در میان قراردادهای مختلف دو قرارداد وجود دارند که بسیار به یکدیگر شبیه اند و از این حیث منجر به اشتباهاتی می شود . این دو عقد ، عقد ودیعه و عقد عاریه هستند که هر دو از عقود معین اند . اولین تفاوت این دو عقد این است که ودیعه اذن در نگه داری مال است ولی عاریه اذن در استفاده مال است . اگرچه در تعریف این دو قرارداد بسیار به هم نزدیکند دارای تفاوت هایی نیز هستند . 

قراردادها در حقوق انواع مختلفی دارند و به علت رواج بعضی از قراردادها و استفاده زیاد مردم از آنها ، احتمالا نام بعضی از آن ها را بیشتر شنیده اید ، مثل قرارداد اجاره ، عقد بیع یا عقد رهن . اما برخی دیگر از قراردادها کمتر شناخته شده اند و با اینکه شاید ما در طول زندگی ناخودآگاه تحت تاثیر تبعات قانونی و حقوقی آنها باشیم اما نامشان را ندانیم .

به عنوان نمونه زمانی که کسی آپارتمان یا اتومیبل خود را مدتی به دست دوست ، برادر یا همسایه خود می سپارد ، تا آن شخص از آن مال نگهداری کند . در این حالت می گوییم خانه یا اتومبیل خود را نزد تو به امانت گذاشتم ، این بیان عامیانه در حقوق تحت عنوان عقد ودیعه شناخته می شود .
در میان قراردادهای مختلف دو قرارداد وجود دارند که بسیار به یکدیگر شبیه اند و از این حیث منجر به اشتباهاتی می شود . به همین دلیل در این مقاله به بررسی عقد ودیعه و عقد عاریه و تفاوت عقد عاریه و عقد ودیعه می پردازیم . 

قرارداد ودیعه و عاریه ، قراردادهای حقوقی هستند که بسیار به هم شباهت داشته و به همین علت موجب اشتباه می شوند . لازم به ذکر هستند که این قرارداد ها از جمله عقود معین هستند و در ادامه به تعریف مختصری از این دو عقد می پردازیم .
عقد ودیعه : عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین مال خود را به دیگری می دهد ، برای آن که آن را مجانا نگاه دارد و در موعد مقرر هم برگرداند . بنابراین هر زمانی که کسی مال خودش را به دیگری امانت بدهد تا برایش نگه دارد ، عقد ودیعه شکل می گیرد ، مثل : نگه داری کفش در مساجد و حرم ها   .
عقد عاریه : بر اساس ماده  639  ، عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود . عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند . به عبارت دیگر عقدی است که به موجب آن یکی مال خود را به دیگری می دهد تا به طور مجانی از آن منتفع شود .

همانطور که مشاهده کردید ، در تعریف این دو قرارداد بسیار به هم نزدیکند اما تفاوت هایی دارند که آن ها را از هم مجزا می کند .

قرارداد ودیعه و عاریه ، قراردادهای حقوقی هستند که بسیار به هم شباهت داشته و به همین علت موجب اشتباه می شوند . لازم به ذکر هستند که این قرارداد ها از جمله عقود معین هستند و در ادامه به تعریف مختصری از این دو عقد می پردازیم .
عقد ودیعه : عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین مال خود را به دیگری می دهد ، برای آن که آن را مجانا نگاه دارد و در موعد مقرر هم برگرداند . بنابراین هر زمانی که کسی مال خودش را به دیگری امانت بدهد تا برایش نگه دارد ، عقد ودیعه شکل می گیرد ، مثل : نگه داری کفش در مساجد و حرم ها   .
عقد عاریه : بر اساس ماده  639  ، عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود . عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند . به عبارت دیگر عقدی است که به موجب آن یکی مال خود را به دیگری می دهد تا به طور مجانی از آن منتفع شود .

همانطور که مشاهده کردید ، در تعریف این دو قرارداد بسیار به هم نزدیکند اما تفاوت هایی دارند که آن ها را از هم مجزا می کند .

قرارداد ودیعه و عاریه ، قراردادهای حقوقی هستند که بسیار به هم شباهت داشته و به همین علت موجب اشتباه می شوند . لازم به ذکر هستند که این قرارداد ها از جمله عقود معین هستند و در ادامه به تعریف مختصری از این دو عقد می پردازیم .
عقد ودیعه : عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین مال خود را به دیگری می دهد ، برای آن که آن را مجانا نگاه دارد و در موعد مقرر هم برگرداند . بنابراین هر زمانی که کسی مال خودش را به دیگری امانت بدهد تا برایش نگه دارد ، عقد ودیعه شکل می گیرد ، مثل : نگه داری کفش در مساجد و حرم ها   .
عقد عاریه : بر اساس ماده  639  ، عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود . عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند . به عبارت دیگر عقدی است که به موجب آن یکی مال خود را به دیگری می دهد تا به طور مجانی از آن منتفع شود .

همانطور که مشاهده کردید ، در تعریف این دو قرارداد بسیار به هم نزدیکند اما تفاوت هایی دارند که آن ها را از هم مجزا می کند .