زنان، ممکن است با دلایل موجه و یا غیر موجه، اقدام به ترک منزل همسر خود نمایند. چنانچه زن، بدون عذر موجه، اقدام به ترک خانه نماید، با حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر و حکم فرار زن شوهردار که در قانون آمده است، روبرو خواهد شد. حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر در قانون، شامل قطع نفقه زن و امکان ازدواج مجدد مرد، در صورت درخواست از دادگاه، می باشد.

بر اساس قانون مدنی، وقوع عقد نکاح میان زن و مرد، آن ها را به زوجیت یکدیگر در می آورد. همچنین، وقوع این عقد، حقوقی را برای آن ها و تکالیف مختلفی را بر عهده آنان، ایجاد می نماید. یکی از مهم ترین این تکالیف که در قانون مدنی، به آن توجه ویژه شده است، تکلیف زن، به زندگی زیر یک سقف با مرد است.

گاهی، بنا به دلایل مختلف، زنان، اقدام به ترک کردن منزل همسر خود می نمایند و به همین دلیل، امکان ایفای وظایف زناشویی از بین خواهد رفت. ترک منزل توسط زن، در صورتی که با عذر موجهی نظیر اعتیاد مرد، بد دهنی مرد، نداشتن امنیت جانی زن و مواردی نظیر این ها نباشد، زن را با حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر که در قانون آمده، مواجه خواهد کرد.

از این رو، در این مقاله، قصد داریم به تعریف ترک کردن خانه توسط زوجه بپردازیم و در ادامه، حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر را بیان کنیم. چنانچه سوالاتی پیرامون حکم فرار زن شوهردار دارید، با ما همراه باشید.

بر اساس قانون مدنی، زن مکلف است تا در مقابل شوهر، از وی تمکین نماید. البته، به علت ارتباط تمکین با نفقه، در قبال تمکین از شوهر، زن، استحقاق دریافت نفقه را داشته و بنابراین، پرداخت نفقه، از تکالیف مرد است. تمکین، به دو صورت عام و خاص، می باشد. تمکین عام از شوهر، به معنای آن است که زن، باید در امور کلی زندگی خانوادگی، از شوهر خود، تبعیت نموده و تمکین خاص نیز، ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

با تعریف ارائه شده از تمکین عام و خاص، یکی از مهم ترین مصادیق تمکین زن از شوهر را می توان تحت عنوان لزوم سکونت زن، در محل اقامت زوج دانست. بر این اساس، اصولا زن باید در همان منزلی که شوهر تدارک دیده است، سکونت کند و بدون اجازه و رضایت وی، یا بدون عذر موجه، اقدام به ترک منزل، ننماید. درغیر این صورت با حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر و حکم فرار زن شوهردار​ در قانون، مواجه خواهد شد.

اما در مواردی زنان، اقدام به ترک منزل همسر خود می نمایند. در مواردی که زن، بدون توجه به وظیفه قانونی خود و بدون اینکه یکی از موارد موجه عدم تمکین زن وجود داشته باشد، اقدام به ترک منزل و سکونت در محلی غیر از محل اقامت شوهرش کند، می توان از ترک منزل توسط زن سخن گفت. در قانون، حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر، بیان شده است. حکم فرار زن شوهردار، شامل مواردی نظیر عدم تعلق نفقه به او می باشد.

بر اساس قانون مدنی، زن مکلف است تا در مقابل شوهر، از وی تمکین نماید. البته، به علت ارتباط تمکین با نفقه، در قبال تمکین از شوهر، زن، استحقاق دریافت نفقه را داشته و بنابراین، پرداخت نفقه، از تکالیف مرد است. تمکین، به دو صورت عام و خاص، می باشد. تمکین عام از شوهر، به معنای آن است که زن، باید در امور کلی زندگی خانوادگی، از شوهر خود، تبعیت نموده و تمکین خاص نیز، ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

با تعریف ارائه شده از تمکین عام و خاص، یکی از مهم ترین مصادیق تمکین زن از شوهر را می توان تحت عنوان لزوم سکونت زن، در محل اقامت زوج دانست. بر این اساس، اصولا زن باید در همان منزلی که شوهر تدارک دیده است، سکونت کند و بدون اجازه و رضایت وی، یا بدون عذر موجه، اقدام به ترک منزل، ننماید. درغیر این صورت با حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر و حکم فرار زن شوهردار​ در قانون، مواجه خواهد شد.

اما در مواردی زنان، اقدام به ترک منزل همسر خود می نمایند. در مواردی که زن، بدون توجه به وظیفه قانونی خود و بدون اینکه یکی از موارد موجه عدم تمکین زن وجود داشته باشد، اقدام به ترک منزل و سکونت در محلی غیر از محل اقامت شوهرش کند، می توان از ترک منزل توسط زن سخن گفت. در قانون، حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر، بیان شده است. حکم فرار زن شوهردار، شامل مواردی نظیر عدم تعلق نفقه به او می باشد.

بر اساس قانون مدنی، زن مکلف است تا در مقابل شوهر، از وی تمکین نماید. البته، به علت ارتباط تمکین با نفقه، در قبال تمکین از شوهر، زن، استحقاق دریافت نفقه را داشته و بنابراین، پرداخت نفقه، از تکالیف مرد است. تمکین، به دو صورت عام و خاص، می باشد. تمکین عام از شوهر، به معنای آن است که زن، باید در امور کلی زندگی خانوادگی، از شوهر خود، تبعیت نموده و تمکین خاص نیز، ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

با تعریف ارائه شده از تمکین عام و خاص، یکی از مهم ترین مصادیق تمکین زن از شوهر را می توان تحت عنوان لزوم سکونت زن، در محل اقامت زوج دانست. بر این اساس، اصولا زن باید در همان منزلی که شوهر تدارک دیده است، سکونت کند و بدون اجازه و رضایت وی، یا بدون عذر موجه، اقدام به ترک منزل، ننماید. درغیر این صورت با حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر و حکم فرار زن شوهردار​ در قانون، مواجه خواهد شد.

اما در مواردی زنان، اقدام به ترک منزل همسر خود می نمایند. در مواردی که زن، بدون توجه به وظیفه قانونی خود و بدون اینکه یکی از موارد موجه عدم تمکین زن وجود داشته باشد، اقدام به ترک منزل و سکونت در محلی غیر از محل اقامت شوهرش کند، می توان از ترک منزل توسط زن سخن گفت. در قانون، حکم قانونی خروج زوجه بدون اجازه شوهر، بیان شده است. حکم فرار زن شوهردار، شامل مواردی نظیر عدم تعلق نفقه به او می باشد.