اختصاصی بودن مالکیت ، به این معناست که شخصی ، نسبت به یک مال ، دارای حق مالکیت بوده و بتواند به شکل انحصاری ، حقوق مالکانه خود را اعمال کند . لذا شرایط انحصاری بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری ، آن است که شخص ، به موجب قانون یا قرارداد ، دارای حق مالکیت شده و دیگران ، در اعمال این حق ، با وی شریک نباشند .

امروزه ، یکی از مهم ترین حقوقی که در قانون ، برای شهروندان مورد پیش بینی قرار گرفته است ، حق مالکیت می باشد . به طور کلی ، مفهوم حقوقی مالکیت ، از مفهوم لغوی و عرفی آن ، دور نبوده و به این معناست که رابطه فرد با یک مال ، به گونه ای است که می تواند حقوق مالکانه خود را در آن مال منقول یا غیر منقول ، اعمال نماید .

اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت چیزی و یا امتیاز کاری ، به این معناست که صرفا خود شخص مالک یا صاحب امتیاز ، می تواند حقوق مالکانه خود را در خصوص مال مورد نظر ، اعمال نموده و یا از امتیازات آن ، بهره مند شود . بنابراین ، از آن جهت که نقض مالکیت دیگران ، بعضا با اعمال ضمانت های اجرایی حقوقی و کیفری مواجه است ، پرداختن به مفهوم مالکیت اختصاصی و انحصاری ، ضروری است .

به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله ، قصد داریم به بررسی این موضوعات بپردازیم که اختصاصی بودن مالکیت چیست و شرایط اصل انحصاری بودن مالکیت ، شامل چه مواردی است . در ادامه ، آثار اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری را نیز ، توضیح خواهیم داد.

آثار اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری

بر اساس قانون ، اشخاص ، نسبت به اموال ، ممکن است حقوق مختلفی داشته باشند که طبق ماده 29 قانون مدنی ، این حقوق ، شامل حق مالکیت ، حق انتفاع و حق ارتفاق می باشد . بر این اساس ، یکی از مهم ترین حقوقی که اشخاص ، می توانند نسبت به اموال داشته باشند ، حق مالکیت است که از منظر قانونی ، محترم و با ارزش است .

در همین راستا ، اصل 47 قانون اساسی ، در خصوص حق مالکیت شخصی ، بیان داشته است که مالکیت اشخاص که از راه مشروع به وجود آمده باشد ، محترم است و ضوابط آن را قانون ، مشخص می کند . با این وجود ، در اصل 40 همین قانون ، بیان شده است که هیچ کس نمی تواند اعمال حقوق خویش ، از جمله حق مالکیت اختصاصی و انحصاری را ، وسیله ای برای ضرر رسانیدن به حقوق دیگران قرار دهد .

در هر حال ، از آن جهت که حق مالکیت ، یکی از مهم ترین مصادیق حقوق مالی شهروندان محسوب می شود ، دعاوی مختلفی نیز ، در ارتباط با آن ، مطرح می شود ؛ از جمله دعاوی حقوقی در ارتباط با نقض حق مالکیت دیگران ( از جمله تصرف عدوانی ملک دیگری ) و دعاوی کیفری در ارتباط با جرایم علیه مالکیت دیگران ( جرم تخریب املاک دیگران ) .

اما یکی از مهم ترین موضوعاتی که در این خصوص مطرح است ، مفهومی تحت عنوان اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت می باشد . لذا سوالی که در این قسمت ، قصد داریم به آن پاسخ دهیم ، ناظر بر آن است که اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت و یا امتیازی کاری ، به چه معناست ؟

در پاسخ به این سوال که اختصاصی بودن مالکیت چیست ، باید گفت که به طور کلی ، اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت ، به این معناست که شخص دارای حق مالکیت یا امتیاز ، می تواند از مال مورد نظر و یا امتیاز کاری که به او داده شده ، به شکل انحصاری و اختصاصی ، بهره مند شده و شخص دیگری ، نمی تواند جلوی استفاده انحصاری و اختصاصی وی را گرفته و حق مالکیت تمام و کمال را از وی ، سلب نماید .

در ارتباط با مفهوم مالکیت اختصاصی ، قانون تملک آپارتمان ها نیز ، قابل توجه است که بر اساس ماده 1 این قانون ، مالکیت در آپارتمان ها ، شامل دو قسمت است : مالکیت اختصاصی و مالکیت قسمت های مشترک . طبق ماده 2 ، مالکیت اشتراکی در قسمت های مشترک آپارتمان ها ، شامل قسمت هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن ، منحصر به یک یا چند آپارتمان نبوده و به کلیه مالکان ، به نسبت قسمت اختصاصی آنها ، تعلق دارد .

آثار اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری

بر اساس قانون ، اشخاص ، نسبت به اموال ، ممکن است حقوق مختلفی داشته باشند که طبق ماده 29 قانون مدنی ، این حقوق ، شامل حق مالکیت ، حق انتفاع و حق ارتفاق می باشد . بر این اساس ، یکی از مهم ترین حقوقی که اشخاص ، می توانند نسبت به اموال داشته باشند ، حق مالکیت است که از منظر قانونی ، محترم و با ارزش است .

در همین راستا ، اصل 47 قانون اساسی ، در خصوص حق مالکیت شخصی ، بیان داشته است که مالکیت اشخاص که از راه مشروع به وجود آمده باشد ، محترم است و ضوابط آن را قانون ، مشخص می کند . با این وجود ، در اصل 40 همین قانون ، بیان شده است که هیچ کس نمی تواند اعمال حقوق خویش ، از جمله حق مالکیت اختصاصی و انحصاری را ، وسیله ای برای ضرر رسانیدن به حقوق دیگران قرار دهد .

در هر حال ، از آن جهت که حق مالکیت ، یکی از مهم ترین مصادیق حقوق مالی شهروندان محسوب می شود ، دعاوی مختلفی نیز ، در ارتباط با آن ، مطرح می شود ؛ از جمله دعاوی حقوقی در ارتباط با نقض حق مالکیت دیگران ( از جمله تصرف عدوانی ملک دیگری ) و دعاوی کیفری در ارتباط با جرایم علیه مالکیت دیگران ( جرم تخریب املاک دیگران ) .

اما یکی از مهم ترین موضوعاتی که در این خصوص مطرح است ، مفهومی تحت عنوان اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت می باشد . لذا سوالی که در این قسمت ، قصد داریم به آن پاسخ دهیم ، ناظر بر آن است که اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت و یا امتیازی کاری ، به چه معناست ؟

در پاسخ به این سوال که اختصاصی بودن مالکیت چیست ، باید گفت که به طور کلی ، اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت ، به این معناست که شخص دارای حق مالکیت یا امتیاز ، می تواند از مال مورد نظر و یا امتیاز کاری که به او داده شده ، به شکل انحصاری و اختصاصی ، بهره مند شده و شخص دیگری ، نمی تواند جلوی استفاده انحصاری و اختصاصی وی را گرفته و حق مالکیت تمام و کمال را از وی ، سلب نماید .

در ارتباط با مفهوم مالکیت اختصاصی ، قانون تملک آپارتمان ها نیز ، قابل توجه است که بر اساس ماده 1 این قانون ، مالکیت در آپارتمان ها ، شامل دو قسمت است : مالکیت اختصاصی و مالکیت قسمت های مشترک . طبق ماده 2 ، مالکیت اشتراکی در قسمت های مشترک آپارتمان ها ، شامل قسمت هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن ، منحصر به یک یا چند آپارتمان نبوده و به کلیه مالکان ، به نسبت قسمت اختصاصی آنها ، تعلق دارد .

آثار اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری

بر اساس قانون ، اشخاص ، نسبت به اموال ، ممکن است حقوق مختلفی داشته باشند که طبق ماده 29 قانون مدنی ، این حقوق ، شامل حق مالکیت ، حق انتفاع و حق ارتفاق می باشد . بر این اساس ، یکی از مهم ترین حقوقی که اشخاص ، می توانند نسبت به اموال داشته باشند ، حق مالکیت است که از منظر قانونی ، محترم و با ارزش است .

در همین راستا ، اصل 47 قانون اساسی ، در خصوص حق مالکیت شخصی ، بیان داشته است که مالکیت اشخاص که از راه مشروع به وجود آمده باشد ، محترم است و ضوابط آن را قانون ، مشخص می کند . با این وجود ، در اصل 40 همین قانون ، بیان شده است که هیچ کس نمی تواند اعمال حقوق خویش ، از جمله حق مالکیت اختصاصی و انحصاری را ، وسیله ای برای ضرر رسانیدن به حقوق دیگران قرار دهد .

در هر حال ، از آن جهت که حق مالکیت ، یکی از مهم ترین مصادیق حقوق مالی شهروندان محسوب می شود ، دعاوی مختلفی نیز ، در ارتباط با آن ، مطرح می شود ؛ از جمله دعاوی حقوقی در ارتباط با نقض حق مالکیت دیگران ( از جمله تصرف عدوانی ملک دیگری ) و دعاوی کیفری در ارتباط با جرایم علیه مالکیت دیگران ( جرم تخریب املاک دیگران ) .

اما یکی از مهم ترین موضوعاتی که در این خصوص مطرح است ، مفهومی تحت عنوان اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت می باشد . لذا سوالی که در این قسمت ، قصد داریم به آن پاسخ دهیم ، ناظر بر آن است که اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت و یا امتیازی کاری ، به چه معناست ؟

در پاسخ به این سوال که اختصاصی بودن مالکیت چیست ، باید گفت که به طور کلی ، اختصاصی و انحصاری بودن مالکیت ، به این معناست که شخص دارای حق مالکیت یا امتیاز ، می تواند از مال مورد نظر و یا امتیاز کاری که به او داده شده ، به شکل انحصاری و اختصاصی ، بهره مند شده و شخص دیگری ، نمی تواند جلوی استفاده انحصاری و اختصاصی وی را گرفته و حق مالکیت تمام و کمال را از وی ، سلب نماید .

در ارتباط با مفهوم مالکیت اختصاصی ، قانون تملک آپارتمان ها نیز ، قابل توجه است که بر اساس ماده 1 این قانون ، مالکیت در آپارتمان ها ، شامل دو قسمت است : مالکیت اختصاصی و مالکیت قسمت های مشترک . طبق ماده 2 ، مالکیت اشتراکی در قسمت های مشترک آپارتمان ها ، شامل قسمت هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن ، منحصر به یک یا چند آپارتمان نبوده و به کلیه مالکان ، به نسبت قسمت اختصاصی آنها ، تعلق دارد .