در پاسخ به پرسش حضانت فرزند پسر تا چند سالگی با پدر است، می توان گفت که حضانت فرزند پسر در ایران تا ۷ سالگی با مادر است و پس از آن به پدر منتقل می شود. پسر تا 22 سالگی تحت تکفل پدر قرار دارد و پدر موظف به تأمین هزینه های زندگی او است. این مسئله شامل نیازهای اساسی مانند خوراک، پوشاک، مسکن و تحصیل می شود. بنابراین، تا 22 سالگی، پدر مسئولیت کامل نگهداری و حمایت از فرزند پسر را بر عهده دارد.

حضانت فرزند پسر تا سن ۷ سالگی به مادر سپرده می شود، زیرا این دوران از نظر رشد عاطفی و روانی برای کودک بسیار حساس است. پس از این سن، حضانت به پدر منتقل می شود. اما پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است؟ بر اساس قانون، پدر موظف است تا زمانی که فرزند پسر به سن بلوغ قانونی برسد، هزینه های زندگی او را تأمین کند.  

اهمیت این موضوع در نقش حیاتی پدر در تأمین امنیت و آینده فرزند پسر است. پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است؟ این سؤال نشان دهنده مسئولیت های سنگینی است که پدر تا ۱۸ سالگی فرزندش بر دوش دارد. این مسئولیت ها نه تنها شامل نیازهای مادی، بلکه حمایت های عاطفی و تربیتی نیز می شود. تا چند سالگی است که پدر باید از فرزند پسر خود مراقبت کند؟ پاسخ روشن است: تا زمانی که فرزند به بلوغ اجتماعی و قانونی برسد. 

با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله به پرسش های حضانت فرزند پسر تا چند سالگی است و پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است، پاسخ داده شده و در ادامه عنوانی نظیر، حضانت فرزند پسر، با توجه مواد قانون مدنی، توضیح داده شده است. 

پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است

حضانت به معنای نگهداری، تربیت و پرورش فرزند می باشد که به دستور قانونگذار تحت عنوان حق و تکلیف به والدین فرزند سپرده شده است. حضانت فرزند پسر، حقی است که به والدین تعلق داشته و در کنار آن نیز یک تکلیف برای والدین است و هیچ شخصی نمی تواند از والدین سلب حضانت نماید. در واقع تا زمانی که صلاح فرزند در زندگی با والدین باشد، حضانت فرزند پسر، از والدین گرفته نخواهد شد. 

در حضانت فرزند پسر، اولویت با والدین می باشد. اما در مواردی که والدین از یکدیگر جداشده  اند و با یکی از آن ها یا هردو فوت شده و یا عدم صلاحیت آن ها احراز شود، مرجع قضایی با توجه به مصلحت فرزند پسر، حکم دیگری درمورد این حضانت، صادر کرده و حضانت فرزند پسر را با توجه به قانون مدنی، به هر یک از پدر یا مادر و یا شخص دیگری می سپارد. 

همچنین قانونگذار در ماده 1169 قانون مدنی، در مورد حضانت فرزند پسر و دختر اینگونه بیان می کند: "برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. تبصره - بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد." با توجه به این ماده، می توان گفت که در صورت بروز جدایی و یا فوت والدین، حضانت بر اساس سن فرزند، ابتدا با مادر و پس از آن با پدر می باشد. 

پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است

حضانت به معنای نگهداری، تربیت و پرورش فرزند می باشد که به دستور قانونگذار تحت عنوان حق و تکلیف به والدین فرزند سپرده شده است. حضانت فرزند پسر، حقی است که به والدین تعلق داشته و در کنار آن نیز یک تکلیف برای والدین است و هیچ شخصی نمی تواند از والدین سلب حضانت نماید. در واقع تا زمانی که صلاح فرزند در زندگی با والدین باشد، حضانت فرزند پسر، از والدین گرفته نخواهد شد. 

در حضانت فرزند پسر، اولویت با والدین می باشد. اما در مواردی که والدین از یکدیگر جداشده  اند و با یکی از آن ها یا هردو فوت شده و یا عدم صلاحیت آن ها احراز شود، مرجع قضایی با توجه به مصلحت فرزند پسر، حکم دیگری درمورد این حضانت، صادر کرده و حضانت فرزند پسر را با توجه به قانون مدنی، به هر یک از پدر یا مادر و یا شخص دیگری می سپارد. 

همچنین قانونگذار در ماده 1169 قانون مدنی، در مورد حضانت فرزند پسر و دختر اینگونه بیان می کند: "برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. تبصره - بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد." با توجه به این ماده، می توان گفت که در صورت بروز جدایی و یا فوت والدین، حضانت بر اساس سن فرزند، ابتدا با مادر و پس از آن با پدر می باشد. 

پسر تا چه سنی تحت تکفل پدر است

حضانت به معنای نگهداری، تربیت و پرورش فرزند می باشد که به دستور قانونگذار تحت عنوان حق و تکلیف به والدین فرزند سپرده شده است. حضانت فرزند پسر، حقی است که به والدین تعلق داشته و در کنار آن نیز یک تکلیف برای والدین است و هیچ شخصی نمی تواند از والدین سلب حضانت نماید. در واقع تا زمانی که صلاح فرزند در زندگی با والدین باشد، حضانت فرزند پسر، از والدین گرفته نخواهد شد. 

در حضانت فرزند پسر، اولویت با والدین می باشد. اما در مواردی که والدین از یکدیگر جداشده  اند و با یکی از آن ها یا هردو فوت شده و یا عدم صلاحیت آن ها احراز شود، مرجع قضایی با توجه به مصلحت فرزند پسر، حکم دیگری درمورد این حضانت، صادر کرده و حضانت فرزند پسر را با توجه به قانون مدنی، به هر یک از پدر یا مادر و یا شخص دیگری می سپارد. 

همچنین قانونگذار در ماده 1169 قانون مدنی، در مورد حضانت فرزند پسر و دختر اینگونه بیان می کند: "برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. تبصره - بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد." با توجه به این ماده، می توان گفت که در صورت بروز جدایی و یا فوت والدین، حضانت بر اساس سن فرزند، ابتدا با مادر و پس از آن با پدر می باشد. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حضانت فرزند پسر تا چند سالگی است در کانال تلگرام حقوق خانواده عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حفوفی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون حضانت فرزند پسر تا چند سالگی است پاسخ دهند.