دینا / آشنایی با مراجع دادگستری / آشنایی با مراجع قضایی / فرق شورای حل اختلاف با دادگاه

فرق شورای حل اختلاف با دادگاه

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

شورای حل اختلاف با دادگاه از منظر صلاحیت و موضوع رسیدگی فرق دارند و شورای حل اختلاف صرفا به دعاوی رسیدگی می کند که طبق قانون در صلاحیت آن است . روند رسیدگی و دادرسی شورای حل اختلاف هرچند بر اساس قانون با دادگاه ها تفاوت دارد ، اما شبیه روند رسیدگی دادگاه است و از منظر هزینه دادرسی شورای حل اختلاف در مواردی کمتر از هزینه دادرسی دادگاه است .

 

امروزه شوراهای حل اختلاف در کنار دادگاه های دادگستری نقش مهمی در خصوص رسیدگی به پرونده های قضایی ایفا می کنند . در واقع به دلیل حجم زیاد پرونده های قضایی که به دادگاه ها ارجاع می شود ، شوراهایی با عنوان شورای حل اختلاف ایجاد شدند تا با رسیدگی به دعاوی یا اختلافات با اهمیت  کمتر ، دادگاه ها فرصت و توان کافی برای رسیدگی به دعاوی پر اهمیت را داشته باشند .

بنابراین ، شوراهای حل اختلاف با دادگاه تفاوت دارند و نمی توان آنها را دادگاه تلقی کرد ؛ هر چند شورای حل اختلاف در مواردی صلاحیت رسیدگی و صدور حکم دارد ، اما آرایی که توسط شورای حل اختلاف صادر می شود قابل تجدید نظر خواهی در دادگاه می باشند . فرق شوراهای حل اختلاف با دادگاه را می توان از سه منظر صلاحیت ها و موضوعات مورد رسیدگی ، روند رسیدگی و هزینه دادرسی مورد بررسی قرار داد .

به همین مناسبت در ادامه این مقاله به بررسی موضوعاتی همچون فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر صلاحیت یا موضوع رسیدگی ، فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر روند رسیدگی و فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر هزینه دادرسی خواهیم پرداخت .

فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر هزینه دادرسی

از نظر صلاحیت یا موضوع رسیدگی، شوراهای حل اختلاف با دادگاه تفاوت دارند . در توضیح این مطلب باید گفت که به موجب قانون اساسی همه افراد حق دارند برای دادخواهی به دادگاه‌های صالح رجوع نمایند و مرجع رسمی تظلمات و شکایات ، دادگاه های دادگستری است .

با این وجود ، در کنار دادگاه های دادگستری که شامل دادگاه های حقوقی و دادگاه های کیفری برای رسیدگی به دعاوی حقوقی و کیفری است ، شورای حل اختلاف نیز پیش بینی شده است که صرفا در برخی از دعاوی با اهمیت کم تر صلاحیت رسیدگی دارد و یا اینکه ابتدائا برای حصول سازش میان طرفین تلاش می کند ؛ لذا صلاحیت دادرسی دادگاه های دادگستری صلاحیت عام است و صلاحیت شورای حل اختلاف ، صلاحیتی خاص و صرفا در همان مواردی است که قانون تعیین نموده و از این لحاظ تفاوت دارند .

 

صلاحیت دادرسی شورای حل اختلاف و موضوعاتی که می تواند در شورا مورد بررسی قرار گیرد را می توان به دو دسته تقسیم بندی کرد که در دسته اول ، شورای حل اختلاف مانند دادگاه صلاحیت رسیدگی و صدور حکم در دعاوی خاصی را دارد و در دسته دوم ، شورای حل اختلاف صرفا صلاحیت تلاش برای حصول سازش میان طرفین دعوا را دارد ولی نمی تواند حکم صادر کند ؛ بلکه اگر نتوانست صلح و سازش برقرار کند ، باید پرونده را به دادگاه صالح بفرستد .

 

بر اساس قانون ، شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به دعاوی زیر را دارد و در موارد زیر مبادرت به صدور رای می کند :

- دعاوی مالی راجع به اموال منقول تا نصاب دویست میلیون ریال ؛

- تمامی دعاوی مربوط به تخلیه عین مستاجره به جز دعاوی مربوط به سرقفلی و حق کسب و پیشه ؛

- دعاوی تعدیل اجاره بها به شرطی که در رابطه استیجاری اختلافی وجود نداشته باشد ؛

- صدور گواهی حصر وراثت ، تحریر ترکه ، مهر و موم ترکه و رفع آن ؛

- ادعای اعسار از پرداخت محکوم به در صورتی که شورا نسبت به اصل دعوی رسیدگی کرده باشد ؛

- دعاوی خانواده راجع به جهیزیه ، مهریه و نفقه تا نصاب دویست میلیون ریال ؛ در صورتی که مشمول ماده 29 قانون حمایت خانواده نباشند ؛

- تامین دلیل ؛

- جرایم تعزیری که صرفا مستوجب مجازات جزای نقدی درجه هشت باشد . لازم به ذکر است که شورای حل اختلاف در خصوص جرایم ، نمی تواند حکم شلاق یا حبس صادر کند .

 

البته شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به برخی از دعاوی را ندارد و این دعاوی در دادگاه باید مورد بررسی قرار بگیرند که عبارتند از :

- اختلاف در اصل نکاح ، اصل طلاق ، فسخ نکاح ، رجوع ، نسب ؛

- اختلاف در اصل وقفیت ، وصیت و تولیت ؛

- دعاوی راجع به حجر و ورشکستگی ؛

- دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی ؛

- اموری که به موجب قوانین دیگر در صلاحیت مراجع اختصاصی یا مراجع قضایی غیر دادگستری باشد .

 

علاوه بر موارد صلاحیت شورای حل اختلاف که می تواند حکم صادر کند ، شورای حل اختلاف در ارتباط با موارد زیر می تواند با توافق طرفین دعوا برای ایجاد صلح و سازش تلاش کند :

- کلیه امور مدنی و حقوقی ؛

- کلیه جرایم قابل گذشت ؛

- جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت .

البته به موجب بخشنامه اخیر ، در صورتی که دعوایی در دادگاه اقامه شده و مربوط به امور حقوقی و مدنی ، جرایم قابل گذشت یا جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت باشد ، دادگاه ابتدائا پرونده را برای حصول سازش به شورای حل اختلاف ارجاع می دهد .

در صورتی که دعوا در شورای حل اختلاف منجر به سازش شد ، شورا گزارش اصلاحی صادر می کند که این گزارش قطعی است ؛ اما اگر سازش واقع نشد ، سپس پرونده به دادگاه فرستاده می شود تا در دادگاه مورد رسیدگی قرار گرفته و حکم صادر شود .

فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر هزینه دادرسی

از نظر صلاحیت یا موضوع رسیدگی، شوراهای حل اختلاف با دادگاه تفاوت دارند . در توضیح این مطلب باید گفت که به موجب قانون اساسی همه افراد حق دارند برای دادخواهی به دادگاه‌های صالح رجوع نمایند و مرجع رسمی تظلمات و شکایات ، دادگاه های دادگستری است .

با این وجود ، در کنار دادگاه های دادگستری که شامل دادگاه های حقوقی و دادگاه های کیفری برای رسیدگی به دعاوی حقوقی و کیفری است ، شورای حل اختلاف نیز پیش بینی شده است که صرفا در برخی از دعاوی با اهمیت کم تر صلاحیت رسیدگی دارد و یا اینکه ابتدائا برای حصول سازش میان طرفین تلاش می کند ؛ لذا صلاحیت دادرسی دادگاه های دادگستری صلاحیت عام است و صلاحیت شورای حل اختلاف ، صلاحیتی خاص و صرفا در همان مواردی است که قانون تعیین نموده و از این لحاظ تفاوت دارند .

 

صلاحیت دادرسی شورای حل اختلاف و موضوعاتی که می تواند در شورا مورد بررسی قرار گیرد را می توان به دو دسته تقسیم بندی کرد که در دسته اول ، شورای حل اختلاف مانند دادگاه صلاحیت رسیدگی و صدور حکم در دعاوی خاصی را دارد و در دسته دوم ، شورای حل اختلاف صرفا صلاحیت تلاش برای حصول سازش میان طرفین دعوا را دارد ولی نمی تواند حکم صادر کند ؛ بلکه اگر نتوانست صلح و سازش برقرار کند ، باید پرونده را به دادگاه صالح بفرستد .

 

بر اساس قانون ، شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به دعاوی زیر را دارد و در موارد زیر مبادرت به صدور رای می کند :

- دعاوی مالی راجع به اموال منقول تا نصاب دویست میلیون ریال ؛

- تمامی دعاوی مربوط به تخلیه عین مستاجره به جز دعاوی مربوط به سرقفلی و حق کسب و پیشه ؛

- دعاوی تعدیل اجاره بها به شرطی که در رابطه استیجاری اختلافی وجود نداشته باشد ؛

- صدور گواهی حصر وراثت ، تحریر ترکه ، مهر و موم ترکه و رفع آن ؛

- ادعای اعسار از پرداخت محکوم به در صورتی که شورا نسبت به اصل دعوی رسیدگی کرده باشد ؛

- دعاوی خانواده راجع به جهیزیه ، مهریه و نفقه تا نصاب دویست میلیون ریال ؛ در صورتی که مشمول ماده 29 قانون حمایت خانواده نباشند ؛

- تامین دلیل ؛

- جرایم تعزیری که صرفا مستوجب مجازات جزای نقدی درجه هشت باشد . لازم به ذکر است که شورای حل اختلاف در خصوص جرایم ، نمی تواند حکم شلاق یا حبس صادر کند .

 

البته شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به برخی از دعاوی را ندارد و این دعاوی در دادگاه باید مورد بررسی قرار بگیرند که عبارتند از :

- اختلاف در اصل نکاح ، اصل طلاق ، فسخ نکاح ، رجوع ، نسب ؛

- اختلاف در اصل وقفیت ، وصیت و تولیت ؛

- دعاوی راجع به حجر و ورشکستگی ؛

- دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی ؛

- اموری که به موجب قوانین دیگر در صلاحیت مراجع اختصاصی یا مراجع قضایی غیر دادگستری باشد .

 

علاوه بر موارد صلاحیت شورای حل اختلاف که می تواند حکم صادر کند ، شورای حل اختلاف در ارتباط با موارد زیر می تواند با توافق طرفین دعوا برای ایجاد صلح و سازش تلاش کند :

- کلیه امور مدنی و حقوقی ؛

- کلیه جرایم قابل گذشت ؛

- جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت .

البته به موجب بخشنامه اخیر ، در صورتی که دعوایی در دادگاه اقامه شده و مربوط به امور حقوقی و مدنی ، جرایم قابل گذشت یا جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت باشد ، دادگاه ابتدائا پرونده را برای حصول سازش به شورای حل اختلاف ارجاع می دهد .

در صورتی که دعوا در شورای حل اختلاف منجر به سازش شد ، شورا گزارش اصلاحی صادر می کند که این گزارش قطعی است ؛ اما اگر سازش واقع نشد ، سپس پرونده به دادگاه فرستاده می شود تا در دادگاه مورد رسیدگی قرار گرفته و حکم صادر شود .

فرق شورای حل اختلاف با دادگاه از نظر هزینه دادرسی

از نظر صلاحیت یا موضوع رسیدگی، شوراهای حل اختلاف با دادگاه تفاوت دارند . در توضیح این مطلب باید گفت که به موجب قانون اساسی همه افراد حق دارند برای دادخواهی به دادگاه‌های صالح رجوع نمایند و مرجع رسمی تظلمات و شکایات ، دادگاه های دادگستری است .

با این وجود ، در کنار دادگاه های دادگستری که شامل دادگاه های حقوقی و دادگاه های کیفری برای رسیدگی به دعاوی حقوقی و کیفری است ، شورای حل اختلاف نیز پیش بینی شده است که صرفا در برخی از دعاوی با اهمیت کم تر صلاحیت رسیدگی دارد و یا اینکه ابتدائا برای حصول سازش میان طرفین تلاش می کند ؛ لذا صلاحیت دادرسی دادگاه های دادگستری صلاحیت عام است و صلاحیت شورای حل اختلاف ، صلاحیتی خاص و صرفا در همان مواردی است که قانون تعیین نموده و از این لحاظ تفاوت دارند .

 

صلاحیت دادرسی شورای حل اختلاف و موضوعاتی که می تواند در شورا مورد بررسی قرار گیرد را می توان به دو دسته تقسیم بندی کرد که در دسته اول ، شورای حل اختلاف مانند دادگاه صلاحیت رسیدگی و صدور حکم در دعاوی خاصی را دارد و در دسته دوم ، شورای حل اختلاف صرفا صلاحیت تلاش برای حصول سازش میان طرفین دعوا را دارد ولی نمی تواند حکم صادر کند ؛ بلکه اگر نتوانست صلح و سازش برقرار کند ، باید پرونده را به دادگاه صالح بفرستد .

 

بر اساس قانون ، شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به دعاوی زیر را دارد و در موارد زیر مبادرت به صدور رای می کند :

- دعاوی مالی راجع به اموال منقول تا نصاب دویست میلیون ریال ؛

- تمامی دعاوی مربوط به تخلیه عین مستاجره به جز دعاوی مربوط به سرقفلی و حق کسب و پیشه ؛

- دعاوی تعدیل اجاره بها به شرطی که در رابطه استیجاری اختلافی وجود نداشته باشد ؛

- صدور گواهی حصر وراثت ، تحریر ترکه ، مهر و موم ترکه و رفع آن ؛

- ادعای اعسار از پرداخت محکوم به در صورتی که شورا نسبت به اصل دعوی رسیدگی کرده باشد ؛

- دعاوی خانواده راجع به جهیزیه ، مهریه و نفقه تا نصاب دویست میلیون ریال ؛ در صورتی که مشمول ماده 29 قانون حمایت خانواده نباشند ؛

- تامین دلیل ؛

- جرایم تعزیری که صرفا مستوجب مجازات جزای نقدی درجه هشت باشد . لازم به ذکر است که شورای حل اختلاف در خصوص جرایم ، نمی تواند حکم شلاق یا حبس صادر کند .

 

البته شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به برخی از دعاوی را ندارد و این دعاوی در دادگاه باید مورد بررسی قرار بگیرند که عبارتند از :

- اختلاف در اصل نکاح ، اصل طلاق ، فسخ نکاح ، رجوع ، نسب ؛

- اختلاف در اصل وقفیت ، وصیت و تولیت ؛

- دعاوی راجع به حجر و ورشکستگی ؛

- دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی ؛

- اموری که به موجب قوانین دیگر در صلاحیت مراجع اختصاصی یا مراجع قضایی غیر دادگستری باشد .

 

علاوه بر موارد صلاحیت شورای حل اختلاف که می تواند حکم صادر کند ، شورای حل اختلاف در ارتباط با موارد زیر می تواند با توافق طرفین دعوا برای ایجاد صلح و سازش تلاش کند :

- کلیه امور مدنی و حقوقی ؛

- کلیه جرایم قابل گذشت ؛

- جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت .

البته به موجب بخشنامه اخیر ، در صورتی که دعوایی در دادگاه اقامه شده و مربوط به امور حقوقی و مدنی ، جرایم قابل گذشت یا جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت باشد ، دادگاه ابتدائا پرونده را برای حصول سازش به شورای حل اختلاف ارجاع می دهد .

در صورتی که دعوا در شورای حل اختلاف منجر به سازش شد ، شورا گزارش اصلاحی صادر می کند که این گزارش قطعی است ؛ اما اگر سازش واقع نشد ، سپس پرونده به دادگاه فرستاده می شود تا در دادگاه مورد رسیدگی قرار گرفته و حکم صادر شود .