بر اساس قانون حمایت خانواده ، در صورتی که شخصی از ملاقات با فرزند ، ممانعت به عمل آورد ، ذی نفع ، می تواند با در نظر گرفتن نکات قانونی مربوطه در قانون ، اقدام به تنظیم شکوائیه، بر اساس نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند ، نموده و از این جرم ، در دادسرا شکایت کند . در صورت احراز موضوع ، دادسرا مرتکب را به مجازات جزای نقدی درجه هشت، یعنی جزای نقدی تا ده میلیون ریال ، محکوم خواهد کرد.

در برخی از موارد ، ممکن است که زوجین ، از هم طلاق گرفته باشند و یا بنا به دلایل دیگری ، از هم جدا زندگی کنند . در چنین شرایطی ، اصولا امکان این وجود ندارد که فرزند ، با هر دوی والدین ، زندگی کند و به ناچار ، با کسی که حضانت به لحاظ قانونی با وی است ، زندگی می کند . اما این موضوع ، سبب نمی شود که دیگری ، از ملاقات و دیدار با فرزند خود ، محروم بشود و لذا در قانون ، برای فرزند و والد محروم از حضانت ، حقی تحت عنوان حق ملاقات با فرزند ، پیش بینی شده است .

البته ، گاهی به دلیل اختلافاتی که میان والدین پیش آمده است ، شخصی که حضانت را به عهده دارد ، با ترفندهایی ، قصد محروم کردن دیگری از ملاقات با فرزند خود را دارد و اقداماتی در این راستا ، انجام می دهد ؛ مانند موردی که برخی از والدین، شهر یا محل سکونت فرزند را عوض می کنند و به این ترتیب ، سبب ممانعت از ملاقات با فرزند می شوند . در چنین مواردی ، شخصی که از ملاقات با فرزند خود ، محروم شده است ، با در نظر گرفتن نکات قانونی مربوطه ، می تواند یک نمونه متن شکواییه تنظیم نموده و از این طریق ، اقدام به شکایت کیفری بابت ممانعت از ملاقات با فرزند نماید .

 به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله ، قصد داریم به توضیح این موضوع بپردازیم که شکایت کردن بابت جلوگیری کردن از ملاقات با فرزند ، به چه صورت امکان پذیر است ؛ سپس ، نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند و نکات قانونی مربوط به آن را بررسی خواهیم کرد .

نکات مربوط به تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در دعاوی خانوادگی ، همواره فرزندان ، یکی از اشخاصی هستند که بیشترین آسیب را به لحاظ روحی و یا بعضا جسمی ، متحمل می شوند . به همین دلیل ، حضانت فرزندان ، موضوعی بسیار مهم است که در قانون مدنی ، در خصوص آن ، تعیین تکلیف شده است و بسته به سن فرزند ، حضانت وی ، ممکن است با مادر و یا با پدر باشد . معمولا حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر و از آن به بعد ، تا رسیدن به سن بلوغ ، به عهده پدر خواهد بود .

البته ، بر اساس قانون ، در صورتی که به علت طلاق و یا به دلایلی دیگر ، والدین از هم جدا زندگی کنند ، هر یک از والدینی که حضانت فرزند را به عهده ندارند ، کماکان ، از حق ملاقات با فرزند خود ، بهره مند خواهند بود و شخصی که حضانت را به عهده دارد ، به هیچ وجه ، قادر نیست دیگری را محروم از ملاقات نماید .

لازم به ذکر است که گاهی ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، اقدام به تغییر محل سکونت فرزند نموده و به این ترتیب ، دسترسی دیگری به فرزند را محدود می سازد ؛ در چنین مواردی ، باید در نظر داشت که حضانت فرزند در صورت تغییر محل زندگی ، ممکن است از آن فرد ، سلب شود و در همه حالات ، تغییر محل زندگی فرزند ، می بایست با اجازه و نظارت دادگاه باشد .

گاهی هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، امکان ملاقات با کودک در کلانتری و یا مراکز بهزیستی را فراهم نکرده و او را به محل ملاقات نمی برد . بعضا هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این شکل است که به دلیل بدگویی های بیش از حد دارنده حضانت ، خود کودک ، تمایلی به دیدار و ملاقات با پدر یا مادر خود نداشته و از آن ، امتناع می کند .

در همه این حالات ، به نوعی ممانعت از ملاقات با کودک ، رخ داده است و این، امری غیر قابل قبول است ؛ چرا که علاوه بر والد محروم از ملاقات ، ممکن است موجب ایجاد مشکلات عدیده روحی و روانی برای فرزند شود و این به صلاح کودک نمی باشد . به همین علت ، در قانون ، برای ممانعت از ملاقات با کودک ، علاوه بر ضمانت های اجرایی حقوقی ، ضمانت اجرای کیفری و امکان شکایت از ممانعت از ملاقات با فرزند ، نیز پیش بینی شده است .

بر اساس ماده 41 قانون حمایت خانواده ، هر زمان که دادگاه ، تشخص دهد که توافقات والدین در ارتباط با حضانت فرزند یا ملاقات با وی ، به صلاح کودک نیست ، یا اینکه دارنده حضانت ، از انجام دادن تکالیف خود در قبال فرزند امتناع می کند ، می تواند حکم به سلب حضانت از دارنده آن و واگذاری آن به دیگری صادر نموده و یا اینکه اقدام به تعیین ناظر نماید تا مصلحت طفل ، رعایت شود .

همچنین ، در ماده 54 قانون حمایت خانواده ، ضمانت اجرای کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند ، مقرر و امکان شکایت کیفری ، بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، پیش بینی شده است . بر اساس این ماده ، در صورتی که دارنده حضانت ، از ملاقات اشخاص ذی حق با فرزند ، ممانعت به عمل آورد ، برای مرتبه اول ، به پرداخت جزای نقدی درجه هشت ( جزای نقدی تا ده میلیون ریال ) و در صورت تکرار نمودن جرم ممانعت از ملاقات با کودک ، به حداکثر مجازات آن ، محکوم می شود .

بنابراین ، از آن جهت که در قانون حمایت خانواده ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، جرم انگاری شده است ، شکایت کیفری بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، امکان پذیر شده و با تنظیم متن شکواییه ، می توان از این جرم ، شکایت کرد که در قسمت های بعدی ، نکات مربوط به تنظیم متن شکواییه ممانعت از ملاقات فرزند را توضیح داده و نمونه متن شکایت کیفری ، برای دانلود قرار داده می شود .

نکات مربوط به تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در دعاوی خانوادگی ، همواره فرزندان ، یکی از اشخاصی هستند که بیشترین آسیب را به لحاظ روحی و یا بعضا جسمی ، متحمل می شوند . به همین دلیل ، حضانت فرزندان ، موضوعی بسیار مهم است که در قانون مدنی ، در خصوص آن ، تعیین تکلیف شده است و بسته به سن فرزند ، حضانت وی ، ممکن است با مادر و یا با پدر باشد . معمولا حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر و از آن به بعد ، تا رسیدن به سن بلوغ ، به عهده پدر خواهد بود .

البته ، بر اساس قانون ، در صورتی که به علت طلاق و یا به دلایلی دیگر ، والدین از هم جدا زندگی کنند ، هر یک از والدینی که حضانت فرزند را به عهده ندارند ، کماکان ، از حق ملاقات با فرزند خود ، بهره مند خواهند بود و شخصی که حضانت را به عهده دارد ، به هیچ وجه ، قادر نیست دیگری را محروم از ملاقات نماید .

لازم به ذکر است که گاهی ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، اقدام به تغییر محل سکونت فرزند نموده و به این ترتیب ، دسترسی دیگری به فرزند را محدود می سازد ؛ در چنین مواردی ، باید در نظر داشت که حضانت فرزند در صورت تغییر محل زندگی ، ممکن است از آن فرد ، سلب شود و در همه حالات ، تغییر محل زندگی فرزند ، می بایست با اجازه و نظارت دادگاه باشد .

گاهی هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، امکان ملاقات با کودک در کلانتری و یا مراکز بهزیستی را فراهم نکرده و او را به محل ملاقات نمی برد . بعضا هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این شکل است که به دلیل بدگویی های بیش از حد دارنده حضانت ، خود کودک ، تمایلی به دیدار و ملاقات با پدر یا مادر خود نداشته و از آن ، امتناع می کند .

در همه این حالات ، به نوعی ممانعت از ملاقات با کودک ، رخ داده است و این، امری غیر قابل قبول است ؛ چرا که علاوه بر والد محروم از ملاقات ، ممکن است موجب ایجاد مشکلات عدیده روحی و روانی برای فرزند شود و این به صلاح کودک نمی باشد . به همین علت ، در قانون ، برای ممانعت از ملاقات با کودک ، علاوه بر ضمانت های اجرایی حقوقی ، ضمانت اجرای کیفری و امکان شکایت از ممانعت از ملاقات با فرزند ، نیز پیش بینی شده است .

بر اساس ماده 41 قانون حمایت خانواده ، هر زمان که دادگاه ، تشخص دهد که توافقات والدین در ارتباط با حضانت فرزند یا ملاقات با وی ، به صلاح کودک نیست ، یا اینکه دارنده حضانت ، از انجام دادن تکالیف خود در قبال فرزند امتناع می کند ، می تواند حکم به سلب حضانت از دارنده آن و واگذاری آن به دیگری صادر نموده و یا اینکه اقدام به تعیین ناظر نماید تا مصلحت طفل ، رعایت شود .

همچنین ، در ماده 54 قانون حمایت خانواده ، ضمانت اجرای کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند ، مقرر و امکان شکایت کیفری ، بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، پیش بینی شده است . بر اساس این ماده ، در صورتی که دارنده حضانت ، از ملاقات اشخاص ذی حق با فرزند ، ممانعت به عمل آورد ، برای مرتبه اول ، به پرداخت جزای نقدی درجه هشت ( جزای نقدی تا ده میلیون ریال ) و در صورت تکرار نمودن جرم ممانعت از ملاقات با کودک ، به حداکثر مجازات آن ، محکوم می شود .

بنابراین ، از آن جهت که در قانون حمایت خانواده ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، جرم انگاری شده است ، شکایت کیفری بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، امکان پذیر شده و با تنظیم متن شکواییه ، می توان از این جرم ، شکایت کرد که در قسمت های بعدی ، نکات مربوط به تنظیم متن شکواییه ممانعت از ملاقات فرزند را توضیح داده و نمونه متن شکایت کیفری ، برای دانلود قرار داده می شود .

نکات مربوط به تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در دعاوی خانوادگی ، همواره فرزندان ، یکی از اشخاصی هستند که بیشترین آسیب را به لحاظ روحی و یا بعضا جسمی ، متحمل می شوند . به همین دلیل ، حضانت فرزندان ، موضوعی بسیار مهم است که در قانون مدنی ، در خصوص آن ، تعیین تکلیف شده است و بسته به سن فرزند ، حضانت وی ، ممکن است با مادر و یا با پدر باشد . معمولا حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر و از آن به بعد ، تا رسیدن به سن بلوغ ، به عهده پدر خواهد بود .

البته ، بر اساس قانون ، در صورتی که به علت طلاق و یا به دلایلی دیگر ، والدین از هم جدا زندگی کنند ، هر یک از والدینی که حضانت فرزند را به عهده ندارند ، کماکان ، از حق ملاقات با فرزند خود ، بهره مند خواهند بود و شخصی که حضانت را به عهده دارد ، به هیچ وجه ، قادر نیست دیگری را محروم از ملاقات نماید .

لازم به ذکر است که گاهی ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، اقدام به تغییر محل سکونت فرزند نموده و به این ترتیب ، دسترسی دیگری به فرزند را محدود می سازد ؛ در چنین مواردی ، باید در نظر داشت که حضانت فرزند در صورت تغییر محل زندگی ، ممکن است از آن فرد ، سلب شود و در همه حالات ، تغییر محل زندگی فرزند ، می بایست با اجازه و نظارت دادگاه باشد .

گاهی هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این صورت است که دارنده حضانت ، امکان ملاقات با کودک در کلانتری و یا مراکز بهزیستی را فراهم نکرده و او را به محل ملاقات نمی برد . بعضا هم ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، به این شکل است که به دلیل بدگویی های بیش از حد دارنده حضانت ، خود کودک ، تمایلی به دیدار و ملاقات با پدر یا مادر خود نداشته و از آن ، امتناع می کند .

در همه این حالات ، به نوعی ممانعت از ملاقات با کودک ، رخ داده است و این، امری غیر قابل قبول است ؛ چرا که علاوه بر والد محروم از ملاقات ، ممکن است موجب ایجاد مشکلات عدیده روحی و روانی برای فرزند شود و این به صلاح کودک نمی باشد . به همین علت ، در قانون ، برای ممانعت از ملاقات با کودک ، علاوه بر ضمانت های اجرایی حقوقی ، ضمانت اجرای کیفری و امکان شکایت از ممانعت از ملاقات با فرزند ، نیز پیش بینی شده است .

بر اساس ماده 41 قانون حمایت خانواده ، هر زمان که دادگاه ، تشخص دهد که توافقات والدین در ارتباط با حضانت فرزند یا ملاقات با وی ، به صلاح کودک نیست ، یا اینکه دارنده حضانت ، از انجام دادن تکالیف خود در قبال فرزند امتناع می کند ، می تواند حکم به سلب حضانت از دارنده آن و واگذاری آن به دیگری صادر نموده و یا اینکه اقدام به تعیین ناظر نماید تا مصلحت طفل ، رعایت شود .

همچنین ، در ماده 54 قانون حمایت خانواده ، ضمانت اجرای کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند ، مقرر و امکان شکایت کیفری ، بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، پیش بینی شده است . بر اساس این ماده ، در صورتی که دارنده حضانت ، از ملاقات اشخاص ذی حق با فرزند ، ممانعت به عمل آورد ، برای مرتبه اول ، به پرداخت جزای نقدی درجه هشت ( جزای نقدی تا ده میلیون ریال ) و در صورت تکرار نمودن جرم ممانعت از ملاقات با کودک ، به حداکثر مجازات آن ، محکوم می شود .

بنابراین ، از آن جهت که در قانون حمایت خانواده ، ممانعت از ملاقات با فرزند ، جرم انگاری شده است ، شکایت کیفری بابت ممانعت از ملاقات با فرزند ، امکان پذیر شده و با تنظیم متن شکواییه ، می توان از این جرم ، شکایت کرد که در قسمت های بعدی ، نکات مربوط به تنظیم متن شکواییه ممانعت از ملاقات فرزند را توضیح داده و نمونه متن شکایت کیفری ، برای دانلود قرار داده می شود .

نمونه رای ممانعت از ملاقات فرزند

در بخش قبل ، به توضیح نکات مربوط به تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند ، پرداخته و گفتیم که برای تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند ، شاکی ، می بایست ابتدا به یکی از دفاتر خدمات الکترونیکی قضایی مراجعه نموده و با ارائه اسناد و مدارک لازم ، شکوائیه خود را ثبت کند . در این بخش ، یک نمونه رای ممانعت از ملاقات فرزند را ارائه کرده و فایل دانلود آن را نیز در قسمت پایانی این قسمت قرار خواهیم داد .

برای دانلود نمونه رای ممانعت از ملاقات فرزند، بر روی دکمه دانلود فایل، در باکس زیر کلیک نمایید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند در کانال تلگرام آیین دادرسی عضو شوید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند پاسخ دهند .