دینا / آیین دادرسی / آیین دادرسی مدنی / ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

متن ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی، به بیان قوانین و مقررات حاکم بر داوری اختصاص داده شده است. در بیان تفسیر و نکات حقوقی ماده ۴۷۷، می توان بیان داشت که اگر چه، داوران ملزم به رعایت مقررات قانون آیین دادرسی نیستند، اما می بایست قوانین مربوط به داوری را در این خصوص رعایت نمایند.

 

کلیه اشخاصی که اهلیت اقامه دعوا دارند می‌ توانند با تراضی یکدیگر منازعه و اختلاف خود را خواه در دادگاه ها طرح شده یا نشده باشد و در صورت طرح در هر مرحله‌ ای از رسیدگی باشد، به داوری یک یا چند نفر ارجاع دهند. شرایط و ضوابط تعیین داور در دعاوی حقوقی، در باب هفتم از قانون آیین دادرسی مدنی ارائه گردیده است.

یکی از مفاد مهم در رابطه با داوری در دعاوی، ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد. در این میان ممکن است که برخی افراد با متن این ماده آشنایی نداشته و از تفسیر و نکات حقوقی حاکم بر آن بی اطلاع باشند، در حالی که ارجاع دعاوی به داوری مستلزم آشنایی با این ماده می باشد.

از این رو، در ادامه مقاله حاضر قصد داریم، ابتدا به بیان متن ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی بپردازیم. سپس، در خصوص شرح و تفسیر این ماده توضیحاتی ارائه خواهیم کرد و در پایان نیز، نکات حقوقی ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی توضیح داده خواهد شد. جهت کسب اطلاعات بیشتر، در این خصوص با ما همراه باشید.

نکات حقوقی ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی

داوری از دیرباز، همواره یکی از روش های حل و فصل اختلافات در دعاوی بوده است. متعاملین و طرفین دعوا، می‌ توانند ضمن معامله ملزم شوند و یا به موجب قرارداد جداگانه تراضی نمایند که در صورت بروز اختلاف بین آنان به داوری مراجعه کنند و نیز می‌ توانند داور یا داوران خود را قبل یا بعد از بروز اختلاف تعیین نمایند.

 

 در هر مورد و دعوایی که برای آن، داور تعیین می‌ شود؛ باید موضوع و مدت داوری و نیز مشخصات طرفین و داور یا داوران به طوری که رافع اشتباه باشد، تعیین گردد. در صورتی که تعیین داور بعد از بروز اختلاف باشد، موضوع اختلاف که به داوری ارجاع شده، باید به طور روشن مشخص و مراتب به داوران ابلاغ شود.

 

یکی از نکات مهم در خصوص داوری، ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد. مطابق با متن ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی؛ داوران در رسیدگی و رای، تابع مقررات قانون آیین دادرسی نیستند، ولی باید مقررات مربوط به داوری را رعایت کنند.

 

بنابراین، رعایت مفاد آیین دادرسی مدنی و تشریفات آن؛ من جمله، ارائه دادخواست، تشریفات مربوط به صدور حکم و... در خصوص داوری لازم الاجرا نیست، اما داور، باید موادی را که به طور خاص به موضوع داوری در دعاوی اختصاص داده شده است را مورد رعایت قرار دهد.

 

نکات حقوقی ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی

داوری از دیرباز، همواره یکی از روش های حل و فصل اختلافات در دعاوی بوده است. متعاملین و طرفین دعوا، می‌ توانند ضمن معامله ملزم شوند و یا به موجب قرارداد جداگانه تراضی نمایند که در صورت بروز اختلاف بین آنان به داوری مراجعه کنند و نیز می‌ توانند داور یا داوران خود را قبل یا بعد از بروز اختلاف تعیین نمایند.

 

 در هر مورد و دعوایی که برای آن، داور تعیین می‌ شود؛ باید موضوع و مدت داوری و نیز مشخصات طرفین و داور یا داوران به طوری که رافع اشتباه باشد، تعیین گردد. در صورتی که تعیین داور بعد از بروز اختلاف باشد، موضوع اختلاف که به داوری ارجاع شده، باید به طور روشن مشخص و مراتب به داوران ابلاغ شود.

 

یکی از نکات مهم در خصوص داوری، ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد. مطابق با متن ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی؛ داوران در رسیدگی و رای، تابع مقررات قانون آیین دادرسی نیستند، ولی باید مقررات مربوط به داوری را رعایت کنند.

 

بنابراین، رعایت مفاد آیین دادرسی مدنی و تشریفات آن؛ من جمله، ارائه دادخواست، تشریفات مربوط به صدور حکم و... در خصوص داوری لازم الاجرا نیست، اما داور، باید موادی را که به طور خاص به موضوع داوری در دعاوی اختصاص داده شده است را مورد رعایت قرار دهد.

 

نکات حقوقی ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی

داوری از دیرباز، همواره یکی از روش های حل و فصل اختلافات در دعاوی بوده است. متعاملین و طرفین دعوا، می‌ توانند ضمن معامله ملزم شوند و یا به موجب قرارداد جداگانه تراضی نمایند که در صورت بروز اختلاف بین آنان به داوری مراجعه کنند و نیز می‌ توانند داور یا داوران خود را قبل یا بعد از بروز اختلاف تعیین نمایند.

 

 در هر مورد و دعوایی که برای آن، داور تعیین می‌ شود؛ باید موضوع و مدت داوری و نیز مشخصات طرفین و داور یا داوران به طوری که رافع اشتباه باشد، تعیین گردد. در صورتی که تعیین داور بعد از بروز اختلاف باشد، موضوع اختلاف که به داوری ارجاع شده، باید به طور روشن مشخص و مراتب به داوران ابلاغ شود.

 

یکی از نکات مهم در خصوص داوری، ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد. مطابق با متن ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی؛ داوران در رسیدگی و رای، تابع مقررات قانون آیین دادرسی نیستند، ولی باید مقررات مربوط به داوری را رعایت کنند.

 

بنابراین، رعایت مفاد آیین دادرسی مدنی و تشریفات آن؛ من جمله، ارائه دادخواست، تشریفات مربوط به صدور حکم و... در خصوص داوری لازم الاجرا نیست، اما داور، باید موادی را که به طور خاص به موضوع داوری در دعاوی اختصاص داده شده است را مورد رعایت قرار دهد.

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص تفسیر و نکات حقوقی ماده 477 قانون آیین دادرسی مدنی در کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون تفسیر و نکات حقوقی ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی پاسخ دهند.