براساس قانون حضانت اطفال اعم از دختر و پسر تا سن 7 سالگی بر عهده مادر بوده و بعد از آن تا رسیدن به سن بلوغ برعهده پدر می باشد . فرزندان پسر بعد از رسیدن به سن بلوغ یعنی 15 سالگی از حضانت والدین خود خارج شده و می توانند در خصوص آنکه می خواهند با کدام یک از والدین خود زندگی کنند تصمیم گیری نمایند .

یکی از مباحث اساسی و بسیار حیاتی که در زمان طلاق و جدایی بین زوجین مطرح می شود ، بحث حضانت می باشد . در صورتی که بین زوجین توافقی در این خصوص انجام نشده باشد ، دادگاه در این زمینه تعیین تکلیف می کند . در واقع قانون ، قواعد خاصی را در مورد حضانت و محدوده سنی که فرزندان در حضانت پدر و مادر خود قرار دارند ، ایجاد کرده است از جمله آنکه حضانت فرزندان تا هفت سالگی با مادر است .

البته نکته بسیاری مهمی که در این مقوله باید به آن توجه شود آن است که فرزند پسر در چه زمانی از حضانت پدر و مادر خود خارج شده و می تواند تصمیم بگیرد که پیش کدام یک از والدین خود زندگی کند ؟ در ادامه به توضیحات کاملی در خصوص سن قانونی پسر برای تصمیم گیری می پردازیم .

حضانت در معنای عرفی به مفهوم نگهداری و تربیت کودک می باشد که در زمان زندگی مشترک ، والدین این مسئولیت را به صورت اشتراکی انجام می دهند . اما از آنجایی که برخی از ازدواج ها به طلاق و جدایی منجر می شوند ، سوالی که در اینجا مطرح می شود آن است که بعد از طلاق حضانت فرزند پسر برعهده کدام یک از والدین می باشد ؟

براساس ماده 1169 قانون مدنی : " برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . " بنابراین مادر تا هفت سالگی برای حضانت فرزندان چه پسر و چه دختر اولویت دارد و بعد از آن پدر عهده دار حضانت خواهد بود .

در صورتی که بعد از 7 سالگی بین پدر و مادر در مورد حضانت اختلاف وجود داشته باشد ، تشخیص آنکه حضانت طفل با چه کسی باشد بنا بر مصلحت کودک توسط دادگاه تعیین می شود . در واقع می توان گفت احتمالا منظور قانونگذار این بوده که اگر مصلحت کودک ایجاب کند ممکن است بعد از هفت سالگی همچنان حضانت با مادر باشد البته در این خصوص قانون بیان صریحی ندارد .

لازم به ذکر است که در حالتی که بین زوجین در خصوص حضانت توافقی صورت گرفته باشد ، توافق آن ها از نظر قانون محترم شمرده شده و بر همان اساس عمل می شود . باید گفت که حتی در زمان حضانت مادر نیز ، پدر وظیفه دارد که مخارج زندگی فرزند خود را اعم پسر و دختر بپردازد .

نکته دیگری که توجه به آن خالی از لطف نیست آن است که براساس قانون اگر مادر در زمان حضانت اقدام به ازدواج نماید ، پدر می تواند از دادگاه درخواست سلب حضانت مادر و عهده دار شدن حضانت توسط خودش را درخواست نماید .

حضانت در معنای عرفی به مفهوم نگهداری و تربیت کودک می باشد که در زمان زندگی مشترک ، والدین این مسئولیت را به صورت اشتراکی انجام می دهند . اما از آنجایی که برخی از ازدواج ها به طلاق و جدایی منجر می شوند ، سوالی که در اینجا مطرح می شود آن است که بعد از طلاق حضانت فرزند پسر برعهده کدام یک از والدین می باشد ؟

براساس ماده 1169 قانون مدنی : " برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . " بنابراین مادر تا هفت سالگی برای حضانت فرزندان چه پسر و چه دختر اولویت دارد و بعد از آن پدر عهده دار حضانت خواهد بود .

در صورتی که بعد از 7 سالگی بین پدر و مادر در مورد حضانت اختلاف وجود داشته باشد ، تشخیص آنکه حضانت طفل با چه کسی باشد بنا بر مصلحت کودک توسط دادگاه تعیین می شود . در واقع می توان گفت احتمالا منظور قانونگذار این بوده که اگر مصلحت کودک ایجاب کند ممکن است بعد از هفت سالگی همچنان حضانت با مادر باشد البته در این خصوص قانون بیان صریحی ندارد .

لازم به ذکر است که در حالتی که بین زوجین در خصوص حضانت توافقی صورت گرفته باشد ، توافق آن ها از نظر قانون محترم شمرده شده و بر همان اساس عمل می شود . باید گفت که حتی در زمان حضانت مادر نیز ، پدر وظیفه دارد که مخارج زندگی فرزند خود را اعم پسر و دختر بپردازد .

نکته دیگری که توجه به آن خالی از لطف نیست آن است که براساس قانون اگر مادر در زمان حضانت اقدام به ازدواج نماید ، پدر می تواند از دادگاه درخواست سلب حضانت مادر و عهده دار شدن حضانت توسط خودش را درخواست نماید .

حضانت در معنای عرفی به مفهوم نگهداری و تربیت کودک می باشد که در زمان زندگی مشترک ، والدین این مسئولیت را به صورت اشتراکی انجام می دهند . اما از آنجایی که برخی از ازدواج ها به طلاق و جدایی منجر می شوند ، سوالی که در اینجا مطرح می شود آن است که بعد از طلاق حضانت فرزند پسر برعهده کدام یک از والدین می باشد ؟

براساس ماده 1169 قانون مدنی : " برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . " بنابراین مادر تا هفت سالگی برای حضانت فرزندان چه پسر و چه دختر اولویت دارد و بعد از آن پدر عهده دار حضانت خواهد بود .

در صورتی که بعد از 7 سالگی بین پدر و مادر در مورد حضانت اختلاف وجود داشته باشد ، تشخیص آنکه حضانت طفل با چه کسی باشد بنا بر مصلحت کودک توسط دادگاه تعیین می شود . در واقع می توان گفت احتمالا منظور قانونگذار این بوده که اگر مصلحت کودک ایجاب کند ممکن است بعد از هفت سالگی همچنان حضانت با مادر باشد البته در این خصوص قانون بیان صریحی ندارد .

لازم به ذکر است که در حالتی که بین زوجین در خصوص حضانت توافقی صورت گرفته باشد ، توافق آن ها از نظر قانون محترم شمرده شده و بر همان اساس عمل می شود . باید گفت که حتی در زمان حضانت مادر نیز ، پدر وظیفه دارد که مخارج زندگی فرزند خود را اعم پسر و دختر بپردازد .

نکته دیگری که توجه به آن خالی از لطف نیست آن است که براساس قانون اگر مادر در زمان حضانت اقدام به ازدواج نماید ، پدر می تواند از دادگاه درخواست سلب حضانت مادر و عهده دار شدن حضانت توسط خودش را درخواست نماید .