دینا / کیفری / سرقت / اثبات بی گناهی در سرقت

اثبات بی گناهی در سرقت

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

دلایل اثبات بی گناهی در سرقت می تواند شامل هر امری باشد که نشان دهد سرقت یا دزدی اتفاق نیفتاده و یا اینکه شخص متهم آن سرقت را انجام نداده است ؛ مانند آوردن شاهد برای اینکه متهم در زمان سرقت جای دیگری بوده است . پس از برائت از جرم سرقت ، متهم می تواند با روش هایی اعاده حیثیت از اتهام دزدی انجام دهد و علیه شاکی ، به جرم افترا شکایت کند .

 

یکی از مهم ترین جرایم پیش بینی شده در قانون مجازات اسلامی در زمینه اموال و مالکیت ، جرم سرقت یا دزدی می باشد که از قضا حجم وسیعی از جرایم ارتکابی در جامعه را نیز به خود اختصاص داده و به شیوه های مختلفی از کیف قاپی گرفته تا سرقت های بزرگ تر را شامل می شود . اما گاهی علی رغم دستگیری و شناسایی متهمان به جرم سرقت و شکایت از آنها، در بررسی های بعدی مشخص می شود که سرقت توسط شخص متهم صورت نگرفته است و در واقع ، متهم از اتهام سرقت تبرئه می شود .

در چنین فرضی لازم است که بر اساس موازین شرعی و قانونی ، متهم بتواند از خود به نحو مناسبی دفاع نموده و بی گناهی خود در جرم سرقت یا دزدی را اثبات نماید  . به همین خاطر گاهی این سوال مطرح می شود که اولا روش های اثبات بی گناهی در سرقت به چه صورتی است و ثانیا پس از اثبات بی گناهی ، چگونه می توان اقدام به اعاده حیثیت از اتهام دزدی نمود ؟

برای پاسخ دادن به این سوالات ابتدا به توضیح این سوال می پردازیم که اثبات بی گناهی در سرقت چه طور است و پس از بررسی دلایل اثبات بی گناهی در سرقت ، نمونه دفاعیه اثبات بی گناهی در سرقت را ارائه خواهیم نمود .

نمونه لایحه دفاعیه اثبات بی گناهی در سرقت

سرقت یا دزدی در قانون مجازات اسلامی تحت عنوان جرم شناسایی شده است ؛ به این صورت که بر اساس ماده 265 قانون مجازات اسلامی جرم سرقت به عنوان ربودن مال متعلق به غیر تعریف شده است . البته سرقت انواع و اقسام متفاوتی دارد و در اشکال مختلفی بروز و ظهور می یابد و در نتیجه ، مجازات آن نیز متفاوت می شود . به همین لحاظ ، بر اساس قانون مجازات اسلامی می توان سرقت حدی یا تعزیری را شناسایی کرد .

اما وجه مشترک تمام انواع سرقت آن است که برای اثبات جرم سرقت ، ابتدا باید وجود سه رکن قانونی ، مادی و معنوی را اثبات نمود تا بتوان متهم را مجازات کرد . در واقع برای اینکه متهم را به جرم سرقت مجازات کرد باید سه رکن زیر به صورت هم زمان وجود داشته باشند که ارکان جرم سرقت عبارتند از :

رکن قانونی همان تعریف جرم سرقت است ؛ یعنی ربودن مال دیگری بر اساس قانون مجازات اسلامی جرم محسوب می شود . طبعا وجود این رکن محقق است .

رکن مادی سرقت عبارت است از ربودن مال دیگری که اگر بتوان با استفاده از ادله و شواهد و مدارک کافی ، ربودن مال را اثبات کرد ، می توان به مجازات سارق یا دزد امیدوار بود .

رکن معنوی یا روانی جرم سرقت این است که دزد یا سارق قصد و نیت لازم برای ارتکاب جرم سرقت را داشته باشد و از روی غفلت یا مستی اقدام به ربودن مال دیگری نکرده باشد .

به همان اندازه که اثبات این ارکان برای مجازات کردن سارق ضروری و الزامی است ، اگر متهم به سرقت یا دزدی نیز بخواهد اقدام به اثبات بی گناهی در سرقت نماید ، باید تلاش کند که وجود این ارکان را نفی نماید . مثلا بگوید که با اجازه خود شخص و با رضایت قبلی ، مال را برداشته ام یا مال ، در دست من امانت بوده است . یا اینکه مثلا برای اثبات بی گناهی خود در سرقت بگوید که اطلاع نداشته که این اموال متعلق به دیگری است و تصور می کرده اموال متعلق به خودش است .

پس در پاسخ به این سوال که اثبات بی گناهی در سرقت چه طور است ، باید گفت که ابتدایی ترین راهکار برای اثبات بی گناهی در جرم سرقت این است که با استفاده از شواهد و مدارک متقن و کافی ثابت کنیم که عنصر مادی ( ربایش مال ) و عنصر معنوی ( قصد و نیت دزدی ) در شخص وجود نداشته است و پس از آن ، اعاده حیثیت در جرم سرقت را انجام دهیم .

نمونه لایحه دفاعیه اثبات بی گناهی در سرقت

سرقت یا دزدی در قانون مجازات اسلامی تحت عنوان جرم شناسایی شده است ؛ به این صورت که بر اساس ماده 265 قانون مجازات اسلامی جرم سرقت به عنوان ربودن مال متعلق به غیر تعریف شده است . البته سرقت انواع و اقسام متفاوتی دارد و در اشکال مختلفی بروز و ظهور می یابد و در نتیجه ، مجازات آن نیز متفاوت می شود . به همین لحاظ ، بر اساس قانون مجازات اسلامی می توان سرقت حدی یا تعزیری را شناسایی کرد .

اما وجه مشترک تمام انواع سرقت آن است که برای اثبات جرم سرقت ، ابتدا باید وجود سه رکن قانونی ، مادی و معنوی را اثبات نمود تا بتوان متهم را مجازات کرد . در واقع برای اینکه متهم را به جرم سرقت مجازات کرد باید سه رکن زیر به صورت هم زمان وجود داشته باشند که ارکان جرم سرقت عبارتند از :

رکن قانونی همان تعریف جرم سرقت است ؛ یعنی ربودن مال دیگری بر اساس قانون مجازات اسلامی جرم محسوب می شود . طبعا وجود این رکن محقق است .

رکن مادی سرقت عبارت است از ربودن مال دیگری که اگر بتوان با استفاده از ادله و شواهد و مدارک کافی ، ربودن مال را اثبات کرد ، می توان به مجازات سارق یا دزد امیدوار بود .

رکن معنوی یا روانی جرم سرقت این است که دزد یا سارق قصد و نیت لازم برای ارتکاب جرم سرقت را داشته باشد و از روی غفلت یا مستی اقدام به ربودن مال دیگری نکرده باشد .

به همان اندازه که اثبات این ارکان برای مجازات کردن سارق ضروری و الزامی است ، اگر متهم به سرقت یا دزدی نیز بخواهد اقدام به اثبات بی گناهی در سرقت نماید ، باید تلاش کند که وجود این ارکان را نفی نماید . مثلا بگوید که با اجازه خود شخص و با رضایت قبلی ، مال را برداشته ام یا مال ، در دست من امانت بوده است . یا اینکه مثلا برای اثبات بی گناهی خود در سرقت بگوید که اطلاع نداشته که این اموال متعلق به دیگری است و تصور می کرده اموال متعلق به خودش است .

پس در پاسخ به این سوال که اثبات بی گناهی در سرقت چه طور است ، باید گفت که ابتدایی ترین راهکار برای اثبات بی گناهی در جرم سرقت این است که با استفاده از شواهد و مدارک متقن و کافی ثابت کنیم که عنصر مادی ( ربایش مال ) و عنصر معنوی ( قصد و نیت دزدی ) در شخص وجود نداشته است و پس از آن ، اعاده حیثیت در جرم سرقت را انجام دهیم .

نمونه لایحه دفاعیه اثبات بی گناهی در سرقت

سرقت یا دزدی در قانون مجازات اسلامی تحت عنوان جرم شناسایی شده است ؛ به این صورت که بر اساس ماده 265 قانون مجازات اسلامی جرم سرقت به عنوان ربودن مال متعلق به غیر تعریف شده است . البته سرقت انواع و اقسام متفاوتی دارد و در اشکال مختلفی بروز و ظهور می یابد و در نتیجه ، مجازات آن نیز متفاوت می شود . به همین لحاظ ، بر اساس قانون مجازات اسلامی می توان سرقت حدی یا تعزیری را شناسایی کرد .

اما وجه مشترک تمام انواع سرقت آن است که برای اثبات جرم سرقت ، ابتدا باید وجود سه رکن قانونی ، مادی و معنوی را اثبات نمود تا بتوان متهم را مجازات کرد . در واقع برای اینکه متهم را به جرم سرقت مجازات کرد باید سه رکن زیر به صورت هم زمان وجود داشته باشند که ارکان جرم سرقت عبارتند از :

رکن قانونی همان تعریف جرم سرقت است ؛ یعنی ربودن مال دیگری بر اساس قانون مجازات اسلامی جرم محسوب می شود . طبعا وجود این رکن محقق است .

رکن مادی سرقت عبارت است از ربودن مال دیگری که اگر بتوان با استفاده از ادله و شواهد و مدارک کافی ، ربودن مال را اثبات کرد ، می توان به مجازات سارق یا دزد امیدوار بود .

رکن معنوی یا روانی جرم سرقت این است که دزد یا سارق قصد و نیت لازم برای ارتکاب جرم سرقت را داشته باشد و از روی غفلت یا مستی اقدام به ربودن مال دیگری نکرده باشد .

به همان اندازه که اثبات این ارکان برای مجازات کردن سارق ضروری و الزامی است ، اگر متهم به سرقت یا دزدی نیز بخواهد اقدام به اثبات بی گناهی در سرقت نماید ، باید تلاش کند که وجود این ارکان را نفی نماید . مثلا بگوید که با اجازه خود شخص و با رضایت قبلی ، مال را برداشته ام یا مال ، در دست من امانت بوده است . یا اینکه مثلا برای اثبات بی گناهی خود در سرقت بگوید که اطلاع نداشته که این اموال متعلق به دیگری است و تصور می کرده اموال متعلق به خودش است .

پس در پاسخ به این سوال که اثبات بی گناهی در سرقت چه طور است ، باید گفت که ابتدایی ترین راهکار برای اثبات بی گناهی در جرم سرقت این است که با استفاده از شواهد و مدارک متقن و کافی ثابت کنیم که عنصر مادی ( ربایش مال ) و عنصر معنوی ( قصد و نیت دزدی ) در شخص وجود نداشته است و پس از آن ، اعاده حیثیت در جرم سرقت را انجام دهیم .