دینا / خانواده / سایر موضوعات خانواده / شرایط و مدارک لازم برای اثبات نسب

شرایط و مدارک لازم برای اثبات نسب

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

زمانی که در خصوص نسب مشروع فرزند ، ابهاماتی مطرح می شود ، می بایست در دادگاه خانواده ، دعوای اثبات نسب مطرح شود . شرایط لازم برای اثبات نسب فرزند ، آن است که پس از اثبات رابطه زوجیت والدین ، نسب مادری و پدری طفل نیز با ارائه مدارک لازم ، ثابت شود . از جمله مدارک لازم برای اثبات نسب فرزند ، می توان به ارائه سند ازدواج پدر و مادر ، گواهی ولادت ، شهادت شهود ، تحقیقات محلی و نیز نتایج آزمایش های ژنتیکی اشاره نمود .

 

برخورداری فرزندان از حقوق قانونی ، منوط به آن است که نسب آنها ، مشروع باشد . معمولا در زمینه بهره مندی از حقوق قانونی همچون نفقه و ارث ، در مورد فرزندانی که ناشی از رابطه زوجیت شرعی و به ثبت رسیده هستند ، مشکلی پیش نمی آید و شناسنامه ارائه شده توسط فرزندان ، برای اثبات نسب مشروع آنها ، کفایت می کند .

 اما در برخی موارد ، ممکن است که رابطه زوجیت پدر و مادر ( چه در عقد دائم و چه موقت ) به ثبت نرسیده و یا اینکه اصلا ارتباط پدر و مادر ، نامشروع یا وطی به شبهه بوده باشد . در چنین مواردی ، اثبات نسب فرزندان متولد از چنین زوجینی ، با دشواری مواجه می شود و در واقع ، نیازمند آن است که فرزند ، برای بهره مندی از حقوق قانونی خود ، در دادگاه ، دعوای اثبات نسب اقامه نماید . به همین دلیل ، آشنایی با شرایط و مدارک لازم برای اثبات نسب فرزندان ، موضوعی پر اهمیت می باشد .

 به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله ، ابتدا به توضیح این مطلب می پردازیم که دعوای اثبات نسب چیست و در قسمت های بعد ، شرایط و همچنین ، مدارک لازم برای اثبات نسب مشروع فرزندان در دادگاه را مورد بررسی قرار خواهیم داد .

مدارک لازم برای اثبات نسب

به طور کلی ، نسب ، به معنای خویشاوندی و نژاد است و بر اساس قانون ، انواع نسب را می توان شامل نسب مشروع ، نسب ناشی از وطی به شبهه ( رابطه جنسی ، بدون اطلاع از عدم وجود رابطه زوجیت ) و همچنین ، نسب نامشروع ( که ناشی از عمل زنا است ) ، دانست . بر اساس قانون ، صرفا فرزندانی که نسب آنها مشروع و قانونی است ، می توانند از حقوق مقرر در قانون برای فرزندان مشروع ، ( یعنی ارث ) ، استفاده کنند .

امروزه ، گرفتن شناسنامه برای نوزادان ، تکلیف قانونی پدر و مادر تلقی می شود و حتی در مورد فرزندان متولد از رابطه نامشروع نیز ، پدر ، مکلف به گرفتن شناسنامه برای فرزند و پرداخت نفقه به وی ، می باشد تا به این ترتیب ، زمینه بهره مندی وی از حقوق اجتماعی همچون تحصیل ، درمان و غیره ، همچون فرزندان مشروع ، فراهم شود .

با این حال ، گاها این اتفاق می افتد که پدر ، رابطه خویشاوندی یا نسب فرزند به خود را نمی پذیرد . در چنین شرایطی ، مسئله نفی یا انکار نسب مطرح می شود که به معنای آن بود که پدر ، فرزند متولد شده از همسر را ، به خود ملحق نمی داند . علاوه بر این ، ممکن است که بنا به دلایلی ، عقد ازدواج پدر و مادر ، به ثبت نرسیده و برای فرزند ، شناسنامه ای گرفته نشده باشد و پدر نیز ، مفقود یا فوت شده باشد .

در اینگونه موارد ، فرزند ، برای اینکه بتواند از حقوق قانونی افراد دارای نسب مشروع برخوردار بشود ، می بایست از طریق قانونی ، اقدام به اثبات نسب مشروع خود نماید . لذا در پاسخ به این سوال که دعوای اثبات نسب چیست ، باید گفت که در شرایطی که مشروع بودن نسب فرزند ، مورد اختلاف واقع شده و یا اینکه به دلیل عدم ثبت ازدواج پدر و مادر ، برای فرزند مشروع ، شناسنامه گرفته نشده باشد ، می بایست در دادگاه ، دعوایی تحت عنوان دعوی اثبات نسب مطرح شود .

پس از اینکه دادگاه ، دعوای اثبات نسب را مورد بررسی قرار داد ، قرابت نسبی یا خویشاوندی نسبی میان فرزند ، با پدر یا مادر خود ، اثبات می شود و به لحاظ قانونی بودن رابطه نسبی فرزند یا پدر و مادر ، حقوق قانونی مربوطه ، در حق فرزند ، مستقر خواهد شد که در قسمت های بعدی ، مدارک و شرایط لازم برای طرح دعوای اثبات نسب در دادگاه را به صورت کامل ، مورد بررسی قرار می دهیم .

مدارک لازم برای اثبات نسب

به طور کلی ، نسب ، به معنای خویشاوندی و نژاد است و بر اساس قانون ، انواع نسب را می توان شامل نسب مشروع ، نسب ناشی از وطی به شبهه ( رابطه جنسی ، بدون اطلاع از عدم وجود رابطه زوجیت ) و همچنین ، نسب نامشروع ( که ناشی از عمل زنا است ) ، دانست . بر اساس قانون ، صرفا فرزندانی که نسب آنها مشروع و قانونی است ، می توانند از حقوق مقرر در قانون برای فرزندان مشروع ، ( یعنی ارث ) ، استفاده کنند .

امروزه ، گرفتن شناسنامه برای نوزادان ، تکلیف قانونی پدر و مادر تلقی می شود و حتی در مورد فرزندان متولد از رابطه نامشروع نیز ، پدر ، مکلف به گرفتن شناسنامه برای فرزند و پرداخت نفقه به وی ، می باشد تا به این ترتیب ، زمینه بهره مندی وی از حقوق اجتماعی همچون تحصیل ، درمان و غیره ، همچون فرزندان مشروع ، فراهم شود .

با این حال ، گاها این اتفاق می افتد که پدر ، رابطه خویشاوندی یا نسب فرزند به خود را نمی پذیرد . در چنین شرایطی ، مسئله نفی یا انکار نسب مطرح می شود که به معنای آن بود که پدر ، فرزند متولد شده از همسر را ، به خود ملحق نمی داند . علاوه بر این ، ممکن است که بنا به دلایلی ، عقد ازدواج پدر و مادر ، به ثبت نرسیده و برای فرزند ، شناسنامه ای گرفته نشده باشد و پدر نیز ، مفقود یا فوت شده باشد .

در اینگونه موارد ، فرزند ، برای اینکه بتواند از حقوق قانونی افراد دارای نسب مشروع برخوردار بشود ، می بایست از طریق قانونی ، اقدام به اثبات نسب مشروع خود نماید . لذا در پاسخ به این سوال که دعوای اثبات نسب چیست ، باید گفت که در شرایطی که مشروع بودن نسب فرزند ، مورد اختلاف واقع شده و یا اینکه به دلیل عدم ثبت ازدواج پدر و مادر ، برای فرزند مشروع ، شناسنامه گرفته نشده باشد ، می بایست در دادگاه ، دعوایی تحت عنوان دعوی اثبات نسب مطرح شود .

پس از اینکه دادگاه ، دعوای اثبات نسب را مورد بررسی قرار داد ، قرابت نسبی یا خویشاوندی نسبی میان فرزند ، با پدر یا مادر خود ، اثبات می شود و به لحاظ قانونی بودن رابطه نسبی فرزند یا پدر و مادر ، حقوق قانونی مربوطه ، در حق فرزند ، مستقر خواهد شد که در قسمت های بعدی ، مدارک و شرایط لازم برای طرح دعوای اثبات نسب در دادگاه را به صورت کامل ، مورد بررسی قرار می دهیم .

مدارک لازم برای اثبات نسب

به طور کلی ، نسب ، به معنای خویشاوندی و نژاد است و بر اساس قانون ، انواع نسب را می توان شامل نسب مشروع ، نسب ناشی از وطی به شبهه ( رابطه جنسی ، بدون اطلاع از عدم وجود رابطه زوجیت ) و همچنین ، نسب نامشروع ( که ناشی از عمل زنا است ) ، دانست . بر اساس قانون ، صرفا فرزندانی که نسب آنها مشروع و قانونی است ، می توانند از حقوق مقرر در قانون برای فرزندان مشروع ، ( یعنی ارث ) ، استفاده کنند .

امروزه ، گرفتن شناسنامه برای نوزادان ، تکلیف قانونی پدر و مادر تلقی می شود و حتی در مورد فرزندان متولد از رابطه نامشروع نیز ، پدر ، مکلف به گرفتن شناسنامه برای فرزند و پرداخت نفقه به وی ، می باشد تا به این ترتیب ، زمینه بهره مندی وی از حقوق اجتماعی همچون تحصیل ، درمان و غیره ، همچون فرزندان مشروع ، فراهم شود .

با این حال ، گاها این اتفاق می افتد که پدر ، رابطه خویشاوندی یا نسب فرزند به خود را نمی پذیرد . در چنین شرایطی ، مسئله نفی یا انکار نسب مطرح می شود که به معنای آن بود که پدر ، فرزند متولد شده از همسر را ، به خود ملحق نمی داند . علاوه بر این ، ممکن است که بنا به دلایلی ، عقد ازدواج پدر و مادر ، به ثبت نرسیده و برای فرزند ، شناسنامه ای گرفته نشده باشد و پدر نیز ، مفقود یا فوت شده باشد .

در اینگونه موارد ، فرزند ، برای اینکه بتواند از حقوق قانونی افراد دارای نسب مشروع برخوردار بشود ، می بایست از طریق قانونی ، اقدام به اثبات نسب مشروع خود نماید . لذا در پاسخ به این سوال که دعوای اثبات نسب چیست ، باید گفت که در شرایطی که مشروع بودن نسب فرزند ، مورد اختلاف واقع شده و یا اینکه به دلیل عدم ثبت ازدواج پدر و مادر ، برای فرزند مشروع ، شناسنامه گرفته نشده باشد ، می بایست در دادگاه ، دعوایی تحت عنوان دعوی اثبات نسب مطرح شود .

پس از اینکه دادگاه ، دعوای اثبات نسب را مورد بررسی قرار داد ، قرابت نسبی یا خویشاوندی نسبی میان فرزند ، با پدر یا مادر خود ، اثبات می شود و به لحاظ قانونی بودن رابطه نسبی فرزند یا پدر و مادر ، حقوق قانونی مربوطه ، در حق فرزند ، مستقر خواهد شد که در قسمت های بعدی ، مدارک و شرایط لازم برای طرح دعوای اثبات نسب در دادگاه را به صورت کامل ، مورد بررسی قرار می دهیم .