سوگند یا قسم در حقوق، عبارت است از به کار بردن لفظ جلاله والله، بالله، تالله یا نام خداوند متعال، به سایر زبان ها، به درخواست مدعی یا مدعی علیه، در نزد حاکم، در دعاوی ای که به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی، بر مبنای اسناد یا امارات، ثابت نشده باشد. سوگند یا قسم بتی، تکمیلی و استظهاری، از انواع و اقسام سوگند یا قسم در حقوق هستند.

قسم ، حلف و یمین که معادل فارسی آن ها "سوگند" می باشد، در لغت نامه دهخدا، اینگونه تعریف شده است: "اقرار و اعترافی که شخص، از روی شرف و ناموس خود می کند و خدا یا بزرگی را شاهد گیرد." در عالم حقوق نیز سوگند یا قسم، وجود داشته و موادی از قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی، به آن، اختصاص داده شده است.

قانون مدنی، اقسام سوگند، شرایط آن و همچنین توان اثباتی آن را مورد پیش بینی قرار داده و قانون آیین دادرسی مدنی نیز اضافه بر موارد مذکور، آیین اتیان سوگند یا ادای سوگند را پیش بینی کرده است. از آنجا که انواع و اقسام سوگند یا قسم در حقوق، کاربردهای متفاوتی داشته و صرفا، در موارد بخصوصی، کاربرد دارد، اطلاع از تشریفات و موارد آن، جهت پیشبرد یک دعوای حقوقی یا کیفری، امری بسیار مهم است. 

از این رو، در این مقاله، قصد داریم، توضیح دهیم، سوگند یا قسم در حقوق چیست؛ سپس، با مراجعه به قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی، انواع و اقسام آن و موارد کاربرد هریک را بگوییم. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، با ما همراه باشید.

قبل از پاسخ به این پرسش که سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن کدامند؟ باید، معنای لغوی سوگند را مورد بررسی قرار دهیم، تشریفات و نحوه اتیان سوگند در دادگاه را بگوییم و سپس، بر اساس قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی، توضیح دهیم، سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن چه هستند.

سوگند یا قسم، اخباری تشریفاتی است که به موجب آن، شخصی، خداوند متعال یا سایر مقدسات را بر راستی گفته خود، گواه می گیرد. در حالی که به طور کلی، نباید صرف گفتار اشخاص، به نفع آن ها دلیل محسوب شود، اما بها دادن به گفتاری که در کنارش، سوگند یا قسم یاد می شود، در حقوق نیز تحت شرایطی و در دعاوی بخصوصی، به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری، پذیرفته می گردد.

بر اساس مواد قانون مدنی، سوگند یا قسم در حقوق، که به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری پذیرفته می شود، عبارت است از به کار بردن لفظ جلاله و الله، بالله، تالله یا نام خداوند متعال، به سایر زبان ها، به در خواست مدعی یا مدعی علیه، در نزد حاکم، در دعاوی مدنی ای که به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی، بر مبنای اسناد یا امارات، ثابت نشده باشد.

با توجه به قانون مدنی، مدعی، در دعاوی مدنی ای که مورد انکار مدعی علیه بوده و به شهادت شهود، قابلیت اثبات دارد، می تواند، حکم دعوا را منوط به سوگند یا قسم، از جانب مدعی علیه نماید. همچنین، مدعی علیه، می تواند، دعاوی ای که با شهادت شهود، اثبات می گردد و پرداخت دین یا تعهد و سقوط آن، مورد انکار مدعی است را منوط به سوگند از جانب وی کند.

با توجه به ماده 208 قانون مجازات، سوگند در امور کیفری، باید، با به کار بردن لفظ جلاله الله یا نام خداوند متعال، به هر زبانی باشد و قصاص، دیه، ارش و ضرر و زیان ناشی از جرائم، قابل اثبات با سوگند، هستند؛ اما، حدود و تعزیرات با سوگند، نفی یا اثبات نمی‌ شود. در امور کیفری نیز همچون امور حقوقی، سوگند فقط، نسبت به طرفین دعوا موثر بوده و ولی قانونی محجور، به نیابت از او، امکان قسم خوردن، نخواهد داشت.

قبل از پاسخ به این پرسش که سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن کدامند؟ باید، معنای لغوی سوگند را مورد بررسی قرار دهیم، تشریفات و نحوه اتیان سوگند در دادگاه را بگوییم و سپس، بر اساس قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی، توضیح دهیم، سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن چه هستند.

سوگند یا قسم، اخباری تشریفاتی است که به موجب آن، شخصی، خداوند متعال یا سایر مقدسات را بر راستی گفته خود، گواه می گیرد. در حالی که به طور کلی، نباید صرف گفتار اشخاص، به نفع آن ها دلیل محسوب شود، اما بها دادن به گفتاری که در کنارش، سوگند یا قسم یاد می شود، در حقوق نیز تحت شرایطی و در دعاوی بخصوصی، به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری، پذیرفته می گردد.

بر اساس مواد قانون مدنی، سوگند یا قسم در حقوق، که به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری پذیرفته می شود، عبارت است از به کار بردن لفظ جلاله و الله، بالله، تالله یا نام خداوند متعال، به سایر زبان ها، به در خواست مدعی یا مدعی علیه، در نزد حاکم، در دعاوی مدنی ای که به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی، بر مبنای اسناد یا امارات، ثابت نشده باشد.

با توجه به قانون مدنی، مدعی، در دعاوی مدنی ای که مورد انکار مدعی علیه بوده و به شهادت شهود، قابلیت اثبات دارد، می تواند، حکم دعوا را منوط به سوگند یا قسم، از جانب مدعی علیه نماید. همچنین، مدعی علیه، می تواند، دعاوی ای که با شهادت شهود، اثبات می گردد و پرداخت دین یا تعهد و سقوط آن، مورد انکار مدعی است را منوط به سوگند از جانب وی کند.

با توجه به ماده 208 قانون مجازات، سوگند در امور کیفری، باید، با به کار بردن لفظ جلاله الله یا نام خداوند متعال، به هر زبانی باشد و قصاص، دیه، ارش و ضرر و زیان ناشی از جرائم، قابل اثبات با سوگند، هستند؛ اما، حدود و تعزیرات با سوگند، نفی یا اثبات نمی‌ شود. در امور کیفری نیز همچون امور حقوقی، سوگند فقط، نسبت به طرفین دعوا موثر بوده و ولی قانونی محجور، به نیابت از او، امکان قسم خوردن، نخواهد داشت.

قبل از پاسخ به این پرسش که سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن کدامند؟ باید، معنای لغوی سوگند را مورد بررسی قرار دهیم، تشریفات و نحوه اتیان سوگند در دادگاه را بگوییم و سپس، بر اساس قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی، توضیح دهیم، سوگند یا قسم در حقوق چیست و انواع و اقسام آن چه هستند.

سوگند یا قسم، اخباری تشریفاتی است که به موجب آن، شخصی، خداوند متعال یا سایر مقدسات را بر راستی گفته خود، گواه می گیرد. در حالی که به طور کلی، نباید صرف گفتار اشخاص، به نفع آن ها دلیل محسوب شود، اما بها دادن به گفتاری که در کنارش، سوگند یا قسم یاد می شود، در حقوق نیز تحت شرایطی و در دعاوی بخصوصی، به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری، پذیرفته می گردد.

بر اساس مواد قانون مدنی، سوگند یا قسم در حقوق، که به عنوان ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری پذیرفته می شود، عبارت است از به کار بردن لفظ جلاله و الله، بالله، تالله یا نام خداوند متعال، به سایر زبان ها، به در خواست مدعی یا مدعی علیه، در نزد حاکم، در دعاوی مدنی ای که به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی، بر مبنای اسناد یا امارات، ثابت نشده باشد.

با توجه به قانون مدنی، مدعی، در دعاوی مدنی ای که مورد انکار مدعی علیه بوده و به شهادت شهود، قابلیت اثبات دارد، می تواند، حکم دعوا را منوط به سوگند یا قسم، از جانب مدعی علیه نماید. همچنین، مدعی علیه، می تواند، دعاوی ای که با شهادت شهود، اثبات می گردد و پرداخت دین یا تعهد و سقوط آن، مورد انکار مدعی است را منوط به سوگند از جانب وی کند.

با توجه به ماده 208 قانون مجازات، سوگند در امور کیفری، باید، با به کار بردن لفظ جلاله الله یا نام خداوند متعال، به هر زبانی باشد و قصاص، دیه، ارش و ضرر و زیان ناشی از جرائم، قابل اثبات با سوگند، هستند؛ اما، حدود و تعزیرات با سوگند، نفی یا اثبات نمی‌ شود. در امور کیفری نیز همچون امور حقوقی، سوگند فقط، نسبت به طرفین دعوا موثر بوده و ولی قانونی محجور، به نیابت از او، امکان قسم خوردن، نخواهد داشت.