عقیم بودن همسر

طبق بند 10 قانون حمایت از خانواده، در صورتی که زوج طی بازه زمانی پنج سال قادر به بچه دار شدن نبوده باشد، زوجه می تواند بعد این بازه زمانی طرح دعوی طلاق نموده و در نهایت با تایید نهایی نازایی همسر توسط دادگاه رسیدگی کننده، می تواند طلاق بگیرد.

هر زندگی زناشویی ممکن است روزی به بن بست خورده و به طلاق بیانجامد. دلایل طلاق بسیار گسترده هستند یکی از شایع ترین این دلایل، طلاق به دلیل نازایی شوهر است. آمارهای ثبت شده در سطح جهان نشان می دهند که حدود 15 درصد از زوج ها، مشکل ناباروری دارند.

عقیم بودن همسر به دلایل مختلفی رخ می دهد که شامل؛ بسته شدن مسیر انتقال اسپرم، تولید میزان اسپرم پایین، تولید اسپرم ضعیف، آسیب های جسمی، داشتن زندگی ناسالم مثل مصرف الکل و مواد مخدر یا دریافت اشعه ایکس می شود. در این شرایط زوجه دو راه در پیش دارد یا در کنار همسر خود به زندگی ادامه داده یا درخواست طلاق نماید.

با توجه به این که زوجه تا سن مشخصی توانایی باروری دارد و با توجه به این مسئله که بچه دار شدن حق طبیعی هر انسانی است، از نظر قانونی هر چند بسیار محدود شرایط و قوانینی برای این منظور تعیین شده است. در ادامه به ارائه مطالبی در رابطه با عقیم بودن همسر و طلاق گرفتن به خاطر نازایی شوهر پرداخته شده است.

فهمیدن عقیم بودن همسر در دوران نامزدی

می توان اذعان داشت که از متداول ترین دلایل طلاق، عقیم بودن همسر است. اما با توجه به پیشرفت های گسترده ای که در علم پزشکی رخ داده است، کمتر زوجی مشکل ناباروی خواهند داشت و به کمک روش های مختلف امکان بارداری میسر شده است.

عقیم بودن همسر می تواند در دوران های مختلف زندگی، مثل دوران نامزدی تایید گردد. در شرایطی که زوجه در این دوران متوجه شود که همسرش به دلایل مختلف عقیم است و تمایل به طلاق داشته باشد، برای انجام این کار می تواند با دریافت گواهی پزشکی قانونی یا پزشک معتمد مبنی بر عقیم بودن زوج درخواست طلاق دهد. در این شرایط کلیه فرایند طلاق به شکل معمول خود باید طی گردد.

نحوه گرفتن طلاق به دلیل عقیم بودن همسر

طبق قانون، ناباروری تعریف مخصوص به خود را دارد. تعریف ناباروری در قانون به زوجی اطلاق می شود که طی گذشت یک سال با توجه به داشتن رابطه جنسی منظم و عدم استفاده از روش های جلوگیری از بارداری، همچنان باردار نشده اند. قانون مصوب شده در این زمینه مربوط به سال 1353 است، که براساس قانون حمایت خانواده در مورد مشکل عقیم بودن همسر و حق طلاق زوجه صحبت شده است.

این قانون مجددا در سال 1391 تصویب شده و به قوت خود باقی مانده است. بر این اساس گرفتن حق طلاق در عقد نامه ازدواج دائم، طبق بند 10 قانون حمایت از خانواده، نازایی مرد ذکر شده است. طبق قانون مذکور، در بند ب، صفحه چهارده شروط ضمن عقد سند ازدواج در صورتی که زوج طی بازه زمانی پنج سال قادر به بچه دار شدن نباشد، زوجه می تواند بعد این بازه زمانی طرح دعوی طلاق نموده و در نهایت با تایید نهایی نازایی همسر توسط دادگاه رسیدگی کننده، طلاق خود را بگیرد.

این قانون براساس بند سیزده مربوط به ماده 8 حمایت از خانواده مطرح شده است. از طرف دیگر حتی اگر امضا شرط ضمن عقد در این باب صورت نگرفته باشد، باز هم براساس اخلاق و عقل و شرع، در شرایطی که عقیم بودن همسر ثابت شده باشد، زوجه می تواند تحت شرایط ذکر شده از همسر خود جدا شود. این کار می تواند بعد از گذشت پنج سال به استناد عسر و حرج به دلیل عقیم بودن همسر صورت بگیرد.

نکته مهمی که در این زمینه مطرح است این است که در صورتی که زوجه تمایلی به انجام روش های درمانی نظیر بارور کردن تخمک و کاشت آن درون رحم یا تزریق اسپرم نداشته باشد، همچنان حق طلاق برای زوجه به قوت خود برقرار خواهد بود. در شرایطی که طلاق به دلیل عقیم بودن همسر باشد. زوجه تمامی حقوق خود را مانند مهریه، اجرت المثل و نفقه را دریافت می کند. باید به این نکته توجه داشت که در شرایطی که زوجه خود یائسه بوده یا قدرت باروری نداشته باشد، گرفتن حکم طلاق به دلیل عقیم بودن همسر امکان پذیر نخواهد بود.

نحوه گرفتن طلاق به دلیل عقیم بودن به شرح زیر است:

گذشت زمان پنج سال

تهیه دادخواست طلاق

تهیه مدارک پزشکی جهت تایید مدعا

ارجاع پرونده به پزشکی قانونی جهت تایید عقیم بودن همسر

تایید پزشکی قانونی

اعلام حکم به الزام مرد به طلاق

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد عقیم بودن همسر در کانال تلگرام خانواده عضو شوید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون در مورد عقیم بودن همسر ​پاسخ دهند .