مجازات اسلحه کشی

مجازات اسلحه کشی بسته به نوع جرم می تواند که متفاوت باشد. در واقع استفاده از سلاح گرم شکاری بر مبنای ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی می تواند مجازات هایی مانند حبس از شش ماه تا دو سال و تا (74) ضربه شلاق در پی داشته باشد همچنین حکم قانونی تیر اندازی نیز محاربه خواهد بود که شخص به یکی از مجازات های اعدام، صلب یا قطع دست راست و پای چپ و یا نفی بلد محکوم می شود.

قانون گذار برای استفاده از اسلحه مقررات سختگیرانه ای وضع کرده است تا از این طریق از خطرات استفاده از اسلحه پیشگیری کند و امنیت عمومی را حفظ نماید. زیرا اسلحه کشی می تواند به منجر به وقوع جرم و جنایت شود و در این باره ممکن است که شخص به مجازات شدیدی مانند اعدام محکوم گردد.

در قانون مجازات اسلامی، مجازات های متفاوتی برای جرم اسلحه کشی پیش بینی شده که از جمله آنها می توان به اعدام، حبس و شلاق اشاره نمود که ممکن است بسیاری از افراد با آن آشنایی نداشته باشند. به همین دلیل شناخت این جرم و مجازات آن و به طور کلی آشنایی با قوانین این حوزه امری حائز اهمیت تلقی می شود.

از این رو، در ادامه مقاله حاضر، قصد داریم که به مجازات اسلحه، استفاده از سلاح سرد و گرم و استفاده از سلاح گرم شکاری بپردازیم. سپس در خصوص حکم قانونی تیراندازی با اسلحه در دعوا صحبت خواهیم کرد. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، با ما همراه باشید.

مجازات اسلحه کشی چیست؟

یکی از جرائمی که موجب برهم خوردن امنیت عمومی می شود اسلحه کشی است و یک عمل غیرقانونی محسوب می شود. حال ممکن است در ذهن برخی از افراد این سوال مطرح شود که منظور از مجازات اسلحه کشی چیست که پاسخ آن به شرح زیر است:

اسلحه کشی به معنای دست بردن به سلاح و نشانه گیری به طرف شخص دیگری می باشد. حال اگر به کار گیری اسلحه به قصد ارعاب عمومی و سلب امنیت مردم باشد، این جرم را باید محاربه دانست و مطابق با ماده 282 قانون مجازات اسلامی مجرم به یکی از مجازات های اعدام، صلب یا قطع دست راست و پای چپ و یا نفی بلد محکوم می شود.

البته هر اسلحه کشی را نمی توان جرم محاربه دانست زیرا تحقق بزه محاربه، منوط به این است که مرتکب علاوه بر کشیدن سلاح، قصد مقابله با نظام هم داشته باشد. بنابراین در فرضی که مرتکب با انگیزه شخصی به سوی یا چند نفر اسلحه کشیده و عمل وی جنبه عمومی نداشته باشد یا رفتار وی موجب سلب امنیت عمومی نگردد مطابق با ماده 617 قانون تعزیرات به حبس از شش ماه تا دو سال و تا (74) ضربه شلاق محکوم می شود. همچنین رسیدگی به این جرم در صلاحیت دادگاه کیفری 2 است مگر آن که جرم از مصادیق محاربه باشد که در این صورت رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه انقلاب می باشد.

مجازات استفاده از سلاح سرد و گرم

سلاح به دو دسته کلی سلاح سرد و سلاح گرم تقسیم می شود و قانون گذار مجازات خاصی را برای استفاده از آن در نظر گرفته است . حال ممکن است برای عده ای از اشخاص این سوال مطرح شود که مجازات استفاده از سلاح سرد و گرم چیست که پاسخ آن به شرح زیر است:

همانطور که در بخش قبلی نیز گفته شد به موجب ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی هر کس بوسیله چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر تظاهر به قدرت نمایی کند یا آن را وسیله مزاحمت اشخاص یا جرم اخاذی یا تهدید قرار دهد یا با کسی گلاویز شود در صورتی که از مصادیق محارب نباشد به حبس از شش ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد. منظور از سلاح در این ماده سلاح واقعی اعم از سرد و گرم است و شامل مواردی نظیر چوب، چماق، سلاح اسباب بازی و . . . نمی شود.

همچنین جرم فوق در زمره جرائم مطلق است و برای تحقق آن سلب امنیت عمومی یا هراس سایرین لازم نیست. از طرف دیگر اگر شخصی از سلاح سرد یا گرم در منازعه دسته جمعی استفاده کند مجازات آن بر مبنای ماده 615 قانون تعزیرات تعیین می شود که در این خصوص بیان می کند:« هرگاه عده‌ ای با یکدیگر منازعه نمایند هر یک از شرکت‌ کنندگان در نزاع حسب مورد به مجازات زیر محکوم می شوند:

در صورتی که نزاع منتهی به قتل شود به حبس از یک تا سه سال.

در صورتی که منتهی به نقص عضو شود به حبس از شش ماه تا سه سال.

در صورتی که منتهی به ضرب و جرح شود به حبس از سه ماه تا یک سال.»

در خصوص جرم منازعه دسته جمعی باید توجه داشت که درگیری میان افراد باید جنبه فیزیکی یا جسمانی داشته باشد ( خواه با مشت و لگد و خواه با جسم خارجی نظیر چاقو، تفنگ، شمشیر و. . .) و رفتارهایی نظیر توهین و فحاشی گروهی به گروه دیگر را نمی توان جرم منازعه دسته جمعی دانست.

مجازات استفاده از سلاح گرم شکاری

استفاده از سلاح نظم و امنیت را در جامعه به خطر می اندازد به همین خاطر قانون گذار مجازات سنگینی برای این جرم وضع کرده است. حال به جهت آشنایی کاربران در این بخش از مقاله توضیحاتی در خصوص مجازات استفاده از سلاح گرم شکاری ارائه می گردد که به شرح زیر است:

در ابتدا باید گفت بر مبنای بند الف ماده ۱ آیین‌نامه اجرایی قانون مجازات حمل و نگهداری اسلحه گرم و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز مصوب ۱۳۹۰ سلاح گرم سلاحی است که از نیروی گاز باروت (نیروی حاصل از احتراق) استفاده می شود یا این که به صورت دستی مسلح می شود و توانایی شلیک یک یا چند گلوله را به صورت تکی یا رگباری دارد.

یکی از سلاح های گرم، سلاح شکاری است که اصولا حمل و استفاده از آن جرم می باشد مگر این که شخص برای دریافت مجوز مربوط به آن اقدام کرده باشد. بنابراین اگر شخص از مجوز قانونی برای سلاح شکاری برخوردار نباشد در این مورد استفاده و نگهداری از آن خلاف قانون می باشد که بر اساس ماده 6 قانون حمل قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح مهمات غیر مجاز مجازات آن حبس از نود و یک روز تا شش ماه یا جزای نقدی از ده میلیون تا بیست و یک میلیون ریال می باشد.

همچنین اگر سلاح شکاری به منظور قدرت نمایی استفاده شود مجازات آن بر اساس ماده 617 قانون مجازات اسلامی تعیین می شود که بیان می کند: « هر کس به وسیله چاقو و یا هر نوع اسلحه دیگر تظاهر یا قدرت‌ نمایی کند یا آن را وسیله مزاحمت اشخاص یا اخاذی یا تهدید قرار دهد‌یا با کسی گلاویز شود در صورتی که از مصادیق محارب نباشد به حبس از شش ماه تا دو سال و تا (74) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.» 

نکته دیگر این است که اگر کسی با سلاح شکاری به دیگری شلیک کند و آن شخص بمیرد یا مصدوم شود به استناد ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی، مجرم به قصاص یا دیه محکوم می‌گردد که در این صورت رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه کیفری 1 می باشد.

حکم قانونی تیراندازی با اسلحه در دعوا

در بخش های قبلی پیرامون اسلحه کشی، استفاده از سلاح گرم شکاری توضیحاتی ارائه گردید و مجازات هرکدام از آن ها بیان شد . حال در این بخش از مقاله به منظور آشنایی خوانندگان به بیان حکم قانونی تیراندازی با اسلحه در دعوا اختصاص پیدا کرده است .

در ابتدا باید گفت حکم افرادی که با سلاح در دعوا تیر اندازی می‌کنند، محاربه است. معنای جرم محاربه در ماده 279 قانون مجازات اسلامی آمده که مقرر می دارد:« محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد. هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به روی مردم سلاح بکشد، ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی‌شود.»

بنابراین جهت تحقق جرم محاربه لازم است که استفاده متهم از سلاح به قصد ترساندن مردم باشد و اگر این قصد از عمل وی استنباط نگردد نمی توان وی را به محاربه محکوم نمود. در واقع اگر شخصی در دعوا تیراندازی می کند باید قصد وی برای ایجاد رعب و وحشت بر هم زدن امنیت احراز شود تا بتوان او را به عنوان محارب مجازات نمود. در صورتی که فرد به عنوان محارب شناخته شود بر مبنای ماده 282 قانون مجازات اسلامی مجرم به یکی از مجازات های اعدام، صلب یا قطع دست راست و پای چپ و یا نفی بلد محکوم می شود.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد مجازات اسلحه کشی و تیراندازی در کانال تلگرام کیفری عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون مجازات اسلحه کشی و تیراندازی پاسخ دهند.