نحوه اثبات هبه در دادگاه، بدین صورت بوده که مدعی، باید دادخواست خود را تنظیم کرده و ادله استنادی، از جمله، سند و شهادت شهود را نیز در دادخواست، قید نماید. پس از ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و ارجاع آن به شعبه، لازم است تا مدارک مربوط به ادله استنادی، همانند سند رسمی، در جلسه اول دادرسی ارائه شده و شهود نیز جهت ادای شهادت، حاضر گردند. 

هبه یا همان هدیه، عقدی است که در ضمن آن، واهب(هبه کننده) مالی را مجانا، به متهب(هبه گیرنده) تملیک می کند. اما، گاهی پس از انعقاد عقد هبه، به دلیل انکار آن، از سوی واهب یا اقدام واهب برای رجوع از هبه، لازم است تا وجود این قرارداد به اثبات برسد.

نکته ای که باید در این دعوا، مورد توجه قرار گیرد، این مساله است که اثبات هبه در دادگاه، دارای مراحل و نحوه مخصوص به خود بوده و بدین منظور، لازم است تا مدارک مربوط به ادله استنادی مدعی، به دادگاه ارائه شود؛ در غیر این صورت، امکان ثابت کردن قرارداد هبه، در دادگاه وجود نخواهد داشت.

لذا، در این مقاله، پس از توضیح ادله، مدارک، مراحل و نحوه اثبات هبه در دادگاه، در انتها، به این سوال، پاسخ خواهیم داد که آیا مطابق مقررات قانون آیین دادرسی مدنی، اثبات هبه شفاهی، امکان پذیر است یا خیر. 

نحوه اثبات هبه در دادگاه

هبه، که عرف مردم عادی، آن را هدیه می نامد، عقدی است که در ضمن آن، واهب(هبه کننده) مالی را مجانا، به متهب(هبه گیرنده) می دهد. البته، صرف دادن مال، در این عقد، مالکیت، اتفاق نیفتاده، بلکه با انعقاد عقد هبه، مال هدیه شده(عین موهوبه) به مالکیت متهب در می آید.

اما، گاهی پس از انعقاد عقد هبه، واهب از عمل خود پشیمان شده و وقوع عقد و در نتیجه، مالکیت متهب بر مال هبه شده را انکار می کند. در این صورت، متهب، برای حفظ مالکیت خود بر عین موهوبه، باید برای اثبات هبه در دادگاه و گرفتن حکم، از طریقی مانند الزام به تنظیم سند رسمی هبه اقدام نماید.

از سوی دیگر، از آنجا که هبه، یک عقد قابل رجوع بوده و واهب می تواند این عقد را به هم بزند، در صورت اختلاف میان واهب و متهب، هبه کننده، باید برای اعمال حق رجوع خود و بر هم زدن هبه، به دادگاه مراجعه کرده که انجام این امر نیز نیازمند اثبات هبه می باشد.

اثبات هبه در دادگاه، همچون سایر دعاوی، دارای مراحل و نحوه مخصوص به خود بوده و بدین منظور، لازم است تا مدارک لازم به مرجع رسیدگی کننده، ارائه شود. اما، در هر حال، ثابت کردن این عقد، نیازمند ارائه یک سری از ادله اثبات دعوا است که مطابق مقررات قانون آیین دادرسی مدنی و قانون مدنی، این ادله، شامل موارد زیر می باشند:

اقرار

ماده 1259 قانون مدنی، در تعریف اقرار در دعوی حقوقی، مقرر داشته: « ... عبارت از اخبار به حقی است، برای غیر، به ضرر خود» بنابراین، اگر، انکار کننده هبه، ولو یک مرتبه، اقرار به انعقاد این عقد نماید، وجود هبه ثابت شده و نیاز به ارائه دلیل دیگر نمی باشد.

سند

ماده 1284 قانون مدنی، سند را این گونه تعریف فکرده است: «... عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد» لذا، اگر مدعی وجود هبه، مدارک مربوط به سند رسمی هبه نامه را به رویت قاضی رسانده یا اینکه سند عادی هبه نامه را ارائه کرده که به امضای طرف مقابل رسیده باشد، مطابق مقررات نحوه اثبات دعاوی، ادعای او به اثبات خواهد رسید.

شهادت(گواهی)

شهادت یا گواهی نیز در زمره ادله اثبات هبه می باشد. بنابراین، در حالتی که اشخاص غیر از واهب و متهب، در دادگاه، بر انعقاد هبه، خبر دهند، در صورت وجود شرایط قانونی شهادت، هبه اثبات می گردد. لازم به ذکر است که با توجه به اینکه دعوای اثبات هبه، یک دعوای مالی بوده، مطابق مقررات نحوه اثبات این دعاوی، شهادت دو نفر شاهد مرد یا یک شاهد مرد و دو شاهد زن، مورد نیاز می باشد. همچنین، شهادت یک شاهد مرد یا دو شاهد زن، همراه با سوگند مدعی نیز قادر به اثبات هبه در دادگاه خواهد بود.

سوگند(قسم)

در وضعیتی که مدعی هبه، هیچ دلیلی برای ثابت کردن ادعای خود ندارد، می تواند درخواست سوگند خوردن طرف مقابل را، به عنوان یکی ازا ادله اثبات دعوا، مطرح کرده و در صورت قسم خوردن منکر هبه، دعوا خاتمه می یابد و حکم به نفع طرف منکر، صادر می شود.

اماره

مطابق ماده 1321 قانون مدنی، «اماره، عبارت از اوضاع احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی، دلیلی بر امری شناخته می شود.» در این نحوه اثبات هبه، خواهان ، این امکان را داشته تا با استناد به امارات خاصی، مانند پرداخت وجهی از سوی هبه گیرنده(در هبه معوض) ادعای خود را اثبات نماید.

نحوه اثبات هبه در دادگاه

هبه، که عرف مردم عادی، آن را هدیه می نامد، عقدی است که در ضمن آن، واهب(هبه کننده) مالی را مجانا، به متهب(هبه گیرنده) می دهد. البته، صرف دادن مال، در این عقد، مالکیت، اتفاق نیفتاده، بلکه با انعقاد عقد هبه، مال هدیه شده(عین موهوبه) به مالکیت متهب در می آید.

اما، گاهی پس از انعقاد عقد هبه، واهب از عمل خود پشیمان شده و وقوع عقد و در نتیجه، مالکیت متهب بر مال هبه شده را انکار می کند. در این صورت، متهب، برای حفظ مالکیت خود بر عین موهوبه، باید برای اثبات هبه در دادگاه و گرفتن حکم، از طریقی مانند الزام به تنظیم سند رسمی هبه اقدام نماید.

از سوی دیگر، از آنجا که هبه، یک عقد قابل رجوع بوده و واهب می تواند این عقد را به هم بزند، در صورت اختلاف میان واهب و متهب، هبه کننده، باید برای اعمال حق رجوع خود و بر هم زدن هبه، به دادگاه مراجعه کرده که انجام این امر نیز نیازمند اثبات هبه می باشد.

اثبات هبه در دادگاه، همچون سایر دعاوی، دارای مراحل و نحوه مخصوص به خود بوده و بدین منظور، لازم است تا مدارک لازم به مرجع رسیدگی کننده، ارائه شود. اما، در هر حال، ثابت کردن این عقد، نیازمند ارائه یک سری از ادله اثبات دعوا است که مطابق مقررات قانون آیین دادرسی مدنی و قانون مدنی، این ادله، شامل موارد زیر می باشند:

اقرار

ماده 1259 قانون مدنی، در تعریف اقرار در دعوی حقوقی، مقرر داشته: « ... عبارت از اخبار به حقی است، برای غیر، به ضرر خود» بنابراین، اگر، انکار کننده هبه، ولو یک مرتبه، اقرار به انعقاد این عقد نماید، وجود هبه ثابت شده و نیاز به ارائه دلیل دیگر نمی باشد.

سند

ماده 1284 قانون مدنی، سند را این گونه تعریف فکرده است: «... عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد» لذا، اگر مدعی وجود هبه، مدارک مربوط به سند رسمی هبه نامه را به رویت قاضی رسانده یا اینکه سند عادی هبه نامه را ارائه کرده که به امضای طرف مقابل رسیده باشد، مطابق مقررات نحوه اثبات دعاوی، ادعای او به اثبات خواهد رسید.

شهادت(گواهی)

شهادت یا گواهی نیز در زمره ادله اثبات هبه می باشد. بنابراین، در حالتی که اشخاص غیر از واهب و متهب، در دادگاه، بر انعقاد هبه، خبر دهند، در صورت وجود شرایط قانونی شهادت، هبه اثبات می گردد. لازم به ذکر است که با توجه به اینکه دعوای اثبات هبه، یک دعوای مالی بوده، مطابق مقررات نحوه اثبات این دعاوی، شهادت دو نفر شاهد مرد یا یک شاهد مرد و دو شاهد زن، مورد نیاز می باشد. همچنین، شهادت یک شاهد مرد یا دو شاهد زن، همراه با سوگند مدعی نیز قادر به اثبات هبه در دادگاه خواهد بود.

سوگند(قسم)

در وضعیتی که مدعی هبه، هیچ دلیلی برای ثابت کردن ادعای خود ندارد، می تواند درخواست سوگند خوردن طرف مقابل را، به عنوان یکی ازا ادله اثبات دعوا، مطرح کرده و در صورت قسم خوردن منکر هبه، دعوا خاتمه می یابد و حکم به نفع طرف منکر، صادر می شود.

اماره

مطابق ماده 1321 قانون مدنی، «اماره، عبارت از اوضاع احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی، دلیلی بر امری شناخته می شود.» در این نحوه اثبات هبه، خواهان ، این امکان را داشته تا با استناد به امارات خاصی، مانند پرداخت وجهی از سوی هبه گیرنده(در هبه معوض) ادعای خود را اثبات نماید.

نحوه اثبات هبه در دادگاه

هبه، که عرف مردم عادی، آن را هدیه می نامد، عقدی است که در ضمن آن، واهب(هبه کننده) مالی را مجانا، به متهب(هبه گیرنده) می دهد. البته، صرف دادن مال، در این عقد، مالکیت، اتفاق نیفتاده، بلکه با انعقاد عقد هبه، مال هدیه شده(عین موهوبه) به مالکیت متهب در می آید.

اما، گاهی پس از انعقاد عقد هبه، واهب از عمل خود پشیمان شده و وقوع عقد و در نتیجه، مالکیت متهب بر مال هبه شده را انکار می کند. در این صورت، متهب، برای حفظ مالکیت خود بر عین موهوبه، باید برای اثبات هبه در دادگاه و گرفتن حکم، از طریقی مانند الزام به تنظیم سند رسمی هبه اقدام نماید.

از سوی دیگر، از آنجا که هبه، یک عقد قابل رجوع بوده و واهب می تواند این عقد را به هم بزند، در صورت اختلاف میان واهب و متهب، هبه کننده، باید برای اعمال حق رجوع خود و بر هم زدن هبه، به دادگاه مراجعه کرده که انجام این امر نیز نیازمند اثبات هبه می باشد.

اثبات هبه در دادگاه، همچون سایر دعاوی، دارای مراحل و نحوه مخصوص به خود بوده و بدین منظور، لازم است تا مدارک لازم به مرجع رسیدگی کننده، ارائه شود. اما، در هر حال، ثابت کردن این عقد، نیازمند ارائه یک سری از ادله اثبات دعوا است که مطابق مقررات قانون آیین دادرسی مدنی و قانون مدنی، این ادله، شامل موارد زیر می باشند:

اقرار

ماده 1259 قانون مدنی، در تعریف اقرار در دعوی حقوقی، مقرر داشته: « ... عبارت از اخبار به حقی است، برای غیر، به ضرر خود» بنابراین، اگر، انکار کننده هبه، ولو یک مرتبه، اقرار به انعقاد این عقد نماید، وجود هبه ثابت شده و نیاز به ارائه دلیل دیگر نمی باشد.

سند

ماده 1284 قانون مدنی، سند را این گونه تعریف فکرده است: «... عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد» لذا، اگر مدعی وجود هبه، مدارک مربوط به سند رسمی هبه نامه را به رویت قاضی رسانده یا اینکه سند عادی هبه نامه را ارائه کرده که به امضای طرف مقابل رسیده باشد، مطابق مقررات نحوه اثبات دعاوی، ادعای او به اثبات خواهد رسید.

شهادت(گواهی)

شهادت یا گواهی نیز در زمره ادله اثبات هبه می باشد. بنابراین، در حالتی که اشخاص غیر از واهب و متهب، در دادگاه، بر انعقاد هبه، خبر دهند، در صورت وجود شرایط قانونی شهادت، هبه اثبات می گردد. لازم به ذکر است که با توجه به اینکه دعوای اثبات هبه، یک دعوای مالی بوده، مطابق مقررات نحوه اثبات این دعاوی، شهادت دو نفر شاهد مرد یا یک شاهد مرد و دو شاهد زن، مورد نیاز می باشد. همچنین، شهادت یک شاهد مرد یا دو شاهد زن، همراه با سوگند مدعی نیز قادر به اثبات هبه در دادگاه خواهد بود.

سوگند(قسم)

در وضعیتی که مدعی هبه، هیچ دلیلی برای ثابت کردن ادعای خود ندارد، می تواند درخواست سوگند خوردن طرف مقابل را، به عنوان یکی ازا ادله اثبات دعوا، مطرح کرده و در صورت قسم خوردن منکر هبه، دعوا خاتمه می یابد و حکم به نفع طرف منکر، صادر می شود.

اماره

مطابق ماده 1321 قانون مدنی، «اماره، عبارت از اوضاع احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی، دلیلی بر امری شناخته می شود.» در این نحوه اثبات هبه، خواهان ، این امکان را داشته تا با استناد به امارات خاصی، مانند پرداخت وجهی از سوی هبه گیرنده(در هبه معوض) ادعای خود را اثبات نماید.

اثبات هبه شفاهی در دادگاه

هبه، برای اینکه منعقد شده و آثار قانونی خود را بر جای گذارد، نیاز به توافق و تراضی واهب(هبه دهنده) و متهب(هبه گیرنده) داشته و اصولا، نیازمند تنظیم سند، اعم از رسمی و عادی نمی باشد؛ البته، مطابق ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک، در مورد املاک ثبت شده، هبه نامه باید به ثبت رسمی رسیده تا در مراجع رسمی، مانند دادگاه، قابل استناد باشد.

به هر حال، زمانی که برای هبه، سندی تنظیم نشده و قرارداد منعقد شده، به شکل شفاهی بوده، نیز لازم است تا مدعی، در شرایطی که هبه، مورد انکار طرف مقابل بوده، با استناد به ادله قانونی و ارائه مدارک لازم، برای اثبات آن اقدام نماید.

نحوه اثبات هبه در دادگاه، در فرضی که قرارداد منعقد شده، شفاهی بوده، مانند استرداد هدایای نامزدی، غالبا، از طریق شهادت شهود می باشد. با این توضیح که لازم است تا دو نفر شاهد مرد یا یک شاهد مرد و دو شاهد زن، در دادگاه، ادای شهادت نمایند. همچنین، شهادت یک شاهد مرد یا دو شاهد زن، همراه با سوگند مدعی نیز قادر به اثبات هبه در دادگاه خواهد بود.

البته، آنچه در مورد نحوه اثبات هبه، از طریق شهادت گفته شد، به این معنی نیست که با ادله و مدارک دیگر، نمی توان برای ثابت کردن هبه در دادگاه اقدام کرد. بنابراین، هر دلیلی که دارای اعتبار قانونی باشد، من جمله فیش واریزی در هبه شفاهی معوض، می تواند اثبات کننده هبه باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اثبات هبه در کانال تلگرام حقوق قراردادها و عقود عضو شوید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون اثبات هبه پاسخ دهند.