بنابر رای وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، حضانت فرزندان نامشروع و طفل زنازاده، مانند فرزند حاصل از ازدواج بوده و نگه داشتن فرزند نامشروع وظیفه والدین فرزند نامشروع است. تنها تفاوت میان فرزند نامشروع و فرزند مشروع، در مسئله ارث بری می باشد. 

حضانت فرزندان نامشروع و طفل ولد زنا، یکی از مواردی است که همواره در قانون ایران، مورد بحث می باشد. درمورد حضانت فرزندان نامشروع و زنازاده می توان گفت که، قبل صدور رای وحدت رویه، این فرزندان، از حقوق برابر با فرزندان مشروع و حاصل از ازدواج بهره مند نبوده اند. اما پس از صدور رای وحدت رویه این مسئله دچار تغییر شده است. 

اهمیت موضوع حضانت فرزندان نامشروع از این جهت است که، در این حضانت به دلیل نبود رابطه مشروع میان والدین طفل، ممکن است در رابطه با حضانت و نگه داشتن فرزند نامشروع نیز، دچار مشکل شده و این تکلیف حضانت می بایست با توجه به مصلحت فرزند، به والدین یا یکی از آنها و یا حتی به شخص ثالث دارای صلاحیت سپرده شود.

با توجه به اهمیت موضوع حضانت فرزندان نامشروع و نگهداری از آنها، در این مقاله، مسئله حضانت فرزندان بررسی شده و عناوینی نظیر، نگه داشتن فرزند نامشروع و حضانت فرزند زنازاده، به صورت مفصل توضیح داده شده است. 

حضانت طفل زنازاده

حضانت فرزندان، امری است که همواره و در وهله اول بر عهده والدین طفل می باشد. این حضانت حق و تکلیفی است که قانونگذار بر عهده والدین فرزند قرار داده و سلب این حق بدون اثبات عدم صلاحیت والدین، امکان پذیر نمی باشد. همچنین در این حضانت، مصلحت فرزند لحاظ خواهد شد. 

در صورت جدایی والدین یا فوت یک از والدین یا هردو، این حضانت به والد زنده و یا اشخاص دیگری که صلاحیت نگهداری و قبول این حضانت را دارند، سپرده می شود. این واگذاری حضانت از والدین به اشخاص دیگر یا از والد به والد دیگر، بر اساس دستور مقام قضایی صورت می گیرد. 

حضانت در صورت جدایی والدین، تا 7 سالگی برعهده مادر است. پس از آن این حضانت، از سن 7 سالگی تا سن قانونی بلوغ فرزند، برعهده پدر می باشد. پس از سن بلوغ، فرزند می تواند درمورد مسئله حضانت خود تصمیم گرفته و یکی از والدین را جهت عهده داری امر حضانت انتخاب نماید. در صورت فوت یکی از والدین، حضانت برعهده والد در قید حیات می باشد. البته در تمام موارد مربوط به حضانت، قبل از هر چیز، مصلحت فرزند، مورد توجه قرار خواهد گرفت.

درمورد حضانت فرزند نامشروع و طفل زنازاده، می توان گفت که احکام این حضانت، با مرور زمان دستخوش تغییر شده و فرزندان نامشروع و زنازاده، نیز مانند فرزندان مشروع از یکسری حقوق بهره مند شده اند. یکی از این حقوق، حق حضانت این فرزندان است که، برابر قانون به والدینشان سپرده شده است. 

حضانت طفل زنازاده

حضانت فرزندان، امری است که همواره و در وهله اول بر عهده والدین طفل می باشد. این حضانت حق و تکلیفی است که قانونگذار بر عهده والدین فرزند قرار داده و سلب این حق بدون اثبات عدم صلاحیت والدین، امکان پذیر نمی باشد. همچنین در این حضانت، مصلحت فرزند لحاظ خواهد شد. 

در صورت جدایی والدین یا فوت یک از والدین یا هردو، این حضانت به والد زنده و یا اشخاص دیگری که صلاحیت نگهداری و قبول این حضانت را دارند، سپرده می شود. این واگذاری حضانت از والدین به اشخاص دیگر یا از والد به والد دیگر، بر اساس دستور مقام قضایی صورت می گیرد. 

حضانت در صورت جدایی والدین، تا 7 سالگی برعهده مادر است. پس از آن این حضانت، از سن 7 سالگی تا سن قانونی بلوغ فرزند، برعهده پدر می باشد. پس از سن بلوغ، فرزند می تواند درمورد مسئله حضانت خود تصمیم گرفته و یکی از والدین را جهت عهده داری امر حضانت انتخاب نماید. در صورت فوت یکی از والدین، حضانت برعهده والد در قید حیات می باشد. البته در تمام موارد مربوط به حضانت، قبل از هر چیز، مصلحت فرزند، مورد توجه قرار خواهد گرفت.

درمورد حضانت فرزند نامشروع و طفل زنازاده، می توان گفت که احکام این حضانت، با مرور زمان دستخوش تغییر شده و فرزندان نامشروع و زنازاده، نیز مانند فرزندان مشروع از یکسری حقوق بهره مند شده اند. یکی از این حقوق، حق حضانت این فرزندان است که، برابر قانون به والدینشان سپرده شده است. 

حضانت طفل زنازاده

حضانت فرزندان، امری است که همواره و در وهله اول بر عهده والدین طفل می باشد. این حضانت حق و تکلیفی است که قانونگذار بر عهده والدین فرزند قرار داده و سلب این حق بدون اثبات عدم صلاحیت والدین، امکان پذیر نمی باشد. همچنین در این حضانت، مصلحت فرزند لحاظ خواهد شد. 

در صورت جدایی والدین یا فوت یک از والدین یا هردو، این حضانت به والد زنده و یا اشخاص دیگری که صلاحیت نگهداری و قبول این حضانت را دارند، سپرده می شود. این واگذاری حضانت از والدین به اشخاص دیگر یا از والد به والد دیگر، بر اساس دستور مقام قضایی صورت می گیرد. 

حضانت در صورت جدایی والدین، تا 7 سالگی برعهده مادر است. پس از آن این حضانت، از سن 7 سالگی تا سن قانونی بلوغ فرزند، برعهده پدر می باشد. پس از سن بلوغ، فرزند می تواند درمورد مسئله حضانت خود تصمیم گرفته و یکی از والدین را جهت عهده داری امر حضانت انتخاب نماید. در صورت فوت یکی از والدین، حضانت برعهده والد در قید حیات می باشد. البته در تمام موارد مربوط به حضانت، قبل از هر چیز، مصلحت فرزند، مورد توجه قرار خواهد گرفت.

درمورد حضانت فرزند نامشروع و طفل زنازاده، می توان گفت که احکام این حضانت، با مرور زمان دستخوش تغییر شده و فرزندان نامشروع و زنازاده، نیز مانند فرزندان مشروع از یکسری حقوق بهره مند شده اند. یکی از این حقوق، حق حضانت این فرزندان است که، برابر قانون به والدینشان سپرده شده است. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حضانت فرزندان نامشروع در کانال تلگرام حقوق خانواده عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون حضانت فرزندان نامشروع پاسخ دهند.