در صورتی که طرفین دعوا، حضور شخص دیگری را در جریان دادرسی لازم بدانند، می توانند از دعوای جلب ثالث استفاده کنند. اصحاب دعوا تا پایان جلسه اول دادرسی مهلت دارند جهات و دلایل جلب ثالث را به دادگاه اعلام کرده و پس از آن تا حداکثر سه روز، دادخواست جلب ثالث را تقدیم داداگاه کنند. جلب ثالث در مرحله تجدید نظر، شورای حل اختلاف و دیوان عدالت اداری ممکن است، در حالی که امکان جلب ثالث در دیوان عالی وجود ندارد. 

گاهی  ممکن است شرایط یک پرونده قضایی پیچیده شود و نیاز باشد تا به اختلافاتی که با شخص دیگر به غیر از طرفین دعوا بوجود آمده، در طی دادرسی رسیدگی شود. قانون برای حل این مشکل، راه حلی ایجاده کرده است که از آن به عنوان جلب ثالث یاد می شود.

برای اینکه دعوای جلب ثالث، توسط دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی مورد بررسی قرار گیرد، باید مراحل مختلفی از دادرسی و تشریفات خاصی را از جمله رعایت مهلت در ارایه دادخواست به مرجع خاص و ارایه دلایل در زمان مشخص طی شود و همچنین این دعوا از نظر ماهیتی هم باید از ویژگی هایی برخوردار باشد، در غیر این صورت به این دعوا ترتیب اثر داده نمی شود. 

از همین رو در رابطه با تشریفات دعوای جلب ثالث، در ادامه این مقاله، به این سوالات که دعوای جلب ثالث و انواع آن چیست و چه آثاری دارد و شرایط جلب ثالث به دعوا چگونه است، پاسخ داده خواهد شد و در نهایت، اقامه دعوای جلب ثالث در مراحل مختلف دادرسی من جمله بدوی و تجدید نظر و مراجع مختلف از جمله شورای حل اختلاف، دیوان عالی و دیوان عدالت اداری را بررسی خواهیم کرد.

جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر

 گاهی به دلایلی لازم می شود که شخص دیگری غیر از خواهان و خوانده در دعوا حضور داشته باشد، این دلایل ممکن است از قرار زیر باشد: اولا طرفین دعوا بیم آن را دارند که شخص دیگری بعد از صدور رای از اعتراض ثالث استفاده کند و به همین دلیل او را به جریان دادرسی جلب می کنند تا در همان دادگاه، وی نیز محکوم گردد.

مزیت دیگری که جلب ثالث، به عنوان یک دعوی طاری، برای آن ها می  تواند داشته باشد این است که جلب ثالث از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار است به این معنی که ثالث دیگر نمی تواند همان دعوا را در دادگاه مطرح کند.  مورد دوم که ممکن است جلب ثالث صورت بگیرد این است که خوانده یعنی همان شخصی که از خود در برابر ادعای خواهان دفاع می کند، ثالث را به دعوا دعوت می کند تا توضیحاتی را در مورد ادعای خواهان بدهد. زیرا ممکن است موضوع حقی که خواهان نسبت به آن ادعا دارد را ثالث به خوانده منتقل کرده باشد. 

جلب ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی در ماده 135 این گونه تعریف شده است:  "هریک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، می تواند تا پایان جلسه اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بنماید، چه دعوا در مرحله نخستین باشد یا تجدیدنظر."

به بیان دیگر، دعوای جلب ثالث زمانی روی می دهد که یکی از طرفین دعوا ثالثی را که در جریان دعوا نیست را به جریان دادرسی جلب، یعنی به صورت اجباری او را به دعوا دعوت میکنند. شخصی که ثالث را جلب می کند را جالب، و ثالثی که جلب می شود را مجلوب ثالث می نامند.

انواع جلب ثالث

جلب ثالث اصلی: . این نوع جلب از طرف خواهان دعوای اصلی و اولیه صورت می گیرد تا مجلوب را همانند خوانـده دعـوای اصـلی محکوم نماید. علت محکومیت او می تواند به علت خواسته دعوای اصلی و یا موضوع دیگر باشد. با این حال در هر صورت باید منشا هر دو یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند. خوانده نیز می تواند  از جلب ثالث اصلی استفاده کند و او را  در برابر خواهان اصلی به جای خود محکوم  و یا او را در محکومیت خود شریک کند.

جلب ثالث تقویتی: جلب ثالث می تواند کمکی یا تقویتی باشد؛ ثالث جلب می شود تا با محکومیت وی در دعوای جلب ثالث امکان برنده شدن جالب یعنی شخصی که او را جلب کرده است، بالا برود. دعوای جلب ثالث تقویتی هم مانند جلب ثالث اصلی باید با دعوای اصلی هم منشا باشد یعنی دلیل بوجود آمدن این دعوا با دعوای اصلی یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند.

جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر

 گاهی به دلایلی لازم می شود که شخص دیگری غیر از خواهان و خوانده در دعوا حضور داشته باشد، این دلایل ممکن است از قرار زیر باشد: اولا طرفین دعوا بیم آن را دارند که شخص دیگری بعد از صدور رای از اعتراض ثالث استفاده کند و به همین دلیل او را به جریان دادرسی جلب می کنند تا در همان دادگاه، وی نیز محکوم گردد.

مزیت دیگری که جلب ثالث، به عنوان یک دعوی طاری، برای آن ها می  تواند داشته باشد این است که جلب ثالث از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار است به این معنی که ثالث دیگر نمی تواند همان دعوا را در دادگاه مطرح کند.  مورد دوم که ممکن است جلب ثالث صورت بگیرد این است که خوانده یعنی همان شخصی که از خود در برابر ادعای خواهان دفاع می کند، ثالث را به دعوا دعوت می کند تا توضیحاتی را در مورد ادعای خواهان بدهد. زیرا ممکن است موضوع حقی که خواهان نسبت به آن ادعا دارد را ثالث به خوانده منتقل کرده باشد. 

جلب ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی در ماده 135 این گونه تعریف شده است:  "هریک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، می تواند تا پایان جلسه اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بنماید، چه دعوا در مرحله نخستین باشد یا تجدیدنظر."

به بیان دیگر، دعوای جلب ثالث زمانی روی می دهد که یکی از طرفین دعوا ثالثی را که در جریان دعوا نیست را به جریان دادرسی جلب، یعنی به صورت اجباری او را به دعوا دعوت میکنند. شخصی که ثالث را جلب می کند را جالب، و ثالثی که جلب می شود را مجلوب ثالث می نامند.

انواع جلب ثالث

جلب ثالث اصلی: . این نوع جلب از طرف خواهان دعوای اصلی و اولیه صورت می گیرد تا مجلوب را همانند خوانـده دعـوای اصـلی محکوم نماید. علت محکومیت او می تواند به علت خواسته دعوای اصلی و یا موضوع دیگر باشد. با این حال در هر صورت باید منشا هر دو یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند. خوانده نیز می تواند  از جلب ثالث اصلی استفاده کند و او را  در برابر خواهان اصلی به جای خود محکوم  و یا او را در محکومیت خود شریک کند.

جلب ثالث تقویتی: جلب ثالث می تواند کمکی یا تقویتی باشد؛ ثالث جلب می شود تا با محکومیت وی در دعوای جلب ثالث امکان برنده شدن جالب یعنی شخصی که او را جلب کرده است، بالا برود. دعوای جلب ثالث تقویتی هم مانند جلب ثالث اصلی باید با دعوای اصلی هم منشا باشد یعنی دلیل بوجود آمدن این دعوا با دعوای اصلی یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند.

جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر

 گاهی به دلایلی لازم می شود که شخص دیگری غیر از خواهان و خوانده در دعوا حضور داشته باشد، این دلایل ممکن است از قرار زیر باشد: اولا طرفین دعوا بیم آن را دارند که شخص دیگری بعد از صدور رای از اعتراض ثالث استفاده کند و به همین دلیل او را به جریان دادرسی جلب می کنند تا در همان دادگاه، وی نیز محکوم گردد.

مزیت دیگری که جلب ثالث، به عنوان یک دعوی طاری، برای آن ها می  تواند داشته باشد این است که جلب ثالث از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار است به این معنی که ثالث دیگر نمی تواند همان دعوا را در دادگاه مطرح کند.  مورد دوم که ممکن است جلب ثالث صورت بگیرد این است که خوانده یعنی همان شخصی که از خود در برابر ادعای خواهان دفاع می کند، ثالث را به دعوا دعوت می کند تا توضیحاتی را در مورد ادعای خواهان بدهد. زیرا ممکن است موضوع حقی که خواهان نسبت به آن ادعا دارد را ثالث به خوانده منتقل کرده باشد. 

جلب ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی در ماده 135 این گونه تعریف شده است:  "هریک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، می تواند تا پایان جلسه اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بنماید، چه دعوا در مرحله نخستین باشد یا تجدیدنظر."

به بیان دیگر، دعوای جلب ثالث زمانی روی می دهد که یکی از طرفین دعوا ثالثی را که در جریان دعوا نیست را به جریان دادرسی جلب، یعنی به صورت اجباری او را به دعوا دعوت میکنند. شخصی که ثالث را جلب می کند را جالب، و ثالثی که جلب می شود را مجلوب ثالث می نامند.

انواع جلب ثالث

جلب ثالث اصلی: . این نوع جلب از طرف خواهان دعوای اصلی و اولیه صورت می گیرد تا مجلوب را همانند خوانـده دعـوای اصـلی محکوم نماید. علت محکومیت او می تواند به علت خواسته دعوای اصلی و یا موضوع دیگر باشد. با این حال در هر صورت باید منشا هر دو یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند. خوانده نیز می تواند  از جلب ثالث اصلی استفاده کند و او را  در برابر خواهان اصلی به جای خود محکوم  و یا او را در محکومیت خود شریک کند.

جلب ثالث تقویتی: جلب ثالث می تواند کمکی یا تقویتی باشد؛ ثالث جلب می شود تا با محکومیت وی در دعوای جلب ثالث امکان برنده شدن جالب یعنی شخصی که او را جلب کرده است، بالا برود. دعوای جلب ثالث تقویتی هم مانند جلب ثالث اصلی باید با دعوای اصلی هم منشا باشد یعنی دلیل بوجود آمدن این دعوا با دعوای اصلی یکی باشد و با هم ارتباط داشته باشند.

جلب ثالث در شورای حل اختلاف

طولانی بودن و پر هزینه بودن دادرسی موجب شد تا شورای حل اختلاف برای سریع تر شدن و حذف تشریفات دادرسی بودجود بیاید و این مرجع به رسیدگی به اختلافات و شکایات مردم در برخی از موارد من جمله دعوا های مالی کمتر از دویست میلیون ریال، دعاوی تخلیه مستاجر، صدور گواهی انحصار وراثت و از این قبیل می پردازد.  

و در یک ماده پیش از آن، ماده 21، مقرر می دارد که در صورتی که هزینه دادرسی پرداخت شود، به دعوای جلب ثالث رسیدگی می شود: " رسیدگی به درخواست هایی که به صورت شفاهی مطرح و در صورت مجلس درج می‌گردد، منوط به پرداخت هزینه دادرسی مطابق مقررات می‌باشد." 

جلب ثالث در دیوان عالی کشور

در برخی از جرایم که مجازات های سنگین تری دارند، به طور مثال قصاص برای این که عدالت بهتر رعایت شود و بر حسن اجرای قوانین در دادگاه ها نظارت باشد، نهادی با عنوان دیوان عالی کشور بوجود آمد که وظیفه رسیدگی به فرجام خواهی و اعتراضات به آرای دادگاه تجدید نظر را دارد. از دیگر وظایف این مرجع، صدور آراء وحدت رویه است.

جلب ثالث در دیوان عدالت اداری

ماده ۵۴ قانون دیوان عدالت اداری در مورد امکان جلب ثالث این گونه بیان می کند:" هر گاه شاکی، جلب شخص حقیقی یا حقوقی دیگری غیر از طرف شکایت را به دادرسی لازم بداند، می‌ تواند ضمن دادخواست تقدیمی یا دادخواست جداگانه، حداکثر ظرف سی روز پس از ثبت دادخواست اصلی، تقاضای خود را تسلیم کند. همچنین در صورتی که طرف شکایت، جلب شخص حقیقی یا حقوقی دیگری به دادرسی را ضروري بداند، می‌ تواند ضمن پاسخ کتبی، دادخواست خود را تقدیم نماید."  بنابراین هر دو طرف دعوا، خواهان و خوانده، می توانند ثالث را جلب کنند. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد  جلب ثالث در کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا عضو شوید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون جلب ثالث پاسخ دهند.