دینا / آیین دادرسی / آیین دادرسی مدنی / حکم چیست و معیار های تشخیص آن

حکم چیست و معیار های تشخیص آن

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

در این مقاله می خواهیم به این مسئله بپردازیم که حکم چیست و چه معیارهایی برای تشخیص حکم وجود دارد .

 

وقتی می شنویم که دادگاه در پرونده ای حکمی صادر می کند ، از واژه حکم معنایی که به ذهن می رسد این است که دادگاه تصمیمی در مورد ماهیت دعوا و نتیجه آن گرفته است . این معنای عرفی با معنای حقوقی حکم تقریبا مشابه است . مطابق تعریف قانونگذار از حکم ، چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن باشد ، " حکم " نامیده می شود ؛ در غیر این صورت ، باید آن را " قرار " نامید . بنابراین ، در این مقاله می خواهیم به این مسئله بپردازیم که حکم چیست و چه معیارهایی برای تشخیص حکم وجود دارد .

آرائی که توسط دادگاهها صادر می شوند ، به دو نوع قابل تقسیم اند . دسته اول احکام هستند و دسته دوم قرارها می باشند . بخش مهمی از تصمیماتی که توسط دادگاه صادر می شوند را احکام تشکیل می دهند . در واقع اصلی ترین هدف خواهان از اقامه دعوی در دادگاه این است که در رابطه با دعوایی که در دادگاه مطرح کرده است حکم صادر شود و دادگاه با صدور این احکام ، نتیجه دعوای ترافعی که بین طرفین مطرح شده را مشخص می کند و به موجب آن خصومت طرفین پایان می یابد و وظیفه دادگاه در خصوص رسیدگی به پرونده نیز پایان پیدا می کند . مطابق قانون آیین دادرسی مدنی ، انواع احکام دادگاه ها را می توان به حکم اعلامی و حکم تأسیسی ، حکم حضوری و حکم غیابی ، حکم نهایی و غیر نهایی و حکم قطعی و غیر قطعی تقسیم بندی نمود . 

آرائی که توسط دادگاهها صادر می شوند ، به دو نوع قابل تقسیم اند . دسته اول احکام هستند و دسته دوم قرارها می باشند . بخش مهمی از تصمیماتی که توسط دادگاه صادر می شوند را احکام تشکیل می دهند . در واقع اصلی ترین هدف خواهان از اقامه دعوی در دادگاه این است که در رابطه با دعوایی که در دادگاه مطرح کرده است حکم صادر شود و دادگاه با صدور این احکام ، نتیجه دعوای ترافعی که بین طرفین مطرح شده را مشخص می کند و به موجب آن خصومت طرفین پایان می یابد و وظیفه دادگاه در خصوص رسیدگی به پرونده نیز پایان پیدا می کند . مطابق قانون آیین دادرسی مدنی ، انواع احکام دادگاه ها را می توان به حکم اعلامی و حکم تأسیسی ، حکم حضوری و حکم غیابی ، حکم نهایی و غیر نهایی و حکم قطعی و غیر قطعی تقسیم بندی نمود .