دینا / آیین دادرسی / آیین دادرسی مدنی / تفاوت جعل با انکار و تردید

تفاوت جعل با انکار و تردید

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 180000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

در این مقاله به بررسی تفاوت های جعل با انکار و تردید خواهیم پرداخت .

 

بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ، دفاع شکلی در برابر اسناد که در دادگاه ارائه می شود ، به سه شیوه انکار ، تردید و ادعای جعل می باشد که از این میان انکار و تردید خاص اسناد عادی بوده و نسبت به اسناد رسمی ادعای جعل مطرح می شود . اما علاوه بر تفاوت در نوع سندی که مورد انکار و تردید یا جعل قرار می گیرد ، انکار و تردید با جعل تفاوت های دیگری نیز دارند که اطلاع از آنها در خصوص انتخاب عنوان مناسبت برای اعتراض به سند حایز اهمیت فراوانی است . به همین مناسبت در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی فرق انکار و تردید با جعل پرداخته و تفاوت های جعل با انکار و تردید را مورد بررسی قرار دهیم .

نوع سند

اولین تفاوت ادعای جعل با انکار و تردید آن است که ادعای جعل مادی می تواند نسبت به اسناد رسمی یا غیر رسمی به عمل آید ؛ اما انکار و تردید نسبت به اسناد رسمی و اسناد عادی که اعتبار سند رسمی دارند شنیده نمی شود و تعرض به اصالت این دو دسته از اسناد تنها در چارچوب ادعای جعل امکان پذیر است . برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص ادعای جعل نسبت به سند کلیک کنید .

تکلیف اثبات

دومین تفاوتی که بین جعل با انکار و تردید وجود دارد ، این است که انکار و تردید چون " اظهار " شمرده می شود لازم نیست از سوی اظهار کننده ثابت شود ؛ بلکه به صرف انکار یا تردید ، تکلیف اثبات اصالت سند بر دوش ابراز کننده آن نهاده می شود . در حالی که ادعای جعل چون " ادعا " شمرده می شود ، باید با دلیل اثبات شود . برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص انکار و تردید سند عادی کلیک کنید .

ارائه دلیل جعلی بودن

فرق سوم بین انکار و تردید با جعل ، مربوط به ارائه دلیل جعلی بودن است . ادعای جعلیت بر اساس ماده 219 قانون آیین دادرسی مدنی باید با ذکر دلایل جعلیت باشد ؛ بنابراین ، هرگاه طرفی که سند علیه او ابراز شده است به ادعای جعل اکتفا نماید ، بدون اینکه دلیلی برای اثبات جعلی بودن سند ارائه دهد ، دادگاه به ادعای جعل اهمیتی نخواهد داد . البته بر اساس ین ماده هر گاه دلیل جعلی بودن سند پس از موعد مقرر و پیش از صدور رای یافت شود ، به ادعای جعل که در زمان لازم مطرح شده است ، با توجه به دلایل مزبور رسیدگی خواهد شد .

 

تکلیف تسلیم اصل سند در مهلت مقرر

چهارمین تفاوت بین انکار و تردید و جعل آن است که در صورت اظهار انکار و تردید ، اصل سند عادی باید در همان جلسه به دادگاه ارائه شود . اما ادعای جعل اینگونه نیست ؛ چرا که به موجب ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی " ادعای جعلیت و دلایل آن به دستور دادگاه به طرف مقابل ابلاغ می شود و در صورتی که طرف به استفاده از سند باقی باشد ، باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ ، اصل سند موضوع ادعای جعل را به دفتر دادگاه تسلیم نماید " . برای آشنایی با مهلت انکار و تردید کلیک کنید .

 

امکان شکایت و رسیدگی کیفری

پنجمین فرق بین جعل با انکار و تردید آن است که جعل سند جرم است و ادعای جعل سند ادعای وقوع جرم می باشد و تحت شرایطی می تواند موجب رسیدگی کیفری شود ؛ در حالی که انکار و تردید اگر چه با توجه به شیوه طرح آنها می تواند دلالت بر ادعای وقوع جرم نماید ، اما تحت عناوین مزبور مجرمانه نیست ، حتی اگر اصالت سند اثبات نشود ، ابراز کننده نمی تواند تعقیب کیفری شود .

 

تعیین تکلیف سند جعلی

ششمین تفاوت بین انکار و تردید و جعل مربوط به تعیین تکلیف سند جعلی است که در دادگاه مورد استناد قرار گرفته است . بر اساس ماده 221 قانون آیین دادرسی مدنی ، دادگاه مکلف است ضمن صدور حکم نسبت به ماهیت دعوا نسبت به سندی که در مورد آن ادعای جعل شده است ، تعیین تکلیف نماید . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد تکلیف ابطال سند جعلی کلیک کنید .

 

ممنوعیت دادن رونوشت یا رو گرفت سند

هفتمین تفاوت میان جعل از یک سو و انکار و تردید سند از سوی دیگر وجود دارد ، مربوط به ممنوعیت دادن رونوشت یا رو گرفت سند می باشد که این مفهوم در ماده 222 قانون آیین دادرسی مدنی آمده است . بر اساس این ماده ، کارمندان دادگاه مجاز نیستند تصویر یا رونوشت اسناد و مدارکی را که نسبت به آنها ادعای جعلیت شده است ، مادام که به موجب حکم قطعی نسبت به آنها تعیین تکلیف نشده است ، به اشخاص تسلیم نمایند ؛ مگر با اجازه دادگاه که در این صورت نیز باید در حاشیه آن تصریح شود که نسبت به این سند ادعای جعلیت شده است . اما این ممنوعیت تنها اسناد مورد ادعای جعل اعم از اسناد عادی ، اسناد رسمی و اسناد عادی در حکم سند رسمی را در بر می گیرد و شامل اسنادی که مورد انکار و تردید واقع شده اند نمی شود . البته گفتنی است که صرف ادعای جعل نسبت به سند و حتی با طرح شکایت کیفری جعل ، آن سند از اعتبار نمی افتد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اعتبار رونوشت یا روگرفت سند رسمی کلیک کنید .

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فرق جعل با انکار و تردید به کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا مراجعه کنید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون فرق جعل با انکار و تردید​​​ پاسخ دهند .