در این مقاله به بررسی قسم در اثبات دعوا حقوقی می پردازیم . 

زمانی که افراد برای گرفتن حقی دعوای را اقامه می کنند نه برای اطلاع از وقوع جرمی ، دعوی مطرح شده دعوای حقوقی است مانند دعوای در خصوص قرارداد اجاره ، رهن ، بیع یا دعاوی ارث و یا دعاوی خانواده و غیره که همگی از نوع دعاوی حقوقی است یعنی افراد باید برای اقامه دعوا باید دادخواست ارائه نمایند که هرکس برای اقامه دعوی چه از نوع دعوای کیفری و چه دعوی حقوقی باید دلایلی را برای اثبات حقانیت خود ارائه نمایند که در قانون تحت عنوان ادله اثبات دعوی بیان شده است این ادله در قانون مدنی و دعاوی حقوقی عبارتند از : اقرار ، شهادت ، اسناد کتبی ، امارات ، قسم و در دعاوی کیفری ادله اثبات در امور کیفری عبارتند از : اقرار ، شهادت ، قسامه ، سوگند و علم قاضی که افراد باید یکی از انها را ارائه کنند که قسم در دعوی حقوقی به عنوان اخرین دلیل و در صورت فقدان سایر دلایل پذیرفته می شود و باید تحت شرایطی باید قسم یا شود . به همین دلیل در این مقاله به بررسی قسم در اثبات دعوا حقوقی می پردازیم . 

قسم در اثبات دعوا حقوقی کاربرد دارد که بر طبق ماده 1257 قانون مدنی هر کس که مدعی حقی است باید آن را اثبات کند و مدعی علیه هرگاه بخواهد از خود دفاع کند نیز باید ار ادله اثبات دعوا که در قانون بیان شده است استفاده نماید که قسم از دلایل برای ثابت کردن دعوا است . فردی که قسم می خورد قسم او فقط نسبت به طرفین دعوا موثر است و قاضی دادگاه با توجه به شخصیت طرفین و اهمیت موضوع و شرایط می تواند قسم را با تشریفات خاصی انجام دهد که باعث تغلیظ قسم گردد . 
در واقع در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است فرد مدعی می تواند حکمی به دعوی را منوط به قسم مدعی علیه نماید . 
همچنین مدعی علیه نیز می تواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم در مورد دعوی را منوط به قسم مدعی بکند .
مدعی یا مدعی علیه زمانی می توانند تقاضای قسم از طرف دیگر نمایند که عمل یا موضوع دعوا مربوط به طرف دیگر باشد .

قسم در اثبات دعوا حقوقی کاربرد دارد که بر طبق ماده 1257 قانون مدنی هر کس که مدعی حقی است باید آن را اثبات کند و مدعی علیه هرگاه بخواهد از خود دفاع کند نیز باید ار ادله اثبات دعوا که در قانون بیان شده است استفاده نماید که قسم از دلایل برای ثابت کردن دعوا است . فردی که قسم می خورد قسم او فقط نسبت به طرفین دعوا موثر است و قاضی دادگاه با توجه به شخصیت طرفین و اهمیت موضوع و شرایط می تواند قسم را با تشریفات خاصی انجام دهد که باعث تغلیظ قسم گردد . 
در واقع در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است فرد مدعی می تواند حکمی به دعوی را منوط به قسم مدعی علیه نماید . 
همچنین مدعی علیه نیز می تواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم در مورد دعوی را منوط به قسم مدعی بکند .
مدعی یا مدعی علیه زمانی می توانند تقاضای قسم از طرف دیگر نمایند که عمل یا موضوع دعوا مربوط به طرف دیگر باشد .

قسم در اثبات دعوا حقوقی کاربرد دارد که بر طبق ماده 1257 قانون مدنی هر کس که مدعی حقی است باید آن را اثبات کند و مدعی علیه هرگاه بخواهد از خود دفاع کند نیز باید ار ادله اثبات دعوا که در قانون بیان شده است استفاده نماید که قسم از دلایل برای ثابت کردن دعوا است . فردی که قسم می خورد قسم او فقط نسبت به طرفین دعوا موثر است و قاضی دادگاه با توجه به شخصیت طرفین و اهمیت موضوع و شرایط می تواند قسم را با تشریفات خاصی انجام دهد که باعث تغلیظ قسم گردد . 
در واقع در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است فرد مدعی می تواند حکمی به دعوی را منوط به قسم مدعی علیه نماید . 
همچنین مدعی علیه نیز می تواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم در مورد دعوی را منوط به قسم مدعی بکند .
مدعی یا مدعی علیه زمانی می توانند تقاضای قسم از طرف دیگر نمایند که عمل یا موضوع دعوا مربوط به طرف دیگر باشد .