در پاسخ به پرسش ضمانت اجرای حضانت چیست، می توان گفت، به مجموعه ای از قوانین و مقرراتی که جهت حفظ و تامین حقوق فرزند، وضع شده و والدین را ملزم به انجام وظایف خود در نگهداری از فرزند می نماید، ضمانت اجرای حضانت گفته می شود. شرایط تضمین اجرای حضانت شامل مواردی است که در آن، اگر یکی از والدین از انجام وظایف خود در خصوص حضانت کودک خودداری کند، ممکن است به مجازات های کیفری یا حقوقی محکوم شود.

در تعریف و پاسخ به پرسش ضمانت اجرای حضانت چیست، باید گفت که قانون گذار، به جهت الزام والدین، به انجام وظایف خود تحت عنوان حضانت، اقدام به وضع مجموعه ای از قوانین تحت عنوان ضمانت اجرای حضانت نموده است. این قوانین در جهت حفظ حقوق فرزند وضع شده و شرایط تضمین اجرای حضانت، مواردی را شامل می شود که، والدین در صورت عدم رعایت آنها، محکوم خواهند شد. 

اهمیت موضوع ضمانت اجرای حضانت، از این جهت است که، این قواعد، از تضییع حقوق فرزند، توسط والدین یا شخص عهده دار حضانت، جلوگیری کرده و در جهت حفظ و تامین حقوق فرزند اقدام می نماید. همچنین در صورتی که شخص عهده دار حضانت، از نگهداری فرزند سر باز زده و یا در انجام این وظیفه کوتاهی نماید، با توجه به قوانین ضمانت اجرای حضانت، متخلف محسوب شده و مجازات خواهد شد. 

با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله دینا، موضوع ضمانت اجرای حضانت، بررسی شده و مواردی نظیر ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی، همراه با مواد قانونی، توضیح داده شده است. 

ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، توسط قانونگذار لحاظ شده و در مواد این قانون، به صراحت در مورد افرادی که در مسئله حضانت کوتاهی کرده و یا تخطی می کنند، مواردی را جهت تضمین ارائه کرده است. در این قسمت از مقاله ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، بررسی شده است. 

قانونگذار در ماده 1173 قانون مدنی، به مسئله قصور در حضانت اشاره کرده و اینگونه بیان می کند: "هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در‌ معرض خطر باشد، محکمه می‌تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل‌ مقتضی بداند، اتخاذ کند." همانطور که قابل مشاهده است، در قانون مدنی قصور در امر حضانت، قابل مجازت می باشد. 

همانطور که در ماده 1173 مشاهده شد، در صورتی که عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین یا شخص عهده دار حضانت فرزند، احراز شود، قانونگذار به تقاضای اقربای طفل ( خاله و عمو و اجداد و ... ) و یا تفاضای قیم و رئیس حوزه قضائی، می تواند در مورد حضانت طفل تصمیمات دیگری اتخاذ کرده و در بعضی از موارد حضانت را از شخص دارنده آن، بگیرد. 

ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، توسط قانونگذار لحاظ شده و در مواد این قانون، به صراحت در مورد افرادی که در مسئله حضانت کوتاهی کرده و یا تخطی می کنند، مواردی را جهت تضمین ارائه کرده است. در این قسمت از مقاله ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، بررسی شده است. 

قانونگذار در ماده 1173 قانون مدنی، به مسئله قصور در حضانت اشاره کرده و اینگونه بیان می کند: "هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در‌ معرض خطر باشد، محکمه می‌تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل‌ مقتضی بداند، اتخاذ کند." همانطور که قابل مشاهده است، در قانون مدنی قصور در امر حضانت، قابل مجازت می باشد. 

همانطور که در ماده 1173 مشاهده شد، در صورتی که عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین یا شخص عهده دار حضانت فرزند، احراز شود، قانونگذار به تقاضای اقربای طفل ( خاله و عمو و اجداد و ... ) و یا تفاضای قیم و رئیس حوزه قضائی، می تواند در مورد حضانت طفل تصمیمات دیگری اتخاذ کرده و در بعضی از موارد حضانت را از شخص دارنده آن، بگیرد. 

ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، توسط قانونگذار لحاظ شده و در مواد این قانون، به صراحت در مورد افرادی که در مسئله حضانت کوتاهی کرده و یا تخطی می کنند، مواردی را جهت تضمین ارائه کرده است. در این قسمت از مقاله ضمانت اجرای حضانت در قانون مدنی، بررسی شده است. 

قانونگذار در ماده 1173 قانون مدنی، به مسئله قصور در حضانت اشاره کرده و اینگونه بیان می کند: "هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در‌ معرض خطر باشد، محکمه می‌تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل‌ مقتضی بداند، اتخاذ کند." همانطور که قابل مشاهده است، در قانون مدنی قصور در امر حضانت، قابل مجازت می باشد. 

همانطور که در ماده 1173 مشاهده شد، در صورتی که عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین یا شخص عهده دار حضانت فرزند، احراز شود، قانونگذار به تقاضای اقربای طفل ( خاله و عمو و اجداد و ... ) و یا تفاضای قیم و رئیس حوزه قضائی، می تواند در مورد حضانت طفل تصمیمات دیگری اتخاذ کرده و در بعضی از موارد حضانت را از شخص دارنده آن، بگیرد.