طبق ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی:"زن می‌تواند تا مهر به او تسلیم نشده از ایفای وظائفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند، مشروط بر اینکه مهر او حال باشد و این امتناع ‌مسقط حق نفقه نخواهد بود" بر همین اساس، زوجه در مقابل دادخواست الزام به تمکین ارائه شده از طرف زوج در دادگاه، می تواند امتناع کرده و از حق حبس خود در مقام دفاع استفاده کند و مهریه خود را مطالبه نماید.

در قانون مدنی موارد موجهی برای عدم تمکین زن مشخص شده است که در صورت وجود آن ها، زن می تواند از تمکین در برابر شوهر خودداری کند و همچنان از حق دریافت نفقه هم بهره مند خواهد بود که یکی از این موارد، استفاده زن از حق حبس در عقد نکاح می باشد.

 بنابراین برای اینکه زنان بتوانند مهریه و نفقه خود را بدون در عسر و حرج افتادن، از زوجشان دریافت کنند، حال می توانند از موضوع حق حبس در عقد نکاح در مقابل الزام به تمکینی که زوج ارائه داده است استفاده نمایند. لذا برای دریافت این حق حبس باید با شرایط حق حبس و رعایت آن که در مقاله پرداخته شده است آشنا شوند تا در زمینه دریافت آن به مشکل برنخورند.

 به همین مناسبت در این مقاله قصد داریم الزام به تمکین زن در صورت استفاده از حق حبس را توضیح داده که ابتدا مفهوم الزام به تمکین زن و حق حبس زن در عقد نکاح را توضیح خواهیم داد  و سپس رابطه الزام به تمکین و حق حبس را بررسی خواهیم کرد.

حق حبس و الزام به تمکین

مطابق ماده 1102 قانون مدنی: "همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود" براین اساس زن مکلف می شود از همسر خود تمکین کرده و در مقابل از حق دریافت نفقه بهره مند خواهد شد. به لحاظ عملی تمکین از شوهر را می توان شامل دو نوع تمکین عام و تمکین خاص دانست که تمکین عام ناظر بر پذیرش ریاست و مسئولیت مرد در امور کلی زندگی خانوادگی است و تمکین خاص ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

سوالی که در این جا مطرح می شود این است که الزام به تمکین زن یعنی چه؟ آیا زن ملزم به تمکین می باشد؟ در پاسخ به این سوال بهتر است که بگوییم گاهی زن به دلایلی از شوهر خود تمکین نمی کند، به عنوان مثال با وجود اینکه به لحاظ قانونی حق تعیین محل سکونت به عهده مرد است، زن بدون وجود دلیل موجهی از سکونت در منزل مشترک با شوهر امتناع کرده و یا اینکه بدون هیچ گونه دلیل موجهی از برقراری روابط زناشویی با همسر خودداری می کند. در چنین شرایطی مرد می تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده الزام به تمکین زن را تقاضا کند.

بنابراین زمانی که زن به دلایل واهی از تمکین شوهر خود امتناع می کند زوج می تواند در این خصوص دادخواست الزام به تمکین زن را به دادگاه ارائه دهد و ناظر بر دریافت حکم از مراجع قضایی در خصوص محکومیت زن به تمکین از شوهر باشد که در این صورت مرد می تواند به طرفیت زن دعوای الزام به تمکین اقامه نماید. درمتن مقاله در خصوص الزام به تمکین زن در صورت استفاده از حق حبس توضیح داده شده است.

حق حبس و الزام به تمکین

مطابق ماده 1102 قانون مدنی: "همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود" براین اساس زن مکلف می شود از همسر خود تمکین کرده و در مقابل از حق دریافت نفقه بهره مند خواهد شد. به لحاظ عملی تمکین از شوهر را می توان شامل دو نوع تمکین عام و تمکین خاص دانست که تمکین عام ناظر بر پذیرش ریاست و مسئولیت مرد در امور کلی زندگی خانوادگی است و تمکین خاص ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

سوالی که در این جا مطرح می شود این است که الزام به تمکین زن یعنی چه؟ آیا زن ملزم به تمکین می باشد؟ در پاسخ به این سوال بهتر است که بگوییم گاهی زن به دلایلی از شوهر خود تمکین نمی کند، به عنوان مثال با وجود اینکه به لحاظ قانونی حق تعیین محل سکونت به عهده مرد است، زن بدون وجود دلیل موجهی از سکونت در منزل مشترک با شوهر امتناع کرده و یا اینکه بدون هیچ گونه دلیل موجهی از برقراری روابط زناشویی با همسر خودداری می کند. در چنین شرایطی مرد می تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده الزام به تمکین زن را تقاضا کند.

بنابراین زمانی که زن به دلایل واهی از تمکین شوهر خود امتناع می کند زوج می تواند در این خصوص دادخواست الزام به تمکین زن را به دادگاه ارائه دهد و ناظر بر دریافت حکم از مراجع قضایی در خصوص محکومیت زن به تمکین از شوهر باشد که در این صورت مرد می تواند به طرفیت زن دعوای الزام به تمکین اقامه نماید. درمتن مقاله در خصوص الزام به تمکین زن در صورت استفاده از حق حبس توضیح داده شده است.

حق حبس و الزام به تمکین

مطابق ماده 1102 قانون مدنی: "همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود" براین اساس زن مکلف می شود از همسر خود تمکین کرده و در مقابل از حق دریافت نفقه بهره مند خواهد شد. به لحاظ عملی تمکین از شوهر را می توان شامل دو نوع تمکین عام و تمکین خاص دانست که تمکین عام ناظر بر پذیرش ریاست و مسئولیت مرد در امور کلی زندگی خانوادگی است و تمکین خاص ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است.

سوالی که در این جا مطرح می شود این است که الزام به تمکین زن یعنی چه؟ آیا زن ملزم به تمکین می باشد؟ در پاسخ به این سوال بهتر است که بگوییم گاهی زن به دلایلی از شوهر خود تمکین نمی کند، به عنوان مثال با وجود اینکه به لحاظ قانونی حق تعیین محل سکونت به عهده مرد است، زن بدون وجود دلیل موجهی از سکونت در منزل مشترک با شوهر امتناع کرده و یا اینکه بدون هیچ گونه دلیل موجهی از برقراری روابط زناشویی با همسر خودداری می کند. در چنین شرایطی مرد می تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده الزام به تمکین زن را تقاضا کند.

بنابراین زمانی که زن به دلایل واهی از تمکین شوهر خود امتناع می کند زوج می تواند در این خصوص دادخواست الزام به تمکین زن را به دادگاه ارائه دهد و ناظر بر دریافت حکم از مراجع قضایی در خصوص محکومیت زن به تمکین از شوهر باشد که در این صورت مرد می تواند به طرفیت زن دعوای الزام به تمکین اقامه نماید. درمتن مقاله در خصوص الزام به تمکین زن در صورت استفاده از حق حبس توضیح داده شده است.