دینا / عقود و قراردادها / اجاره / قانون تمدید اجاره در زمان کرونا

قانون تمدید اجاره در زمان کرونا

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

قانون تمدید اجاره در زمان کرونا ۱۴۰۴ که با عنوان قانون حمایت از مستاجران 1404 نیز شناخته می شود، به منظور حمایت از مستاجران در دوران بحران کرونا به تصویب رسید. این قانون به مستاجران اجازه می دهد که اجاره نامه های خود را بدون افزایش هزینه ها تا 3 ماه بعد از پایان شیوع کرونا تمدید کنند.

 

 

قانون تمدید اجاره در زمان کرونا ۱۴۰۴، با هدف پشتیبانی از مستاجران در دوران همه گیری کرونا تصویب شد. این قانون که با عنوان قانون حمایت از مستاجران 1404 نیز شناخته می شود، اجازه می دهد تا مستاجران بتوانند بدون افزایش هزینه ها و بدون نگرانی از تخلیه، اجاره نامه های خود را تمدید کنند و در محیط امن خود به زندگی ادامه دهند.

 

از آنجایی که اهمیت این موضوع بسیار بالاست، ستاد ملی مقابله با کرونا به عنوان مهم ترین نهاد سیاستگذار در راستای مقابله با بیماری کرونا و بهبود اوضاع و شرایط اقتصادی و اجتماعی، مصوبه ای تحت عنوان قانون تمدید اجاره در زمان کرونا تصویب کردند که در سال گذشته نیز مجددا تمدید و به تصویب رسید که بر اساس این قانون، تمدید اجاره در زمان کرونا تحت شرایطی ، به صورت اجباری انجام شود؛ مگر در موارد استثنائی.

 

به همین مناسبت در ادامه این مقاله قانون تمدید اجاره در زمان کرونا سال 1404 چیست، شرایط تمدید اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا سال ۱۴۰۴ کدام هستند و استثنائات تمدید اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا برای سال 1404 شامل چه مواردی می باشد؛ مورد بررسی قرار گرفته است. 

استثنائات تمدید اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا

پس از شیوع و گسترش بیماری کرونا، متولیان امر تلاش کردند تا قوانینی در جهت حمایت اقتصادی از اقشار جامعه و جلوگیری از بروز آسیب به آنها تصویب نمایند که یکی از مهم ترین آنها، مصوبه ای با مضمون قانون تمدید اجاره در زمان کرونا 1404بود. به همین منظور، علاوه بر قانون مالیات بر درآمد اجاره ملک، ستاد ملی مقابله با کرونا در تاریخ هشت تیر هزار و سیصد و نود و نه در خصوص قراردادهای اماکن استیجاری مصوبه ای به تصویب رسانید که متن این مصوبه قانونی به شرح زیر است:

 

"با عنایت به شرایط اقتصادی تحمیلی بر کشور ناشی از شیوع ویروس کرونا و همچنین تحریم‌ های ظالمانه و با لحاظ ضرورت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، کلیه قراردادهای مربوط به املاک مسکونی استیجاری که تا تاریخ هشت تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه هنوز تمدید نشده است، در صورت عدم توافق بین طرفین و تمایل مستاجر تا سه ماه پس از اعلام رسمی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نسبت به پایان شیوع کرونا و اتمام شرایط اضطراری تمدید می‌گردد."

 

بر اساس این قانون یا به عبارت دیگر مصوبه ستاد ملی کرونا که در حکم قانون است، تمدید قرارداد اجاره در مورد اجاره هایی که مربوط به املاک مسکونی بودند و تا تاریخ 8 تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه تمدید نشده بودند، در صورتی که مستاجر تمایل به تمدید قرارداد اجاره می داشت، حتی در صورتی که مالک راضی نبود، قراداد اجاره به صورت خودکار و اتوماتیک قابل تمدید می شد و نیازی هم به تنظیم نمونه قرارداد اجاره آپارتمان نبود.

 

از آن جهت که در این مصوبه، قراردادهای اجاره تا سه ماه پس از پایان کرونا قابل تمدید بودند، این مصوبه که در ابتدا برای سال هزار و سیصد و نود و نه بود، در مورد قراردادهای اجاره در سال گذشته نیز معتبر بود و چون در سال گذشته نیز شیوع بیماری کرونا کماکان ادامه داشت، تمدید قراردادهای اجاره سال قبل نیز با استناد به همین مصوبه امکان پذیر بود.

 

به عبارت دیگر، مالکان نمی توانستند بدون دلیل موجهی مستاجران خود را به اصطلاح جواب کرده و از منزل اجاره ای بیرون کنند؛ بلکه بر اساس این قانون، قرارداد اجاره املاک مسکونی در سال قبل، به صورت خودکار قابل تمدید بودند که البته تمدید قرارداد اجاره در زمان کرونا منوط به وجود شرایطی بود که در ادامه ذکر می شود و در موارد استتثنائی، قرارداد اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا قابل تمدید نبود.

 

لازم به ذکر است موارد اعلام شده، مربوط به سال گذشته بوده و با توجه به بهبود بیماری کرونا و تزریق واکسن، اعمال آن در سال 1404، نیاز به تصریح قانون گذار بر تمدید آن در این سال دارد. به محض اعلام برای سال ۱۴۰۴، در متن مقاله اطلاع رسانی می گردد.

استثنائات تمدید اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا

پس از شیوع و گسترش بیماری کرونا، متولیان امر تلاش کردند تا قوانینی در جهت حمایت اقتصادی از اقشار جامعه و جلوگیری از بروز آسیب به آنها تصویب نمایند که یکی از مهم ترین آنها، مصوبه ای با مضمون قانون تمدید اجاره در زمان کرونا 1404بود. به همین منظور، علاوه بر قانون مالیات بر درآمد اجاره ملک، ستاد ملی مقابله با کرونا در تاریخ هشت تیر هزار و سیصد و نود و نه در خصوص قراردادهای اماکن استیجاری مصوبه ای به تصویب رسانید که متن این مصوبه قانونی به شرح زیر است:

 

"با عنایت به شرایط اقتصادی تحمیلی بر کشور ناشی از شیوع ویروس کرونا و همچنین تحریم‌ های ظالمانه و با لحاظ ضرورت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، کلیه قراردادهای مربوط به املاک مسکونی استیجاری که تا تاریخ هشت تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه هنوز تمدید نشده است، در صورت عدم توافق بین طرفین و تمایل مستاجر تا سه ماه پس از اعلام رسمی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نسبت به پایان شیوع کرونا و اتمام شرایط اضطراری تمدید می‌گردد."

 

بر اساس این قانون یا به عبارت دیگر مصوبه ستاد ملی کرونا که در حکم قانون است، تمدید قرارداد اجاره در مورد اجاره هایی که مربوط به املاک مسکونی بودند و تا تاریخ 8 تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه تمدید نشده بودند، در صورتی که مستاجر تمایل به تمدید قرارداد اجاره می داشت، حتی در صورتی که مالک راضی نبود، قراداد اجاره به صورت خودکار و اتوماتیک قابل تمدید می شد و نیازی هم به تنظیم نمونه قرارداد اجاره آپارتمان نبود.

 

از آن جهت که در این مصوبه، قراردادهای اجاره تا سه ماه پس از پایان کرونا قابل تمدید بودند، این مصوبه که در ابتدا برای سال هزار و سیصد و نود و نه بود، در مورد قراردادهای اجاره در سال گذشته نیز معتبر بود و چون در سال گذشته نیز شیوع بیماری کرونا کماکان ادامه داشت، تمدید قراردادهای اجاره سال قبل نیز با استناد به همین مصوبه امکان پذیر بود.

 

به عبارت دیگر، مالکان نمی توانستند بدون دلیل موجهی مستاجران خود را به اصطلاح جواب کرده و از منزل اجاره ای بیرون کنند؛ بلکه بر اساس این قانون، قرارداد اجاره املاک مسکونی در سال قبل، به صورت خودکار قابل تمدید بودند که البته تمدید قرارداد اجاره در زمان کرونا منوط به وجود شرایطی بود که در ادامه ذکر می شود و در موارد استتثنائی، قرارداد اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا قابل تمدید نبود.

 

لازم به ذکر است موارد اعلام شده، مربوط به سال گذشته بوده و با توجه به بهبود بیماری کرونا و تزریق واکسن، اعمال آن در سال 1404، نیاز به تصریح قانون گذار بر تمدید آن در این سال دارد. به محض اعلام برای سال ۱۴۰۴، در متن مقاله اطلاع رسانی می گردد.

استثنائات تمدید اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا

پس از شیوع و گسترش بیماری کرونا، متولیان امر تلاش کردند تا قوانینی در جهت حمایت اقتصادی از اقشار جامعه و جلوگیری از بروز آسیب به آنها تصویب نمایند که یکی از مهم ترین آنها، مصوبه ای با مضمون قانون تمدید اجاره در زمان کرونا 1404بود. به همین منظور، علاوه بر قانون مالیات بر درآمد اجاره ملک، ستاد ملی مقابله با کرونا در تاریخ هشت تیر هزار و سیصد و نود و نه در خصوص قراردادهای اماکن استیجاری مصوبه ای به تصویب رسانید که متن این مصوبه قانونی به شرح زیر است:

 

"با عنایت به شرایط اقتصادی تحمیلی بر کشور ناشی از شیوع ویروس کرونا و همچنین تحریم‌ های ظالمانه و با لحاظ ضرورت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، کلیه قراردادهای مربوط به املاک مسکونی استیجاری که تا تاریخ هشت تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه هنوز تمدید نشده است، در صورت عدم توافق بین طرفین و تمایل مستاجر تا سه ماه پس از اعلام رسمی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نسبت به پایان شیوع کرونا و اتمام شرایط اضطراری تمدید می‌گردد."

 

بر اساس این قانون یا به عبارت دیگر مصوبه ستاد ملی کرونا که در حکم قانون است، تمدید قرارداد اجاره در مورد اجاره هایی که مربوط به املاک مسکونی بودند و تا تاریخ 8 تیر ماه هزار و سیصد و نود و نه تمدید نشده بودند، در صورتی که مستاجر تمایل به تمدید قرارداد اجاره می داشت، حتی در صورتی که مالک راضی نبود، قراداد اجاره به صورت خودکار و اتوماتیک قابل تمدید می شد و نیازی هم به تنظیم نمونه قرارداد اجاره آپارتمان نبود.

 

از آن جهت که در این مصوبه، قراردادهای اجاره تا سه ماه پس از پایان کرونا قابل تمدید بودند، این مصوبه که در ابتدا برای سال هزار و سیصد و نود و نه بود، در مورد قراردادهای اجاره در سال گذشته نیز معتبر بود و چون در سال گذشته نیز شیوع بیماری کرونا کماکان ادامه داشت، تمدید قراردادهای اجاره سال قبل نیز با استناد به همین مصوبه امکان پذیر بود.

 

به عبارت دیگر، مالکان نمی توانستند بدون دلیل موجهی مستاجران خود را به اصطلاح جواب کرده و از منزل اجاره ای بیرون کنند؛ بلکه بر اساس این قانون، قرارداد اجاره املاک مسکونی در سال قبل، به صورت خودکار قابل تمدید بودند که البته تمدید قرارداد اجاره در زمان کرونا منوط به وجود شرایطی بود که در ادامه ذکر می شود و در موارد استتثنائی، قرارداد اجاره مطابق قانون تمدید اجاره در زمان کرونا قابل تمدید نبود.

 

لازم به ذکر است موارد اعلام شده، مربوط به سال گذشته بوده و با توجه به بهبود بیماری کرونا و تزریق واکسن، اعمال آن در سال 1404، نیاز به تصریح قانون گذار بر تمدید آن در این سال دارد. به محض اعلام برای سال ۱۴۰۴، در متن مقاله اطلاع رسانی می گردد.