دینا / آیین دادرسی / آیین دادرسی مدنی / ایراد بی نفعی خواهان

ایراد بی نفعی خواهان

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

 در این مقاله ابتدا به بررسی بی نفعی خواهان پرداخته و در ادامه ایراد بی نفعی خواهان را مطرح می نماییم .

 

زمانی که شخصی در دادگاه اقدام به اقامه یک دعوا می کند ، فرض بر آن است که هنگام پذیرفته شدن دعوا و صدور حکم ، نفعی عاید وی می شود که نتیجه آن حکم است . بنابراین ، در صورتی خواهان دعوایی را در دادگاه مطرح کند و از صدور حکم هیچ گونه نفعی عاید وی نشود ، می توان گفت که " خواهان در دعوای مطروحه ذی نفع نبوده است " . به این ایراد ، ایراد عدم ذینفعی خواهان نیز گفته می شود . به همین منظور در این مقاله ابتدا به بررسی بی نفعی خواهان پرداخته و در ادامه ایراد بی نفعی خواهان را مطرح می نماییم .

شخصی که در دادگاه اقامه دعوا می نماید ، باید توجیه کند که دعوای اقامه شده توسط او قابلیت این را دارد که سودی به او برساند . بر اساس ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی ، هیچ دادگاهی نمی تواند به دعوایی رسیدگی کند ؛ مگر اینکه شخص یا اشخاص ذی نفع رسیدگی به دعوا را درخواست نموده باشند . نکته مهم این است که نفع به هر اندازه ای که باشد کافیست و می تواند مادی یا معنوی باشد . به عنوان مثال ، در دعوای اعلام بی اعتباری وصیت نامه ، دادگاه در مقام بررسی ذی نفع بودن خواهان کافیست تا احراز کند که در صورت صدور حکم بی اعتباری وصیت نامه سودی نصیب خواهان می شود . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ذی نفع در آیین دارسی مدنی کلیک کنید .

شخصی که در دادگاه اقامه دعوا می نماید ، باید توجیه کند که دعوای اقامه شده توسط او قابلیت این را دارد که سودی به او برساند . بر اساس ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی ، هیچ دادگاهی نمی تواند به دعوایی رسیدگی کند ؛ مگر اینکه شخص یا اشخاص ذی نفع رسیدگی به دعوا را درخواست نموده باشند . نکته مهم این است که نفع به هر اندازه ای که باشد کافیست و می تواند مادی یا معنوی باشد . به عنوان مثال ، در دعوای اعلام بی اعتباری وصیت نامه ، دادگاه در مقام بررسی ذی نفع بودن خواهان کافیست تا احراز کند که در صورت صدور حکم بی اعتباری وصیت نامه سودی نصیب خواهان می شود . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ذی نفع در آیین دارسی مدنی کلیک کنید .