تاریخچه حق سکوت متهم در قانون، به رعایت اصل برائت، یعنی، فرض بر بی گناهی افراد، بر می گردد. این حق، در ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید نیز آمده است و بر اساس این ماده، در صورت سکوت متهم، حق شکنجه و اجبار وی به اقرار وجود نخواهد داشت. از اولین جلسه دادرسی، این حق، قابل اعمال بوده و همراه تفهیم اتهام، باید، متهم را از آن، مطلع نمود.

آیین دادرسی، در بردارنده قواعد و تشریفات رسیدگی به یک دعوی حقوقی و کیفری می باشد. قانون آیین دادرسی کیفری، قانونی است که به تشریفات رسیدگی به دعاوی کیفری، نظیر سرقت، توهین و مواردی از این دست، می پردازد. برای رسیدگی به دعاوی کیفری، باید، اصول دادرسی عادلانه، رعایت گردد و از همین رو، موادی از قانون آیین دادرسی کیفری جدید، به این موضوع، اختصاص داده شده است.

ماه 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید، در خصوص دادرسی عادلانه بوده و به یکی از مهم ترین حقوق متهم، در مراحل بازجویی و نحوه تنظیم صورت جلسه بازجویی، در صورت استفاده متهم، از حق مندرج در ماده 179، می پردازد. از آنجا که استفاده متهم، از حق سکوت مندرج در ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری، شرایط بخصوصی دارد، اطلاع از قواعد این ماده، ضروری می باشد.

از این رو، در این مقاله، قصد داریم، تاریخچه سکوت متهم را در قانون بررسی کرده و حق سکوت متهم را بر اساس ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید، توضیح دهیم؛ سپس، در خصوص اعمال این حق، نکاتی را بگوییم. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، با ما، همراه باشید.

اعمال حق سکوت متهم

قبل از توضیح حق سکوت در ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری جدید و شرایط اعمال این حق، بهتر است تا تاریخچه و منشا این حق سکوت را از منظر قانون، مورد بررسی قرار داده و سپس، توضیح دهیم که ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید، در خصوص آن، چه می گوید.

حق سکوت متهم، یکی از اصول و قواعدی است که معیار یک دادرسی عادلانه بوده و در واقع، نتیجه مستقیم اصل برائت می باشد. بر مبنای اصل برائت، هیچ کس از نظر قانون، مجرم محسوب نمی شود، مگر اینکه جرم او، در دادگاه صالح، به موجب ادله اثبات دعوا، ثابت گردد.

اصل برائت که یکی از اصول مهم در نظام دادرسی ایران است، در ماده 197قانون آیین دادرسی مدنی نیز آمده است که: «اصل، برائت است، بنابراین اگر کسی مدعی حق یا دینی بردیگری باشد، باید آن را اثبات کند، درغیر این‌ صورت با سوگند خوانده،  حکم‌ برائت صادر خواهد شد.»

حق سکوت متهم، از زمانی که قانون آیین دادرسی، شکل گرفته، به رسمیت شناخته شده و در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال هزار و دویست و نود تا به امروز، این حق، به شکل قانونی، برای متهم در نظر گرفته می شود.

در این راستا و بر اساس قانون، اگر متهم، سکوت کند، بازپرس، دادیار یا مسئول تحقیق پرونده، باید از طرق دیگر، مثل تحقیق از شهود و مطلعین، اقدام به جمع آوری ادله کنند و حق اجبار و شکنجه متهم را برای اقرار ندارند.

اعمال حق سکوت متهم

قبل از توضیح حق سکوت در ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری جدید و شرایط اعمال این حق، بهتر است تا تاریخچه و منشا این حق سکوت را از منظر قانون، مورد بررسی قرار داده و سپس، توضیح دهیم که ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید، در خصوص آن، چه می گوید.

حق سکوت متهم، یکی از اصول و قواعدی است که معیار یک دادرسی عادلانه بوده و در واقع، نتیجه مستقیم اصل برائت می باشد. بر مبنای اصل برائت، هیچ کس از نظر قانون، مجرم محسوب نمی شود، مگر اینکه جرم او، در دادگاه صالح، به موجب ادله اثبات دعوا، ثابت گردد.

اصل برائت که یکی از اصول مهم در نظام دادرسی ایران است، در ماده 197قانون آیین دادرسی مدنی نیز آمده است که: «اصل، برائت است، بنابراین اگر کسی مدعی حق یا دینی بردیگری باشد، باید آن را اثبات کند، درغیر این‌ صورت با سوگند خوانده،  حکم‌ برائت صادر خواهد شد.»

حق سکوت متهم، از زمانی که قانون آیین دادرسی، شکل گرفته، به رسمیت شناخته شده و در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال هزار و دویست و نود تا به امروز، این حق، به شکل قانونی، برای متهم در نظر گرفته می شود.

در این راستا و بر اساس قانون، اگر متهم، سکوت کند، بازپرس، دادیار یا مسئول تحقیق پرونده، باید از طرق دیگر، مثل تحقیق از شهود و مطلعین، اقدام به جمع آوری ادله کنند و حق اجبار و شکنجه متهم را برای اقرار ندارند.

اعمال حق سکوت متهم

قبل از توضیح حق سکوت در ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری جدید و شرایط اعمال این حق، بهتر است تا تاریخچه و منشا این حق سکوت را از منظر قانون، مورد بررسی قرار داده و سپس، توضیح دهیم که ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری جدید، در خصوص آن، چه می گوید.

حق سکوت متهم، یکی از اصول و قواعدی است که معیار یک دادرسی عادلانه بوده و در واقع، نتیجه مستقیم اصل برائت می باشد. بر مبنای اصل برائت، هیچ کس از نظر قانون، مجرم محسوب نمی شود، مگر اینکه جرم او، در دادگاه صالح، به موجب ادله اثبات دعوا، ثابت گردد.

اصل برائت که یکی از اصول مهم در نظام دادرسی ایران است، در ماده 197قانون آیین دادرسی مدنی نیز آمده است که: «اصل، برائت است، بنابراین اگر کسی مدعی حق یا دینی بردیگری باشد، باید آن را اثبات کند، درغیر این‌ صورت با سوگند خوانده،  حکم‌ برائت صادر خواهد شد.»

حق سکوت متهم، از زمانی که قانون آیین دادرسی، شکل گرفته، به رسمیت شناخته شده و در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال هزار و دویست و نود تا به امروز، این حق، به شکل قانونی، برای متهم در نظر گرفته می شود.

در این راستا و بر اساس قانون، اگر متهم، سکوت کند، بازپرس، دادیار یا مسئول تحقیق پرونده، باید از طرق دیگر، مثل تحقیق از شهود و مطلعین، اقدام به جمع آوری ادله کنند و حق اجبار و شکنجه متهم را برای اقرار ندارند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری در کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری پاسخ دهند