دینا / آیین دادرسی / آیین دادرسی مدنی / عدم اهلیت خواهان و خوانده دعوا

عدم اهلیت خواهان و خوانده دعوا

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

در این مقاله عدم اهلیت خواهان و خوانده دعوا را مورد بررسی قرار خواهیم داد .

 

اهلیت در لغت به معنای شایستگی و لیاقت و صلاحیت برای امری است . در قانون تعریفی از اهلیت نشده است . اما در خصوص مفهوم اهلیت باید گفت از منظر حقوقی اهلیت یعنی شایستگی ای که قانون به یک نفر می دهد تا آن فرد بتواند صاحب یک حق شود و یا آن را اجرا کند . به همین ترتیب ، زمانی که شخصی می خواهد در دادگاه دعوایی را مطرح کند باید به لحاظ قانونی اهلیت یا صلاحیت لازم برای اقامه دعوا را داشته باشد . همچنین در صورتی که دعوایی علیه شخصی مطرح می شود و او قصد مراجعه به دادگاه و دفاع از خود را دارد نیز باید واجد اهلیت بود . در این صورت ، بحث از اهلیت اصحاب دعوا یکی از مباحث مهمی است که ضمن قانون آیین دادرسی مدنی به آن پرداخته شده است . به همین مناسبت در ادامه این مقاله قصد داریم عدم اهلیت اصحاب دعوا اعم از خواهان دعوا و خوانده دعوی را مورد بحث و بررسی قرار بدهیم و آثار عدم اهلیت طرفین دعوا را بررسی کنیم .

پر واضح است که مراجعه به دادگاه برای هر یک از اصحاب دعوا آثار مهم قانونی به بار می آورد ؛ به این دلیل که خواهان معمولا در پی تضییع حق خود به دادگاه مراجعه کرده و دادخواستی تقدیم می دارد . در مقابل نیز ، دعوای مطرح شده علیه خوانده ممکن است حقوق وی را متضرر کند و به همین دلیل پاسخگویی صحیح و طرح دفاعیات مناسب با دعوا واجد اهمیت فراوانی است . به همین دلیل ، بر اساس قانون هر یک از اصحاب دعوا برای شرکت در جلسات دادرسی در دادگاه باید اهلیت قانونی لازم را داشته باشند . با عنایت به قوانین موجود در نظام حقوقی ایران ، اهلیت را می توان صفت شخصی دانست که به بلوغ و رشد کافی رسیده باشد و علاوه بر آن ، عاقل باشد . سن بلوغ در ایران برای پسران 15 سال تمام قمری و برای دختران 9 سال تمام قمری است . علاوه بر این ، هر یک از اصحاب یا طرفین دعوا باید به سن رشد که عموما 18 سال است رسیده باشند و مجنون یا دیوانه نیز نباشند . لذا همانگونه که ملاحظه می شود ، هر یک از اصحاب دعوا اعم از خواهان و خوانده دعوا باید اهلیت قانونی لازم را داشته باشند . در غیر این صورت ، عدم اهلیت اصحاب دعوا در جریان رسیدگی به دعوا خلل وارد نموده و آثاری را به جای می گذارد که در ادامه به توضیح آثار عدم اهلیت طرفین دعوا اعم از خواهان یا خوانده دعوا می پردازیم .

پر واضح است که مراجعه به دادگاه برای هر یک از اصحاب دعوا آثار مهم قانونی به بار می آورد ؛ به این دلیل که خواهان معمولا در پی تضییع حق خود به دادگاه مراجعه کرده و دادخواستی تقدیم می دارد . در مقابل نیز ، دعوای مطرح شده علیه خوانده ممکن است حقوق وی را متضرر کند و به همین دلیل پاسخگویی صحیح و طرح دفاعیات مناسب با دعوا واجد اهمیت فراوانی است . به همین دلیل ، بر اساس قانون هر یک از اصحاب دعوا برای شرکت در جلسات دادرسی در دادگاه باید اهلیت قانونی لازم را داشته باشند . با عنایت به قوانین موجود در نظام حقوقی ایران ، اهلیت را می توان صفت شخصی دانست که به بلوغ و رشد کافی رسیده باشد و علاوه بر آن ، عاقل باشد . سن بلوغ در ایران برای پسران 15 سال تمام قمری و برای دختران 9 سال تمام قمری است . علاوه بر این ، هر یک از اصحاب یا طرفین دعوا باید به سن رشد که عموما 18 سال است رسیده باشند و مجنون یا دیوانه نیز نباشند . لذا همانگونه که ملاحظه می شود ، هر یک از اصحاب دعوا اعم از خواهان و خوانده دعوا باید اهلیت قانونی لازم را داشته باشند . در غیر این صورت ، عدم اهلیت اصحاب دعوا در جریان رسیدگی به دعوا خلل وارد نموده و آثاری را به جای می گذارد که در ادامه به توضیح آثار عدم اهلیت طرفین دعوا اعم از خواهان یا خوانده دعوا می پردازیم .