وصیت کردن را می توان طبق یک تقسیم بندی ، شامل وصیت عهدی یعنی تعهد به انجام کار و وصیت تملیکی یعنی وصیتی که به موجب آن مالی به دیگری تملیک می شود ، دانست که هر یک از این دو نوع وصیت ، احکام خاص خود را خواهند داشت .

زمانی که صحبت از وصیت می شود ، اکثر افراد تصور می کنند که بایستی لزوما مالی از طرف متوفی به موصی له ( کسی که وصیت به نفع او شده است ) اختصاص یابد . اما ذکر این نکته ضروری است که وصیت کردن تنها محدود به مورد مذکور نیست . چرا که موصی ( کسی که وصیتی می کند ) ، می تواند انجام امر یا اموری را برای بعد از فوت خود بر عهده فرد یا افراد دیگری قرار بدهد تا آنها ملزم به انجام نیات متوفی شوند .

با توجه به آنچه گفته شد ، وصیت را می توان شامل دو نوع وصیت عهدی و وصیت تملیکی دانست که در قانون مدنی احکام راجع به این دو نوع وصیت مورد پیش بینی قرار گرفته است . بر این اساس در این مقاله به دنبال آن هستیم تا اقسام وصیت اعم از وصیت تملیکی و وصیت عهدی را مورد بررسی قرار دهیم .

وصیت تملیکی مطابق ماده 826 قانون مدنی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجانی تملیک کند . از این رو یک فرد می تواند برای بعد از فوت خود ، تا حدودی تکلیف اموال خود را مشخص کند . در این نوع وصیت ، به کسی که وصیتی می کند موصی ، کسی که وصیت تملیکی به نفع او شده است موصی له و به مورد وصیت موصی به گفته می شود .

اما نکته مهم در این خصوص این است که وصیت تا ثلث اموال نافذ است ؛ یعنی یک فرد می تواند تا میزان یک سوم از اموالش را وصیت کند و در صورتی که بیشتر از یک سوم اموالش را وصیت کند ، چون وصیت زاید بر ثلث است ، ورثه باید میزان مازاد بر یک سوم را تنفیذ یا اجازه نمایند . به عنوان مثال ، یک فرد می تواند به این صورت وصیت کند که بعد از فوتم خانه ام متعلق به فرزندم باشد که این وصیت ، وصیت تملیکی است .

در وصیت تملیکی ، قبول یا رد وصیت بعد از فوت موصی معتبر است ؛ به این معنا که اگر موصی له قبل از فوت موصی مورد وصیت را رد کند ، بعد از فوت موصی می تواند وصیت را قبول یا رد نماید . اما اگر وصیت را قبول کرد ، دیگر نمی تواند آن را رد کند .

وصیت تملیکی مطابق ماده 826 قانون مدنی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجانی تملیک کند . از این رو یک فرد می تواند برای بعد از فوت خود ، تا حدودی تکلیف اموال خود را مشخص کند . در این نوع وصیت ، به کسی که وصیتی می کند موصی ، کسی که وصیت تملیکی به نفع او شده است موصی له و به مورد وصیت موصی به گفته می شود .

اما نکته مهم در این خصوص این است که وصیت تا ثلث اموال نافذ است ؛ یعنی یک فرد می تواند تا میزان یک سوم از اموالش را وصیت کند و در صورتی که بیشتر از یک سوم اموالش را وصیت کند ، چون وصیت زاید بر ثلث است ، ورثه باید میزان مازاد بر یک سوم را تنفیذ یا اجازه نمایند . به عنوان مثال ، یک فرد می تواند به این صورت وصیت کند که بعد از فوتم خانه ام متعلق به فرزندم باشد که این وصیت ، وصیت تملیکی است .

در وصیت تملیکی ، قبول یا رد وصیت بعد از فوت موصی معتبر است ؛ به این معنا که اگر موصی له قبل از فوت موصی مورد وصیت را رد کند ، بعد از فوت موصی می تواند وصیت را قبول یا رد نماید . اما اگر وصیت را قبول کرد ، دیگر نمی تواند آن را رد کند .

وصیت تملیکی مطابق ماده 826 قانون مدنی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجانی تملیک کند . از این رو یک فرد می تواند برای بعد از فوت خود ، تا حدودی تکلیف اموال خود را مشخص کند . در این نوع وصیت ، به کسی که وصیتی می کند موصی ، کسی که وصیت تملیکی به نفع او شده است موصی له و به مورد وصیت موصی به گفته می شود .

اما نکته مهم در این خصوص این است که وصیت تا ثلث اموال نافذ است ؛ یعنی یک فرد می تواند تا میزان یک سوم از اموالش را وصیت کند و در صورتی که بیشتر از یک سوم اموالش را وصیت کند ، چون وصیت زاید بر ثلث است ، ورثه باید میزان مازاد بر یک سوم را تنفیذ یا اجازه نمایند . به عنوان مثال ، یک فرد می تواند به این صورت وصیت کند که بعد از فوتم خانه ام متعلق به فرزندم باشد که این وصیت ، وصیت تملیکی است .

در وصیت تملیکی ، قبول یا رد وصیت بعد از فوت موصی معتبر است ؛ به این معنا که اگر موصی له قبل از فوت موصی مورد وصیت را رد کند ، بعد از فوت موصی می تواند وصیت را قبول یا رد نماید . اما اگر وصیت را قبول کرد ، دیگر نمی تواند آن را رد کند .