخص ذی حق، با تنفیذ نمودن عقدی که حق رد آن را نیز داشته است، به آن، اعتبار قانونی بخشیده و آن را به قراردادی صحیح بدل می کند که کلیه آثار حقوقی را به بار خواهد آورد.

حکم تنفیذ چیست ؟

تنفیذ در حقوق، یکی از مهم ترین اصطلاحاتی است که پیرامون عقود غیر نافذ وجود داشته و به خصوص در معاملاتی همچون بیع یا وکالت ، مطرح می شود. به طور کلی ، در پاسخ به این سوال که تنفیذ یعنی چه، باید گفت که منظور از تنفیذ، اعتبار بخشی به عمل حقوقی، اجازه دادن، رضایت دادن و اجرا نمودن آن می باشد. در همین راستا، در این قسمت از مقاله، به این سوال پرداخته می شود که اساسا، حکم تنفیذ چیست؟

 

در خصوص حکم تنفیذ، باید گفت که امروزه، در بسیاری از موارد، ممکن است که میان طرفین، در ارتباط با وضعیت حقوقی عقد یا قرارداد، اختلاف حاصل شود که از جمله این موارد، می توان به تنفیذ معامله فضولی ، تنفیذ عقد مکره (انعقاد عقد اکراهی) و یا تنفیذ معاملات سفیه بدون اذن ولی قهری ایشان، اشاره نمود که در این شرایط، ممکن است در دادگاه، دعوایی به خواسته صدور حکم تنفیذ یا تایید معامله، مطرح شود.

 

بر این اساس، در صورتی که در ارتباط با نفوذ یا عدم نفوذ یک معامله، میان طرفین، اختلافی حادث شود، می توان به منظور اخذ تایید از دادگاه مبنی بر صحت و اصالت آن قرارداد، درخواست صدور حکم تنفیذ معامله را نمود که در این صورت، دادگاه، پس از بررسی پرونده، ممکن است حکم تنفیذ معامله یا تایید معامله را صادر نموده و بر این اساس، عقد صحیح تلقی شده و آثار حقوقی آن، به بار خواهد آمد.

تنفیذ معامله چیست

تنفیذ در حقوق، در موارد مختلفی ممکن است کاربرد داشته باشد؛ مانند تنفیذ وصیت مازاد بر ثلث توسط ورثه و یا حتی تنفیذ حکم ریاست جمهوری توسط رهبر. اما آنچه که بیش از همه در این خصوص اهمیت می یابد، تنفیذ معامله یا تنفیذ عقود و قراردادها می باشد. به همین دلیل، در این قسمت از مقاله، در سطوری چند، به توضیح اینکه تنفیذ معامله چیست، پرداخته خواهدشد .

 

به طور کلی، زمانی که یک عقد یا قرارداد، بنا به دلایلی همچون عدم رضایت یکی از طرفین، غیر نافذ باشد، وضعیت حقوقی آن، به طور کامل مشخص نیست؛ لذا باید عنصر مفقوده (همچون رضایت شخص و یا اذن ولی قهری و غیر اینها) را بدان ضمیمه نمود تا بعنوان عقدی صحیح، قابل اجرا باشد. بنابراین، تنفیذ معامله، به معنای آن است که شخص ذی نفع، ( از قبیل شخصی که در انجام معامله رضایت نداشته یا اکراه شده و یا حتی ولی قهری سفیه ) می تواند اقدام به تنفیذ معامله نموده و اصلاحا آن را اجازه داده و به آن اعتبار بخشد.

 

در غیر این صورت، اگر میان طرفین، در ارتباط با نفوذ یا عدم نفوذ معامله یا قرارداد، میان طرفین اختلافی حادث گردید، می بایست با ارائه دادخواست به دادگاه حقوقی، تقاضای صدور حکم تنفیذ معامله را درخواست نمود تا دادگاه پس از رسیدگی به موضوع، در صورت اقتضای امر، حکم تنفیذ قرارداد را صادر نماید.

 

تفاوت تنفیذ و تفویض

به طور کلی، تنفیذ در حقوق، یکی از مهم ترین اصطلاحاتی است که در حقوق قراردادها، استعمال می گردد و به معنای اجازه دادن، رضایت دادن، اعتبار بخشیدن و اجرا نمودن معامله اکراهی یا قرارداد فضولی می باشد و در ارتباط با حکم تنفیذ عقد بیع و یا تنفیذ عقد وکالت، پر اهمیت تر است. لذا سوالی که در این خصوص مطرح می شود، در ارتباط با شباهت ها و تفاوت های آن، با تنفیظ و تفویض می باشد. لذا در این قسمت، قصد داریم تفاوت تنفیذ و تفویض با اصلاح مذکور را نیز، واکاوی نماییم.

 

در ارتباط با تفاوت تنفیظ و تنفیذ، باید گفت که اصولا در حقوق، اصطلاح ویژه ای تحت عنوان تنفیظ یا حکم تنفیظ، نداشته و املای این کلمه، صحیح نمی باشد. لذا گاهی اشتباها، ممکن است برخی افراد ، به جای تنفیذ حکم، لغت تنفیظ حکم را استعمال نمایند که این واژه، به لحاظ املایی صحیح نبوده و بجای آن، می توان لغت صحیح تنفیذ را به کار برد.

 

اما در ارتباط با تفاوت تفویض و تنفیذ، باید گفت که تفویض، به لحاظ معنایی، کاملا با تنفیذ، تفاوت دارد. به طور کلی، تفویض، به معنای واگذار کردن می باشد؛ به عنوان نمونه، زمانی که رئیس اداره ای قصد دارد انجام پاره ای از امور خود را به شخص مادون خود واگذار نماید، می توان از تفویض اختیار، یعنی واگذار نمودن آنها به دیگری صحبت کرد که قاعدتا با تنفیذ به معنای اعتبار بخشیدن، متفاوت است.

 

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص اطلاع از جزئیات حکم تنفیذ معامله در کانال تلگرام موضوعات حقوقی عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون اطلاع از جزئیات حکم تنفیذ معامله پاسخ دهند.