در این مقاله شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح را مورد بررسی قرار می دهیم .

در مقاله مربوط به شروط صحیح ضمن عقد نکاح ، به بررسی انواع و اقسام شروط صحیحی که زن و شوهر می توانند در عقد نکاح درج کنند ، پرداخته شد و همانطور که مورد اشاره قرار گرفت ، یکی از انواع این شروط ، شرط فعل در عقد نکاح است که در کنار شرط صفت در عقد نکاح ، واجد آثار مهمی در روابط میان زوجین خواهد شد . بر اساس ماده 234 قانون مدنی ، شرط فعل به معنای آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از طرفین یا بر شخص خارجی شرط شود . اما سوالی که ممکن است در این خصوص مطرح شود آن است که آیا می توان در عقد نکاح شرط نمود که شوهر با همسر خود رابطه زناشویی یا تمکین خاص نداشته و به عبارت دیگر ، آیا می توان عدم نزدیکی زن و شوهر را ضمن عقد ازدواج شرط نمود ؟ به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی موضوع شرط نزدیکی در عقد ازدواج و شرایط مربوط به آن از جمله تخلف از شرط عدم نزدیکی در ازدواج پرداخته و تاثیر رضایت زن پس از شرط عدم نزدیکی را مورد بررسی قرار بدهیم .

اجازه زن پس از شرط عدم نزدیکی

یکی از مسائل مهمی که ممکن است در رابطه شرط فعل در عقد نکاح مطرح باشد آن است که آیا زن می تواند ضمن عقد نکاح عدم نزدیکی شوهر را شرط نماید ؟ آیا چنین شرطی صحیح و معتبر است یا اینکه باطل بوده و فاقد اعتبار می باشد ؟

در پاسخ به این سوال ، برخی از فقها استدلال کرده اند که مقصود اصلی از عقد نکاح ، توالد و تناسل است که این امر منوط به نزدیکی زن و شوهر است . پس چنین شرطی به دلیل اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است ، به نوعی شرط باطل و مبطل عقد محسوب می شود . در مقابل ، برخی از فقها و حقوقدانان به نقل از مشهورترین فقهای شیعه اشاره کرده اند که عقد ازدواج زن و شوهر اهداف متعددی دارد که نزدیکی و یا رابطه زناشویی میان زن و شوهر تنها هدف از ازدواج نیست و اصل بر مشارکت زوجین در طول زندگی مشترک و همدلی و هماهنگی آنان می باشد . به همین دلیل ، شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح بر خلاف مقتضای عقد ازدواج نبوده و شرط نامشروع نیز محسوب نمی شود . به علاوه اینکه در قانون مدنی نیز چنین شرطی در ازدواج موقت منع نشده است و اصل صحت عقود و قرادادها ، اقتضای صحیح بودن شرط عدم نزدیکی زن و شوهر و همچنین صحت عقد نکاح را دارد .

اجازه زن پس از شرط عدم نزدیکی

یکی از مسائل مهمی که ممکن است در رابطه شرط فعل در عقد نکاح مطرح باشد آن است که آیا زن می تواند ضمن عقد نکاح عدم نزدیکی شوهر را شرط نماید ؟ آیا چنین شرطی صحیح و معتبر است یا اینکه باطل بوده و فاقد اعتبار می باشد ؟

در پاسخ به این سوال ، برخی از فقها استدلال کرده اند که مقصود اصلی از عقد نکاح ، توالد و تناسل است که این امر منوط به نزدیکی زن و شوهر است . پس چنین شرطی به دلیل اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است ، به نوعی شرط باطل و مبطل عقد محسوب می شود . در مقابل ، برخی از فقها و حقوقدانان به نقل از مشهورترین فقهای شیعه اشاره کرده اند که عقد ازدواج زن و شوهر اهداف متعددی دارد که نزدیکی و یا رابطه زناشویی میان زن و شوهر تنها هدف از ازدواج نیست و اصل بر مشارکت زوجین در طول زندگی مشترک و همدلی و هماهنگی آنان می باشد . به همین دلیل ، شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح بر خلاف مقتضای عقد ازدواج نبوده و شرط نامشروع نیز محسوب نمی شود . به علاوه اینکه در قانون مدنی نیز چنین شرطی در ازدواج موقت منع نشده است و اصل صحت عقود و قرادادها ، اقتضای صحیح بودن شرط عدم نزدیکی زن و شوهر و همچنین صحت عقد نکاح را دارد .

اجازه زن پس از شرط عدم نزدیکی

یکی از مسائل مهمی که ممکن است در رابطه شرط فعل در عقد نکاح مطرح باشد آن است که آیا زن می تواند ضمن عقد نکاح عدم نزدیکی شوهر را شرط نماید ؟ آیا چنین شرطی صحیح و معتبر است یا اینکه باطل بوده و فاقد اعتبار می باشد ؟

در پاسخ به این سوال ، برخی از فقها استدلال کرده اند که مقصود اصلی از عقد نکاح ، توالد و تناسل است که این امر منوط به نزدیکی زن و شوهر است . پس چنین شرطی به دلیل اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است ، به نوعی شرط باطل و مبطل عقد محسوب می شود . در مقابل ، برخی از فقها و حقوقدانان به نقل از مشهورترین فقهای شیعه اشاره کرده اند که عقد ازدواج زن و شوهر اهداف متعددی دارد که نزدیکی و یا رابطه زناشویی میان زن و شوهر تنها هدف از ازدواج نیست و اصل بر مشارکت زوجین در طول زندگی مشترک و همدلی و هماهنگی آنان می باشد . به همین دلیل ، شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح بر خلاف مقتضای عقد ازدواج نبوده و شرط نامشروع نیز محسوب نمی شود . به علاوه اینکه در قانون مدنی نیز چنین شرطی در ازدواج موقت منع نشده است و اصل صحت عقود و قرادادها ، اقتضای صحیح بودن شرط عدم نزدیکی زن و شوهر و همچنین صحت عقد نکاح را دارد .